Chapter 21

2.1K 128 4
                                    





"Why did you do that? Did you know that you'll have a tendency to die if you drink her blood again?"- it's Lenora.

She's also here in Evie's apartment. Because she saw in her vision what I did earlier.

"I will die. Why is that?"

Umirap naman ito sa akin at pinagmasdan ang natutulog na si Evie.

"I put something in her drink before."

"Wh--"

"And that is a secret, Mara."

Lumabas na ito ng kwarto kaya naman sinundan ko nalang ito at sinarado ang pinto.

Nakita ko sya na nasa may labas. Nakatanaw sa mga gusaling naglalakihan na tanaw mo kahit malayo man.

"I didn't mean to scare her."-pag amin ko. "But I'm thinking about killing her too."- dagdag ko pa at ngumiti.

Ramdam ko ang paglingon nito sa akin.

"I told you before that I would save her. I was once a human Mara."

"So you're going to fight me?"- I asked when I glanced her way.

"If it's needed."

I chuckled and looked away again.

"I should be your master."

"And you should be her savior."

"At bakit naman?"- takang tanong ko dito. Salubong na din ang kilay ko.

"Hindi naman sya mapapahamak kung una palang hindi mo na sya hinanap. Sa tingin ko mas tahimik ang buhay nya kung hindi mo pinaalam sa kanya na bampira ka."

"Nagbibiro ka ba? Edi kung hindi ko ginawa yon pareho tayong nakakubli pa din sa lungga natin dahil hindi tayo pedeng lumabas sa gitna ng liwanag!"

"I know. That's why I'm thankful, and I will save her no matter what."- she fired back.

Pinagmasdan ko sya ng mataman. At ganun din ang ginawa nito sakin.

"Tell me. What can you see in the future that you keep saying that you will save her?"

Duon naman parang umurong ang dila nito at bago ko pa mabasa ang nasa isip nya ay bigla ng sumakit ang ulo ko.

Napasinghal ako sa inis ng mawala na ito sa harapan ko at naiwan akong nakaluhod duon.

Bumalik ako sa loob pero hindi ko na maramdaman ang presensya duon ni Lenora. Tuluyan na nga talaga itong umalis.

Lumapit nalang ako sa mga pictures na nakadisplay at pinagmasdan iyon isa isa.

"So these people are her family, huh?"- I whispered while staring at the picture that seemed like a portrait.

Everyone was wearing formal attire. Men have beards, and women have this stylish hairstyle. Typical old folks that lived long before the modern world began.

"Buti pa sya may litrato ng buong angkan nya."- paismid na sabi ko dahil ako wala manlang akong naitago.

Para tuloy hindi kapani paniwala na may pamilya talaga ako nuon.

Dumako naman ang tingin ko sa isa pang picture. A young girl is sitting beside a pond, holding a long-stemmed rose.

The next was her graduation picture. She's not smiling. No wonder she was intimidating the very first time I saw her in her office.

Her clan was all like that. Serious and mysterious.

*************

"Come out."- I blurted out in the middle of an abandoned, dark house.

The Last Bloodsucker ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon