7 year's ago.
Nikka may bago tayong kapitbahay oh!!! turo sakin troy na kalaro ko.
Meron nga at apat na bahay lang ang pagitan sa bahay namin at tanaw namin sila sa malayo. kasalukuyan kaming nag lalaro ng text card ng mga barkada ko nang napalingon ako.
hayaan mo yan. aalis din naman yab sila. sabi ko
Kasi naman sa sobrang friendly ko lahat pinapanisin ko kahit tambay sa kanto, aso at pusang gala pinapatos ko. kaya pag may mga bagong lipat samin ako agad ang unang nang uusisa.
Hali kayo lapitan natin. Sabi ko kina Troy,jen-jen,maria,james,clear,vince,cinthia,roland,dexter,jhon. (see? ang dami kung friends. haha)
lumapit na kami at sakto may batang bumaba sa kotse may yakap-yakap na teddy bear. mukha syang malungkot habang tinitingnan ang bagong bahay.
hoy bata! sita ko.
agad syang napalingon. kinabahan
anung pangalan mo? tanung ko.
pa....pattricia.. pa utal nyang sagot.
nag smile ako ng sobrang lapad at lumapit.
nga pala, nikka at your service. i salute.
at ito ang mga friends ko siTroy,jen-jen,maria,james,clear,vince,cinthia,roland,dexter,jhon.
tumango sya at ngumiti.
Hi, pattricia nga pala..nice to meet you all. sabi nya at lumingon sakin.
malabo na ba paningin mo? tanong ni jen-jen.
kunti, di ko na kayang i identify yung object sa malayo kaya nagsusuot ako nito.
Maganda si Nikka. para ngang may dugong bughaw kasi ang mga mata niya grey kahit naman na naka salamin sya. mas matangkad pa sya sakin kunti, yung buhok nya dark blond at yung kutis niya iba samin na bilad sa araw or iba talaga sa kutis ng pilipino.
marunong ka nito? sabi ni jhon sabay angat ng text card.
hindi eh.
tara laro tayo. kahit dito nalang. patuyan ni troy.
teka magpapa-alam muna ako sa mommy ko.
pumasok siya saglit at bumalik na malaki ang ngiti sa mukha.
pumayag siya. tara!!!
di ka naman masyadong excited no? clear.
bumalik kami sa pwesto namin kanina at nag laro. tinuruan namin c pattricia sa laro at ang saya-saya niya para bang perstym nyang naka laro nito.
dumidilim na ang kalangitan ibig sabihin pagabi na. unti-unti ng nag si alisan ang mga barkada ko at naiiwan kami ni pattricia.
uhm, pwede dun ka sa bahay kumain ng dinner? mom will love to meet you. sabi nya at nag smile ng bongga.
huh? d ba nakakahiya? kamot ko sa ulo ko.
sige na please. she beg with those puppy eyes.
sige-sige. pero daan muna tayo sa bahay para makapagpaalam ko.
Simula noon naging chilhood bestfriend ko na si pattricia. tumagal sila ng 2 year's sa village pero sadly nag migrate sila sa austialla. dahil ang papa niya doon na daw mag ta-trabaho.
*****fast forward******
AT THE AIRPORT
i don't wanna leave. sabi ni pattricia grabe ang luha pati sip-on tumutulo.
me either pero wala eh, wala tayong choice. basta tumawag ka or sumulat. maghihintay parin ako sayo. maiyak ko ding sabi.
niyakap niya ako ng mahigpit habang iyak-iyak parin.
napaka iyakin mo talaga. magkikita pa naman tayo diba?
i don't know really but i do hope sana nga malabalik pa ako dito. ikaw lang bestfriens ko eh. sama ka nalang? pamimilit niya.
kung pwede ba naman diba? pero ayaw nila mama. minor pa tayo eh. sabi ko.
flight 212 be ready in five minute's.
ayan na!!!!!! pa sigaw nyang sabi sabay agos ng luha.
best naman eh... niyakap ko sya ulit.
i love you nik's. sabi nya
i love you even more bestfriend ko.
at yun pumasok na sya hanggang sa di ko na sya makita. napabuntong hininga ako at pumara ng taxi.
-------------------------------------------------
ene beyen. eng sebew neng chepter neto.. wehehe next time po interesting na.. :))
pakibato ng boto at komento ng gusto nyo pa tung ma ud ulit. +.+
