ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️

ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️ភាគ1

Seoul international airport
មនុស្សជាច្រើនកុះករ ខ្លះមកជូនសាច់ញាតិ្តឡើងយន្តហោះហើយក៏ខ្លះទៀតកំពុងប្រញាប់ចូល check in ក្នុងនោះក៏មានកំលោះតូច មុខដូចមនុស្សស្រីសាចសរលោងកំពុងដើរញាប់ជើងចូលទៅ check ដើម្បីទៅរៀនតនៅអាមេរិច5ឆ្នាំ ទាំងដែរអារម្មហ៏មិនស្ងប់សោះ
នៅលើយន្តហោះ
«ហើយវាថីនឹង ទំរាំជាប់អារូបករណ៏លំបាកហើយដល់ឡើងយន្តហោះទៅជាមានអារម្មហ៏នៅមិនសុខទៅកើត ជីមីនអើយជីមីន»ជីមីនរអូដាក់ខ្លួនឯងដែរមានអារម្មហ៏រសាប់រសល់ដូចមានអ្វីនឹងកើតឡើងធ្វើអោយនៅមិនសុខសោះ
«ឈប់គិតឈប់គិតហើយរកមើលកន្លែងធ្វើការក្រៅម៉ោងវិញល្អជាង»ជីមីននិយាយបន្លប់ខ្លួនឯងហើយបើកកាសែតផ្សព្វផ្សាយការងារអានរកមើលការងារដើម្បីបន្លប់ពេលវេលារហូតចុះចត់
________________
New York City of US
សម្ព័នក្រុមហ៊ុនយក្សក្លារីសគ្រុប
មកមើលម៉ាហ្វៀខាងនេះវិញកំពុងតែដើរចូលក្នុងអូហ្វិសរបស់ខ្លួននៅជាន់ខ្ពស់បង្អោះរបស់អាគារ101ជាន់
«ចៅហ្វាយមានគេមកសុំជួបនៅខាងក្នុង»ជំនួយការលេខានិយាយទាំងញ័រម៉ាត់ភ័យខ្លាចនឹងកែវមុតស្រួចកំពុងសំលឹងមកខ្លួន
បុរសមុខងាប់ដើរចូលក្នុងបន្ទប់ធ្វើមិននិយាយអ្វីទាំងអស់
«បងប្រុស»បើកទ្វាភ្លាមសំលេងតូចរបស់រាងតូចសម្បុលដូចក្រដាសហៅភ្លាម
«សូហ្គាអូនមកធ្វើអី?»សំលេងសួរដោយត្រជាក់តែអាចអោយដឹងថាបារម្មហ៍ពីប្អូន និយាយបណ្ដើរដើរទៅតុធ្វើការដែរអាចមើលឃើញទេសភាពទីក្រុងនៅពេញព្រឹកយ៉ាងស្អាត
«អូននឹកបង ហើយលោកប៉ានឹងអ្នកម៉ាក់ក៏មិននៅចឹងក៏មកលេងបង»សូហ្គានិយាយសំលេងស្លូតបូតដូចឆ្មាទៅបងប្រុស
«អូនចងបានអី»ជុងហ្គុកសួរដោយសំលេងរៀបស្មើដែរ
«អូនចងបើកសាខានៅទីនេះហើយមកនៅជាមួយបងជាជាងនៅម្នាក់ឯង» និយាយទាំងសើចតិចៗដែរត្រូវដេញជើងទាន់
«តាមចិត្តអូនអោយតែអូនសប្បាយចិត្តធ្វើចុះកូនឆ្មា»ជុងហ្គុក
«អរគុណបងប្រុស ស្រលាញ់បង»សូហ្គាងើបទៅថើបបងខ្លួនហើយដើរមកអង្គុយនៅសាលុងវិញចាំទៅញុំអីជាមួយគ្នា
«ទោះបងត្រជាក់ អាក្រក់ ឃោឃៅយ៉ាងណាក៏ពួកអូននៅតែជាកែវភ្នែកបង» ក្នុងចិត្តសូហ្គាគិតហើយក៏ញញឹម
_________
Eleven Madison NewYork
មាឌតូចដូចស្រីនឹងបងប្រុសមុខមិនចេះញញឹមបណ្ដើរគ្ជាមួយអង្គរក្សមិនក្រោម10នាក់ចូលហាងលំដាប់ ផ្កាយ5របស់NewYork។
បុគ្គលិករត់ខ្វែងគ្នាមកទទួលព្រោះជាអ្នកមានឥទ្ធិពលរបស់របស់ក្នុងពិភពលោក។
«អូនមានរកកន្លែងនឹងបុគ្គលិកហើយនៅសូ?»ជុងហ្គុកសួរទៅប្អូនពេលចូលមកអង្គុយរួចរាល់
«អូនរកបានហើយ កំពុងរៀបចំហាង ហើយបុគ្គលិកក៏ប្រកាស់រកហើយដែរ មិនយូរនឹងបានបើកហើយ»រាងតូចឆ្លើយតែម៉ាត់ ភ្នែកកំពុងមើល menu
«អូនមានប្រាប់ប៉ាឬនៅថាមកនៅទីនេះ» រាងក្រាសសួរទាំងសំលេងស្មើ
«នៅ»រាងតូចងើយមុចឡើងស្ញេញដាក់😬«ចាំពេលបើកហាងចាំប្រាប់»រាងតូចបន្តហើយមើល menuតទៀត
«តាមចិត្តអូនតែត្រូវការក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បង»ជុងហ្គុកនិយាយហើយលើកកែវ Americano គ្មានស្កមកក្រេប
«បាទ អូនដឹងហើយ»😆 ទឹកមុខស្រស់ស្រាយរបស់រាងតូចបានធ្វើអោយអ្នកជាបងងួកក្បាលទទួលតែនៅតែមុសស្មើដដែរតែវាជាទំលាប់ទៅហើយដែរអ្នកជាបងតែងតែបែបនេះ
____________
3weeks gone
ជីមីនកំពុងរត់ចេញពីសាលាទាំងប្រញាប់ដើម្បីទៅសម្ភាសការងារនៅ SG Brand Collection ដែរនៅតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម Brookfield Palaceដែរពេលនេះយឺតអស់5នាទីហើយ។
« Wtf is that?!🤬» សំលេងតូចរបស់សូហ្គាទើបដើរចេញពីហាងcakeថាដើរទៅរកឡានតែពេលនេះកំពុងមួរមៅដែរត្រូវអ្នកណាមិនដឹងមកជិះឡានកៀរគេហើយមិនសុំទោស ហើយខ្លួនពេលនេះអង្គុយលើដីដូចក្មេងសំទាន
«Are you ok? Let's me help you»រាងតូចជីមីនសុទ្ធតែញើសដោយសាររត់យូរពេកចូលទៅជួយលើកអ្នកម្ខាងទៀតហើយបោសដីនឹងយកបង់តបួសមកបិតអោយទៀតមើលទៅឡើងគួរអោយស្រលាញ់
«Am ok😁 Thank you so muchហើយសយមែន»សូហ្គានិយាយអរគុណហើយរអ៊ូដោយសារឈឺគួរសំ
«ហា ជនជាតិកូរេមែនទេនៀក😆»ជីមីននិយាយទាំងរំភើបភ្លេចថាខ្លួនឯងមានការសំខាន់ត្រូវធ្វើ
«មែនហើយជាកូនកាត់😄រីករាយដែរដែរបានស្គាល់ហើយក៏អរគុណដែរបានជួយខ្ញុំមុននេះ»សូនិយាយទាំងសប្បាយចិត្តព្រោះមិនធ្លាប់មានមិត្តភក្ដិហើយមានរូបរាងចរិកគួរអោយស្រលាញ់បែបនេះ
«មិនអីទេខ្ញុំ ជីមីនរីករាយដែរបានស្គាល់»ជីមីនលាដៃរាក់ទាក់អ្នកម្ខាងទៀត
«យុនហ្គី ក្លារីសហៅសូហ្គាបានណាហើយក៏រីករាយដែរបានស្គាល់»សូលាដៃរាក់ទាក់វិញ«ជាសិស្សមែនទេ? មកshoppingមែនទេទើបមកតំបន់នេះ?»សូហ្គាសួរបន្តមានអារម្មហ៏ថាមាននិស្ស័យនឹងអ្នកនៅមុខនេះ ចងរាប់អានជាមិត្ត
«មែនហើយតែ! វីវហើយខ្ញុំត្រូវសម្ភាស😲ខ្ញុំយឺតហើយ! ខ្ញុំទៅសិនហើយណា» ជីមីនពេលនឹកឃើញហើយរត់ចែញទៅហើយរកតែសូឃាត់មិនទាន់
«ជីមីន ជីមីន ហើយលឿនម្លេះថារកសុំធ្វើមិត្ត😓 ស្ដាយណាស់» សូហ្គាធ្វើមុខអន់ចិត្តហើយដើរទៅឡាន គិតថានឹងបានមិត្តជាជនជាតិដូចគ្នានឹងគេតែអត់ដដែរ។ សូមិនដែរមានមិត្តដោយសារលោកតាលោកប៉ាបងប្រុសនឹងប្អូនប្រុសសុទ្ធតែហួងហែង ទំរាំបានទៅណាមកណាមិនមានអងរក្សនេះក៏ត្រូវអ្នកម៉ាក់ជួយនិយាយរាប់ខែ
_______________
SG Brand collection in Brookfield
ជីមីនរត់យ៉ាងលឿនចូលទៅខាងក្នុងហាងដែរទើបតែបើកសម្ភោធនឹងមានភ្ញៀវច្រើនគួរសំងាកមកមើល
«ឯងជាអ្នកមកសម្ពាសការងារក្រៅម៉ោងមែនទេ?»មនុស្សស្រីអាយុប្រហែល30ឆ្នាំជាជាតិកូរេសួរជីមីន
«បាតបង សូមទោសផងបងខ្ញុំមកយឺតដោយសារមានបញ្ហាតិចតួច»ជីមីនសូមទោសបងស្រីម្នាក់នោះអោនក្បាលចងដល់ដី
«មិនបាច់អោនពេកទេ មិនអីទេព្រោះចៅហ្វាក៏មិនទាន់មកដល់ហើយខ្ញុំមិរារីករាយដែរបានស្គាល់» មិរានិយាយទាំងញញឹម
«បាតអរគុណបង»ជីមីនអើបក្បាលអរគុណឡើងចេញចំអិតព្រះខែ
«ទៅចាំចៅហ្វាយមុខអូសហ្វិសទៅគាត់មកលូវហើយ»មិរាប្រាប់
«បាតបង»ជីមីនទៅអង្គុយចាំនៅសាលុងមុខបន្ទប់ទាំងភ័យៗ
—30នាទីក្រោយមក—
«ចៅហ្វាយអ្នកត្រូវសម្ភាសមកចាំហើយចាស»មិរាប្រាប់ទៅចៅហ្វាយដែរទើបតែដើរចូលមក
«ok យកcoffeeអោយខ្ញុំមួយមក»រាងតូចនិយាយហើដើរទៅបន្ទប់របស់ខ្លួនតែក៏ត្រូវភ្ញាក់ផ្អើលនឹងអ្នកដែរនៅនឹងមុខ
«ជីមីនមេចមកនៅទីនេះ?»សូសួរទាំងឆ្ងល់
«សូហ្គា🤩 ខ្ញុំមកសម្ភាសការងារ»ជីមីននិយាយទាំងញញឹមទៅអ្នកម្ខាងទៀត
«អរចូលមកខាងក្នុងសិនមកចាំនិយាយគ្នា»សូដើរចូលទៅមុនតាមដោយជីមីន
«នេះសូហ្គាជាម្ចាស់ទីនេះមែនទេ»ជីមីនសួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះមិនដឹងថាគ្រួសារសូហ្គាជាអ្នកណាទោះជីមីនជាសិស្សពូកែតែគ្នាក្រីក្រត្រូវរកលុយបងសាលាមានពេលឯណាទៅតាមដានរឿងសង្គម
«មែនហើយ ហើយហេតុអីជីមីនត្រូវធ្វើការក្រែងសាលាមានលុយប្រាក់ខែសំរាប់សិស្សមិនចឹង»សូហ្គាសួរទាំងឆ្ងល់ក្រោយពីមើលCV នឹងប្រវត្តិជៅមីនហើយ
«មែនតែខ្ញុំត្រូវសន្សំលុយទុកពេលត្រលប់ទៅវិញដើម្បីរៀនអនុបណ្ឌិតបន្ត»ជីមីនចងរៀនអោយចប់ចុងចប់ដើមព្រោះវាជាក្ដីស្រមៃរបស់ប៉ាគេ
«ខ្ញុំនឹងព្រមបើជាជីមីនធ្វើជាមិត្តនឹងខ្ញុំណា»សូហ្គានិយាយតែមុខគួរអោយស្រលាញ់កម្របានឃើញបើក្រៅពីសមាជិកគ្រួសារ
«ខ្ញុំអាចជាមិត្តរបស់សូបានមែឬ?»ជីមីនសួរទាំងខ្លាចក្រែងដោយសារគេមិនដែរមានអ្នកណាចងរាប់រកព្រោះជាក្មេងកំព្រាហើយក្រៃក្រខ្លាចមិនសាកសម
«ប្រាកត់ណាស់ហើយនឹងជាល្អទៀតផងណា»សូនិយាយទាំងរំភើប
«ok ខ្ញុំព្រមជាមិត្តនឹងឯងណា» ជីមីនញញឹមចំណិតព្រះខែ
«ហិហិok ឯងមកធ្វើការស្អែកនេះបានហើយនេះលេខរបស់យើង»សូហ្គានិយាយ។
«ok ជួបគ្នាថ្ងៃស្អែកណា» ជីមីនលាសូហ្គាហើយចេញបាត់ទៅ
ពេលជីមីនចេញទៅបាត់សូហ្គាគេយកជីវប្រវត្តិជីមីនមកមើលម្ដងទៀតគេជឿជាក់100ភាគរយថាជីមីនគ្មានល្បិចជាមនុស្សស្លូតស្មោះត្រង់ទោះទើបតែជួបគ្នាក៏ដោយតែគេមានអារម្មហ៏ថាស្និតស្នាលហើយមាននិស្ស័យជាមួយ
«យើងមានមិត្តនឹងគេហើយ ឯងជាមិត្តយើងជីមីននី»សូញញឹមហើយនិយាយម្នាក់ឯង
___________
2month gone
ពេលនេះជីមីនបានធ្វើការនៅទីនេះបាន2ខែហើយហើយមិត្តភាពរវាងគេនឹងសូហ្គាក៏កាន់តែស្និតព្រោះតែពួកគេមានចរិកនឹងចំណងចំណូលចិត្តស្រដៀងគ្នា
ពេលនេះពួកគេកំពុងនៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការរបស់សូហ្គាញុំបាយជាមួយគ្នា។ទោះជាពួកគេជាចៅហ្វាយនឹងកូនចៅនៅកន្លែងធ្វើការតែសូហ្គាមិនដែរគិតចឹងទេសំរាប់គេជីមីនជាមិត្តល្អរបស់គេ
«អាឡូម៉ាក់»សូហ្គានិយាយជាមួយនឹងជីនទោះជាជីនជាប្រុសក៏កូនៗទំលាប់ហៅថាម៉ាក់បែបនេះទៅហើយ
«លោកកូនហា 4ថ្ងៃទៀតខួបកូនហើយកូនមិនមកវិញទេអៃហា»សំលេងពិរសរបស់អ្នកជាម៉ាក់ស្ដីអោយកូនដែរមិនព្រមមកផ្ទះសោះ
«អត់ទៅទេម៉ាក់អើយកូនខ្លាចប៉ានឹងហូបីមិនអោយកូនចេញមកវិញ»សូហ្គានិយាយទាំងក្រញាញខ្លួនព្រោះមិនចងត្រូវប៉ានឹងប្អូនប្រុសបិទសិទ្ធសម្បីតែទៅធ្វើការទាំងដែរគេ25ប៉ុន្មានថ្ងៃទៀត😆
«ចឹងទុកអោយម៉ាក់ប៉ានឹងប្អូនទៅរកកូនវិញ»ជីន
«ម៉ាក់តែប៉ា....»សូហ្គានិយាយមិនទាន់ចប់ផងម៉ាក់គេក៏និយាយកាត់
«កុំភ័យចាំម៉ាក់និយាយជាមួយប៉ាហើយចាំធ្វើពិធីខួបកំណើតកូននៅទីនោះតែម្ដង»ជីន
«ម៉ាក់កូនអាចមិត្តកូនអោយចូលរួមដែរបានទេឆ្នាំនេះ?»សូហ្គាសួរម៉ាក់គេទាំងកំពុងសំលឹងរាងតូចដែរអង្កុយពីមុខខ្លួន
«ប្រាកត់ជាបានតែថាកូនមានមិត្តហើយ?»ជីនសួរទាំងឆ្ងល់ព្រោះមិនដែរដឹងថាកូនមានមិត្តពីមុនទេ
«បាតមានហើយម៉ាក់»សូហ្គា
«ល្អណាស់ម៉ាក់ក៍ចង់ជួបគេដូចគ្នា ចឹងម៉ាក់បិទសិនហើយកូនជួបគ្នាឆាប់ៗ ម៉ាក់ស្រលាញ់កូន»ជីន
«បាតស្រលាញ់ម៉ាក់ដូចគ្នា»សូហ្គាបិទទូរស័ព្ទពីម្ដាយងាកមករកជីមីនវិញ
«ជីមីនហា4ថ្ងៃទៀតខួបយើងហើយឯងត្រូវតែចូលរួមណា»សូហ្គានិយាយទាំសប្បាយចិត្ត
«តែយើងមិនសាកសមទេដឹង»ជីមីននិយាយអោនមុខចុះគិតថាខ្លួនជាក្មេងក្រីក្រ មិនសាកសមនឹងកម្មវិធីអ្នកមាននឹងមានអំណាចបែបនេះខ្លាចអាបមុខសូហ្គាដែរមានមិត្តដូចគេ
«យើងដឹងថាឯងគិតអីជឿយើងគ្មានអ្នកហ៊ានប៉ះឯងទេឯងជាមិត្តសម្លាញ់យើង»សូហ្គា
«តែថា»ជីមីននិយាយមិនទាន់ចប់ផងសូហ្គានិយាយកាត់«គ្មានតែគ្មានស្កអីទេតោះទៅshoppingសំរាប់ខួបយើងវិញ»សូហ្គាសហ្កាហូសជីមីនចេញភ្លាមរកតែប្រកេកមិនទាន់
«ok ok យើងតាមឯង»ជីមីនសើចហើយដើរតាមការអូសរបស់សូហ្គា😍

#Ayla Min