Chapter 25

2.5K 118 21
                                    





"I told you to quit your job, honey. Why won't you listen to me? It's for your own safety."

Napahilot ako sa sentido ko at sumandal sa swivel chair ko.
I'm currently in my office.

Bumalik na kasi ako kaagad sa trabaho nuong tuluyan na maghilom ang sugat ko.

"Here we go again. You know I can't just give it up. I love my job."

"We both know that even if you don't work, you'll not get poor because you have so many assets already."

"Yes, I do have, but it doesn't mean that I'm not allowed to work."

"What if--"

"Stop it, Paul."- I said, straightening up my body. "Stop thinking negatively. I won't get hurt again, okay?"

Alam nyang naiinis na din ako dahil pangalan na nya ang sinabi ko.

"I'm sorry. I'm just worried. I'm far away from you, and all I want to do right now is go home to see you."

He's currently on a business trip. Kasama ng boss nya sa kompanya. At sa mismong anniversary, pa namin ang uwi nya.

"Don't be. I'm safe. Just enjoy your days there and come home safe because I'll prepare a surprise for you."- Malambing na sabi ko para kumalma na sya.

Ayaw ko kasi na ako ang nasa isip nya habang nag tatrabaho sya. Ayaw kong maging sagabal sa mga ginagawa nya.

Gusto ko naka focus sya katulad ko.

Bumalik na ako sa pag tatrabaho pagkatapos ng nasabing tawag.

Speaking of work, Hendrick, the patient who shot me, was transferred to another hospital. I felt bad for him. I didn't get the chance to help him heal from his mental illness.

I heave a sigh and gather my things on the table. I have a session with my other patients in the ward, and I don't want to be late.

************

Kinabukasan ay nagdesisyon akong mamili ng mga groceries dahil napansin ko na paubos na din ang stock ko sa bahay.

I just drop by the nearest supermarket since I don't want to go further away from home.

Kumuha na ako ng basket at pumasok ng tuluyan sa loob.

I ignore some of the people who are staring at me.

Lumihis din ako ng pwesto dahil kanina ko pa napapansin na patingin tingin sa akin yung lalaking katabi ko kanina.

Hindi ko naman nakita ng maayos ang itsura nito dahil sa nakasuot ito ng sombrero.

Matapos kong makumpleto ang mga binili ko ay pumila na ako para maka pagbayad.

Dala ang dalawang brown paper bags ay lumabas na ako at tinungo ang kotse ko.

Nagitla pa ako dahil pagkasarado ko ng pinto sa passenger seat kung saan ko nilapag ang mga binili ko ay bumungad naman sa akin ang lalaking kanina lang ay kasama ko sa loob.

I observe his movements, and I can feel that he's no good news at all.

Napaatras ako ng humakbang ito palapit.

Even though there are people around, I can't bring myself to ask for help, and besides, he's not doing anything aside from staring at me.

"Dr. Genevieve Corpuz, tama ba?"

My brows furrowed because of what he said.

"Who are you? And how do you know my name?"

Lumingon ito sa paligid na parang sinisigurado na walang ibang makaririnig ng balak nitong sabihin.

The Last Bloodsucker ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon