THE EVILS TRAP [Vampires Series #1]

22

YZABEL POV:

Kahit na wala pa'kong ganang pumasok ay pinilit ko parin, ayaw ko naman maglugmok lang sa bahay.

"YZABEL!"napahinto ako sa paglalakad ng may pamiliar na tumawag sa pangalan ko, dahan dahan akong tumingin dito.

"Sela?..."

Gulat na gulat kung tinignan si Sela na tumakbo papunta dito sa'kin ngayon, nabitawan ko naman ang librong hawak ko ngayon.

"Sela!"tawag ko din dito, agad akong niyakap ne'to kaya niyakap ko din siya ng mahigpit. Tumulo naman luha ko. "Namiss kita sobra, alam moba 'yun!"galit galitan kung sabi sakanya, natawa naman siya at pinahiran luha ko.

"Ako din naman"sabi niya, tumingin naman ako sa mukha niya na may pasa pa.

"Pan-pa'no ka pala nakatakas, Sela? What on earth did they do to you?! Walang hiyang kidnapper 'yun! Sino ba siy---"

"Shhh! Ayos na'ko ngayon, and... Please. Lower your voice, Yzabel"bulong ne'to, napatawa naman ako ng bahagya dito. Di'ko namalayan nasa gitna nga pala kami ng daan ngayon.

"Did the Tropa know that you're back?"tanung ko sakanya at nagsimula ng maglakad papunta sa classroom na'min, naramdaman ko naman ang mga gulat na titig ng mga ibang istudyante dito. Nagulat ata sila na nakabalik na si Sela ngayon.

"Nope, but malalaman naman nila 'yun mamaya kase pupunta naman tayo dun mamaya sa cafeteria e"sagot ne'to, napatango tango nalang ako at nagsimula ng maglakad.

"How are you pala? Grabe 'yung mga pasa nabinig--- Wait! You didn't tell me kung sinong taong gumawa sa'yo ne'to, Sela!"di'ko mapigilan ang di mapa sigaw, napakamot naman ng ulo si Sela dahil sa kagagawan ko.

"Mamaya ko 'yan sasagotin, Yzabel. For now let's go to class before i guess we're both going to be late"sabi nalang niya at hinawakan ang kamay ko sabay bira, napailang nalang ako dahil sakanya.

But i guess, magiging kampanti na'ko ngayon.

Kase sabi nila gising nadin daw si Brei...

SELA POV:

Ayaw sana nila Kuya at Ate's ako payagan pumasok ngayon, pero nababangot ako doon sa loob ng bahay e.

"Okay, goodbye class!"pagpapaalam ng last subject na'min this morning, nagpaalam narin kami sakanya at tumayo na.

Kasabay ko si Yzabel ngayon, 'yung iba kase nasa cafeteria na daw. Pagpasok ko ay nakatingin sila lahat sa'kin, as in lahat ng tao dito na napahinto sa mga ginagawa nila.

"Nakauwi na pala si Sela?"

"Kaya pala wala ng nilalabas sa TV na case niya"

"Kawawa naman siya, tignan niyo braso at mukha niya may mga pasa pasa pa"

Di'ko nalang sila pinansin at naglakad na papunta sa table ng mga kaibigan ko, nakatulala parin sila lahat sa'kin.

"Sela?..."tawag ni Sheki sa'kin.

"Huy! May nakit--- ARAY KO NAMAN!"daing ko ng bigla nila akong yakapin, muntik nanga ka'ming matumba.

"Sela! Namiss ka na'min"Ecka said.

"Huy, Mars! Ayos kalang ba? Tae ka! Nagalala kami sobra sa'yo"iyak iyakan na sabi ni Belle, hinampas ko naman ang mga likod nila.

"Ar-aray ko! Mga... Mar-Mars! Di-di'ko... Makahinga"hirap kung sabi, agad naman nila akong binitawan. Hinahabol kopa hininga ko ngayon dahil sa sobrang pagyakap nila sa'kin.

"Sela, tubig oh!"sabi ni Yzabel sabay abot ng tubig sa'kin, agad ko naman 'tong nilagok.

"Wow, Ate Sela. Akin 'yun e!"reklamkmo ni Amy, nagpeace sign lang ako sakanya.

"Mars, upo na tayo. Nangangalay na paa ko e"reklamo nanaman ni Sheki, sabay sabay na ka'ming umupo.

"Mars, kumusta kana? Ayos kalang ba? May mga pasa kapa sa mukha oh, ba't ka nga ba pumasok ngayon! Dapat nagpapahinga ka muna"wika naman ni Rans, ngumiti lang ako sakanila.

"A-ayos lang naman ako"pagsisinungaling ko, sa totoo lang kanina nung nasa kalagitnaan kami ng klase para akong huway na huway. Pawis na pawis panga ako, parang may hinahanap akong di'ko alam. Tapos 'yung mga tinig ng mga sasakyan parang ang lapit sa tenga ko.

Tapos nung uminom ako ng tubig ko, ay kulang pa talaga. Di naman ako ganito dati, di'ko alam anong nagbago sa'kin. Basta ang napapansin kulang may naamoy akong dugo? Something like that, 'yung parang bakal na taya na.

I should ask Lara and Coleen's mamaya yata, after me and my friends bond.

LARA POV:

Tinitignan kulang si Sela na masayang nagkwekwentuhan kasama ang mga kaibigan niya, simula nung nalaman ko ang totoo dahil sinabi sa'kin ni Abby. Parang sumama bigla ang pakiramdam ko kay Sela.

"Magtotuos tayo mamaya, Marsela"

"A-ang ama ni Sela... Si-siya ang pumatay sa A-ama ko..."

"H-huh? Totoo ba'yan, Abby?"nagtataka kung tanung dito, tumango naman siya habang umiiyak parin.

"O-oo, Lara"sagot naman ni Abby.

"Pero walang alam si Sela ne'to o meron?"tanung ko rito.

"Di'ko alam"

"Anong plano mo?"

"Ako na bahala dun, basta wag mulang ipahalata na iiwasan mo siya"wika ni Abby, tumango naman ako at di na nagtagal dun tsaka umalis na kaagad.

SELA POV:

"Hello, Coleen. Maari ba tayo magkita ngayon sa rooftop ng Campus?" tanung ko sa kabilang linya, binigyan kase ako ni Lara nung isang araw ng number ni Coleen.

"Sige, Ate Sela. Sama daw si Ate Lara, ayos lang ba?"

"Oo naman, mas mabuti nga 'yun e"

Pagkatapos na'ming magtawagan ni Coleen ay agad na'kong lumabas ng classroom, lalabas na sana ako ng tawagin ako ni Yzabel.

"Sela! Asa'n ka nanaman pupunta?"mataray n'yang tanung sa'kin, napakamot naman ako ng batok.

"Sa rooftop lang magpapahangin"pagsisinungaling ko, alam kung di kase siya papayag pagsinabi kung si Coleen at Lara ang kikitain ko.

"Are you sure?"tinaasan ko naman siya ng kilay at ganun din siya, aba. Mataray na'tong bestfriend ko ngayon!. "Oh, sige nanga!"labag sa kalooban n'yang sangayon.

"Yes!"

"Basta hihintayin kita doon sa parking lot, doon daw tayo matutulog sa condo. Nagtext na'ko sa Mommy, Kuya and Ate's mo kanina"saad niya, advance talaga magisip 'tong bestfriend ko e.

"Ay bet ko'yan! Basta, hintayin mulang ako sa parking lot gusto kulang mapagisa ngayon kahit sanadali"habang sinasabi ko'yung mga salita na'yun, naguguilty ako dahil ang pinakaayaw ni Yzabel ay 'yung nagsisinungaling sakanya. Pero ano't 'tong ginagawa ko ngayon, diba pagsisinungaling 'to.

Hayst, i hope someday...

Maintindihan 'to ni Yzabel...

_________________________________________.