W Oczekiwaniu Na Szczęście // Igrzyska Śmierci ✔

epilog

Rok póniej...

- Jesteś pewien, że to legalne? - zapytała Lieke obserwując wysokiego blondyna wchodzącego do stalowego pociągu.

Chłopak odwrócił się unosząc jeden kącik ust.

- Nie. - oznajmił z pewnego rodzaju dumą. - Z resztą... Co mogą nam zrobić?

Czarnowłosa przewróciła oczami po czym ruszyła w ślad za nim umiechając się z rozbawieniem.

- Coś czuje że mentor z czwórki nie jest zbytnio na miejscu będąc w pociągu jedenastki.

Zielonooki odwrócił się ukazując szereg białych zębów.

- To, czy tutaj będe, zależy tylko od ciebie. - przechylił głowę lekko w bok.

- A kto powiedział, że cię tutaj chce? - zapytała czarnowłosa mrużąc oczy.

- No widzisz... Nawet nie musisz nic mówić żebym to wiedział. - po tych słowach ruszył w stronę dalszych wagonów.

Dziewczyna pokręciła z politowaniem głową idąc za nim.

***

Walsh zamyślona wpatrywała się w krajobraz za oknem ciesząc oczy widokiem łąk pełnych różnorodnych kwiatów podczas gdy Finnick lustrował jej twarz z delikatnym uśmiechem na twarzy. Szczęsliwy był móc całe dnie obserwować swoją ukochaną.

Nagle jednak cały pociąg zaczął hamować, zdezorientowana dziewczyna złapała się fotela aby nie wypaść, a Odair zmarszczył brwi czując jak wciska go w fotel.

- Dlaczego stoimy? - zapytała w pewnym momencie piwnooka.

- Poczekaj tu, sprawdze to. - poinformował chłopak ruszając w stronę drzwi wagonu.

Zaraz po jego wyjściu drzwi znajdujące się za czarnowłosą otworzyły się, a znich zaczęli wybiegać uzbrojeni strażnicy pokoju. Gdy Lieke już wstawała niewiele rozumiejąc z zaistniałej sytuacji, człowiek, który jako pierwszy wszedł do pomieszczenia pałką uderzył ją w skroń, przez co w ciągu dwóch sekund nieprzytomna leżała na ziemi.

Ostatnie co widziała zanim chmara ludzi wyciągneła ją z pomieszczenia to przerażone oczy Odaira, który niestety nie zdołał dobiec na czas by ją uratować. Na to było już zdecydowanie za późno.

_____________________________

Nie mam pojęcia dlaczego wcześniej nie opublikowałam epilogu chociaz był już gotowy.

Jeżeli myślicie że to koniec to grubo się mylicie!