Shopie's POV
That moment.
I saw her how happy she is with Pattricia.
That moment.
Being me so hurt but happy. Why?
Hurt cause i thought Nikka is for me. Thought of so confident that maybe one day she'll say yes to me. But then i was wrong.
Happy, yeah i'm happy for her. Seeing how she carefree showing her happiness when Pattricia is around. Seeing how she was so comfortable with Pattricia is around. Maybe i was wrong when i told to myself Nikka is the one for me. Forever and now i know forever wouldn't exist. (insert bitterness)
Papunta na sana ako sa bahay nila to inform na mag a-out of town ako with mom baka kasi mag hanap.. pero parang di na ata nya need na hanapin ako.. masaya na sya eh..
Tanaw ko mula dito ang pag baba ni Nikka sa kotse ni Pattricia. May binulong sakanya si Patt at tumawa si Nikka sabay pabirong hinampas ang balikat ni Patt. Masaya naman sya pag kasama ako. Pero di sing saya gaya sa nakikita ko.
Nikka wave for a bye to Pattricia. She was going to open her door car ng patakbong lumapit si Nikka sakanya giving her a quick kiss in the cheek. Yeah cheek lang but damn it hurts seeing her widely smiling at Pattricia.
Then Pattricia hugged her and kiss her on the forehead. Sweet!! Yeah indeed very sweet..
Umalis na ang sasakyan ni Pattricia ng akmang papasok na si Nikka inistart ko na ang engine ko saka ako bumosina para mapansin ako. And di ako nabigo lumingon sya.
Hi.. Bati ko. Acting cheerfully
Hello Sop. Sabi niya na magandang pagka bati.
Can i invite you for a coffee? Just wanna hang out with hanggang may oras pa ako. Sabi ko sakanya.
Napakunot noo sya. Wondering why i was saying like that.
Sige na nik just a couple hours with you.
Bakit? Aalis ka? Takang tanung nya.
Sige na bihis kana.
Di pa ako naliligo. Napakamot sya sa ulo nya.
I'll wait.
Sige, pasok ka muna.
Pumasok ako sakanila at busy yung buong pamilya niya kakalinis dahil napasukan daw sila ng tubig baha. It explain it well malakas naman kasi talaga ang ulan kahapon.
Hinintay ko nalang sya sa veranda nila total wala naman din akong maitutulong kasi ayaw naman akong patulongin ng mama niya baka daw madumihan ako wala pa naman akong dalang extra damit.
Sorry po tita ah? Pahiram lang sandali ng anak mo. Patawa kung sabi.
Wala yun Sophie. Basta mag enjoy kayo. Sabi ng mama niya.
Umalis na kami ni Nikka sa kanila. Sa loob ng sasakyan tahimik lang akong nag dadrive.
Dinala ko sya sa isang restaurant na over looking sa city. Nag order sya ng sandwich at juice habang ako coffee lang.
Well, anu ba yung pinagsasabi mo kanina? Panimula ni Nikka.
Hmmm, aalis ako ng bansa. Matipid kung sabi.
Huh? Bakit? San ka pupunta? Sunod sunod nyang tanong.
Relax. Patawa kung sabi. Australia with mom.. sabi ko.
Magtatagal ka dun? Malungkot niyang sabi.
I don't know. Maybe months or year. May aasikasohin daw kasi sya and she needs me. And i need it too.
