Vuranlar ve Vurulanlar adlı romanımı mutlu sonla bitirmediğim için ve birkaç konuda daha eleştiri aldım. Diğer konulardaki eleştirilerde haklılık payı bir hayli fazla ama bir kitap mutlu sonla bitmedi diye eleştirilemez bence. Bir Kürk Mantolu Madonna bir Kuyucaklı Yusuf mutsuz sonla bitti diye eleştirilemezse benim romanım da mutsuz sonla bitti diye eleştirilemez fikrimce.
Ramiz Karaeski "mutlu sonlar hikayelere mahsus." der ama ben mutlu sonların hikayede de olmasını tasvip etmem. Hikayeler de mutsuz sonla biter. Mutsuz son daha akılda kalıcı olur. İnsanı hüzünlendirir ve insanı hayaller dünyasından uzaklaştırır. Çünkü mutlu son diye bir şey yoktur. Zaten sonu olan bir şey nasıl mutlu bitebilir ki? İnsan ömrü biter ve kimse insan ömrünün mutlu mu mutsuz mu bittiğine bakmaz. Ömür bitmiştir bir kere. Mutlu ya da mutsuz olması fark etmez. Velhasılıkelam; Gamze, Murat, Melisa ve diğerleri... Bunlar zaten ölecekti. Melisa ile Cengiz'in, Murat ile Gamze'nin yolları zaten ömrün sona ermesiyle ayrılacaktı. İyi ya da kötü bir şekilde yollarının ayrılması bir şeyi değiştirmez. Yolları ayrılmış bir kere.
İhtiraslar Uğruna adlı yeni bir çalışma yayınlayacağım. Hepimizi beklerim. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vuranlar Ve Vurulanlar (+18) (Tamamlandı, Düzenlenecek)
RomanceBir aşk ve mafya hikayesi sentezidir. +18 Bölümler vardır. Şimdiden söyleyeyim. İstemeyen okumayabilir. Küçük yaştakiler hatta hiç okumasın! İçinde erotik bölümler de olacak olsa o amaçla yazılmamıştır. Herkesin dikkatine! Bana ahlak dersi vermeye d...
