17. Bölüm ~ Hulusi İPLİKÇİ

804 38 7
                                    

Merhaba! 🙂

Yeni bölüm ile karşınızdayım.

❤️[[[YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN]]] ❤️

KEYİFLİ OKUMALAR ☁️💖

💛MULTİ/HULUSİ İPLİKÇİ 💛

°°°

ÖMER'DEN

"Defne, hadi! " diye yukarı doğu seslendim.

Saat 07.35 oldu biz hâlâ evden çıkamadık. Bana kalsa şimdiye on defa şirkete gitmiştim ama Defne hanım bir türlü hazırlanamıyor ki... Ah bu kadınlar. Ne diyorum ben? Sanki gerçekten evliymişim de karımdan şikayet ediyormuşum gibi hissettim.

Saçma!

Ben kendim ile savaş verirken Defne de nihayet teşrif etti. ALLAH'IM SEN BANA SABIR VER! Ben bu kadın her seferinde söylüyorum 'göbeği açık giyme' diye, ama yine göbeği açık giyinmiş. Benim bebeğim var orada.

"Bu hal ne Defne?"

Hiç bir şey yokmuş gibi gülümseyerek konuştu.
"Ne varmış halimde?"

Sakin kalmaya çalışıyorum, umarım başarabilirim.

"Ben sana 'göbeğin açık giyinme' dedikçe niye böyle giyinmeye devam ediyorsun? Senin amacın ne? Hasta olmak mı?"

Evet bağırdım, dediklerimin yapılmamasından nefret ediyorum çünkü. Benim karım! da sanki sırf inat olsun diye dediklerimi yapmıyor. Aramız bu kadar güzel iken neden bozmaya çalışırsın ki Defne?

Off... off iyi bok yedim. Kabahat bende! Hamile, hormonları tavan yapmış bir kadına bağırırsam olacağı bu. Ağlıyor işte. Son iki haftadır her şeye ağlıyor zaten ama bu resmen benim yüzümden. Siz siz olun sakın hamile bir kadına, hatta bir kadına bağırmayın!

Unutmayın, şiddet sadece fiziksel değildir. Psikolojik şiddet de bir şiddettir!

Yanına ilerledim ve ellerim ile gözyaşlarını sildim. "Özür dilerim, sesimi yükselttim."

Konuşması için gözlerinin içine bakıyorum ama nafile. Defne bana bile bakmıyor. Gözlerini yere dikti. O'nun konuşmayacağını anlayınca devam ettim.

"Sen de beni anla, hava çok soğuk. Üşümenizden korkuyorum, bebeğe bir şey olmasından korkuyorum. Daha dikkatli ol lütfen."

Aniden geri çekildi ve yüzü ellerimin arasından kayıp gitti. Bu sebepsizce kötü hissettirmişti. Ne saçmalıyorsun Ömer? O senin karın değil! Gereksiz temasa gerek yok. Defne yapması gerekeni yaptı. Bu düşüncelerimi Defne'nin sesi böldü.

" Her seferinde yapacağını yaptıktan sonra özür dileyerek konuyu kapatamazsın Ömer. Özür dilemiş olman yaptığın şeyi değiştirmez ve sen neredeyse sürekli bunu yapıyorsun. Yeter!"

Defne'nin ilk defa bu kadar sinirlendiği gördüm. Sesi yüksek çıkıyordu ve ellerini sağa sola sallayarak konuşuyordu. Sanırım kızıl'ı cidden kızdırdım. Benim yanımdan geçerken önümde durup devam etti.

" Ben taksiyle gidiyorum. Bu gün birbirimizi gerekmedikçe görmeyelim." dedi.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PATRONUMUN BEBEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin