> Kitapta 'Kiralık Aşk' dizisine benzeyen yerler var. Kabul ediyorum. Zaten ben DefÖm/ ElBar hayranıyım ve kafamda tasarladığım senaryoyu Defne ve Ömer karakterleri üzerinden anlatacağım. Sadece Bi şans verin :) Ben yazar değilim . Tabiki hatalarım...
[[[ YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN]]]
KEYİFLİ OKUMALAR...
°¬°¬°¬°¬°
Yemem için önüme koyulan hastane yemeklerinden bir çatal makarna alıp ağzıma tıkıştırdım. Midem feci şekilde bulanıuordu ama yemek yemek zorundaydım, en azından mercimek için bunu yapmak zorundaydım. Kafamı sola çevirdiğimde kendi yatağında tıpkı benim gibi yemek zorunda olduğu için yemek yiyen Ömer'i, kocamı gördüm.
Saat henüz 11.30 ' u gösterirken bize yemek dışında hastaneye dair hiç bir şey gelmemişti. Ne zöana çıkacağımız hakkında hiç bir fikrimin olmaması beni daha da çok çileden çıkarıyordu.
" Güzelim, nerelere daldın bakalım?"
Başımı hızla sesin geldiği yere çevirdim. Gerçekten daldığım için aniden gelen ses yüksek olmasa bile beni korkutmaya yetmişti.
"Hiç yaa... Ne zaman çıkarız diye düşünüyordum."
Yerinden kalkıp yanıma geldi ve arkama geçip ellerini karnımda birleştirdi. Kasıklarımda oluşan tuhaf sızı da neyin nesiydi şimdi? Ne zamandan beri tek bir dokunuşla bu hale gelir olmuştum ben?
"Sen düşünme bunları, tatlı sevgilim benim"
Ahhh... Allahım sen aklıma mukayyet ol! Senin o sevgilin diyen dudakları yapmışım ben! Aslan parçası!
"tamam, madem sen öyle diyorsun... düşünmem." dedim heyecanımı bastırmaya çalışarak.
Boynuma öpücük bırakıp ayağa kalktı ve yerine geçti. Ben de zorla bir kaç kaşık daha yedim ve bıraktım.
Doktorun sesi derinden derinden geliyordu ama uyuduğum uyku o kadar tatlıydı ki uyanmak istemiyordum. Sesler daha netleşince uykumun dağıldığı gerçeği yüzüme tokat gibi vurdu. Gözlerimi açınca yine dün geceki doktor karşıladı beni. Yatağın sağ tarafında ise canım kocam duruyordu. Fakat onun odağı ben değil sevgili doktorumuzdu.
"Nihayet uyandınız" diyen doktora boş gözlerle baktım. O kadar serum yedik senin yüzünden, bir zahmet uyuyalım!
"Defne yaptığımız tahlillerde hiç bir sorun çıkmadı. Gece boyu da olumsuz bir duruma rastlamadık. Eğer kendini iyi hissediyorsan hazırlanıp çıkabilirsiniz."
Oley be! Sonunda! Evimi çok özledim vallahi.
"Evet evet, kendimi çok iyi hissediyorum." Dedim. Başını sallayıp "O zaman İkini ze de geçmiş olsun" dedi ve odadan yanındaki hemşire ile birlikte çıktı.
Ömer ile birbirimize sarılıp hazırlanmaya başladık. Buradan çıkarken yine Nihan'ın dün akşam benim için getirdiği açık mavi tonuna yakın olan eşofman takımını yiydim. Üstü kısa olduğu için göbeğim görünüyordu. Bu beni biraz rahatsız etmişti. Mercimeği herkesin görmesinden ve ona herkesin dokunmasınan hoşlanmıyorum. Bu yüzden üzerime de krem rengi örme bir hırka girdim. Bunları yaparken Ömer'den yardım aldığımı söylememe gerek olmadığını düşünüyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
