Dzień dobry, dziś z perspektywy pierwszej osoby
Także kolejne żale, rozpacze i krzyk o zwrócenie uwagi, ale dobra przechodzę już do rzeczy.
Także całe życie żyje po środkując się pomiędzy wszystkie możliwe grupy społeczne, staje na głowie aby każdemu wkoło było dobrze często swoim kosztem. Przez to nie potrafię do dziś dzień w pełni prowadzić jakichkolwiek relacji w swoim życiu, nie potrafię się zdecydować przez to ze nigdy w życiu nie byłem osoba pierwszoplanowa w żadnej z możliwych relacji. Często przez to właśnie krzywdziłem, krzywdzę i pewnie będę krzywdził ludzi, z reszta nie tylko przez to, przez sama swoją głupotę również ale o tym innym razem. Z perspektywy czasu żal mi ze nigdy nie potrafiłem postawić się po jednej ze stron, bo mimo ze nigdy wrogów nadto nie miałem to także nie istniały przyjaźni, co ma swój wydźwięk aż do teraz. No cóż, pewnie będę nad tym rozpaczał aż do grobowej deski, ale było minęło, trzeba żyć dalej.
Oby chociaż wam się żyło cudownie.
CZYTASZ
Pamiętniki
Non-FictionJest to opis moich codziennych zmagań z życiem jak i przemyśleń które mi towarzyszą w kółko.
