ភាគ25
-1ខែក្រោយមក-
ឥឡូវនេះជារដូវត្រជាក់ល្មមនៅខាងក្រៅកំពុងត្រជាក់ខ្លាំងណាស់គ្រាន់តែមិនទាន់ធ្លាក់ព្រិលប៉ុនោះខ្លាំងដូចគ្នាមកដល់ពេលនេះជីមីននៅផ្ទះជុងហ្គុក1ខែហើយតែជីមីនមិនទាន់ចុះសម្រុងនឹងជុងហ្កុកទេ ជីមីនក៏ធ្លាប់ចងលួចរត់តែមិនបានសំរេចហើយណាមួយជុងហ្គុកក៏ដាក់អង្គរក្សអោយការពារច្រើនជាងមុនហើយនេះក៍2អាទិត្យហើយដែរជុងហ្គុកមិនមកផ្ទះដោយសារទៅប្រជុំនៅក្រៅប្រទេស។ជីមីនជួបមុខជុងហ្គុកមិនបាន2អាទិត្យផងគេក៏ទៅប្រជុំបាត់ មិនទាន់ទាំងត្រូវរូវគ្នាស្រួលបួលណាអារមហមហ៏ជីមីននៅគិតថាជុងហ្គុកចងបានតែកូនមិនមែនស្រលាញ់ខ្លួនធ្វើអោយជីមីនកាន់តែពិបាកចិត្តសភាពជំងឺក៏កាន់តែយ៉ាប់យឺន
ហើយវាក៏ជាមូលហេតុដែរព្រឹកនេះជីមីនភ្ញាក់យឺតដូចគ្នា
ក្រាក....
«ជុងមីនកូន»ជុងហ្គុកដែរចូលមកមើលប្រពន្ធកូនដែរខ្លួនទើបនឹងមកពីប្រជុំបន្ទាប់ពីរយះពេល2សប្ដាហ៏ ទាំងហត់នឿយតែមកឃើញប្រពន្ធកូនដេកបែបនេះអស់ហត់រលីង
«ប៉ាប៉ា»ជុងមីននិយាយខ្សោយហើយញញឹមឡើងភ្លាមពេលឃើញឳពុកមកវិញ
«នឹងប៉ាទេកូន»ជុងហ្គុកពកូនដាក់លើផ្លូវហើយអង្គុយផ្អែកក្បាលគ្រែទាំងមិនទាន់ដោះអាវធំចេញផង
«នឹកណាស់ប៉ាប៉ា»ជុងមីនថើបប៉ាគេហើយរកវាចុះទៅហៅជីមីនកំពុងដេក
«ធ្វើអីនឹងកូន ម៉ាក់កំពុងដេក»ជុងហ្គុកចាប់ជុងមីនមិនអោយចុះ
«ម៉ាក់ថាទោះម៉ាក់គេងក៏កូនដាសបានដែរ»ជុងមីននិយាយធ្វើអោយជុងហ្គុកដឹងថាពីមុនទោះជីមីនហត់យ៉ាងណាក៏គេមិនខ្វល់អោយតែកូនគឺគេងើបគ្រប់ពេលសម្រាប់កូន
«កូនចងបានអីប៉ាយកអោយ»ជុងនិយាយសម្ដីផ្អែមជាមួយកូន
«កូនចងចូលបន្ទប់ទឹក»ជុងមីនប្រាប់ប៉ាគេ
«អូខេមោះប៉ាជូនទៅ»ជុងហ្គុកនិយាយហើយពកូនចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ពេលរួចរាល់គេក៏ពជុងមីនចុះទៅក្រោមញាំអីព្រោះនេះក៍ម៉ោងជិត10ទៅហើយ
«មោះញាំអីទៅកូន»ជុងហ្គុកដាក់កូនអោយអង្គុយហើយយកបបរបញ្ចុកកូន
«ឆ្ងាញ់ណាស់ តែប៉ាទៅណាមិចមិនមកផ្ទះ»ជុងមីនងើយមុខសួរជុង
«ប៉ាទៅធ្វើរកលុយអោយកូននឹងម៉ាក់នោះអី»ជុងហ្គុកមានអារម្មហ៏ថាមានសេចក្ដីសុខពេលនិយាយពាក្យនេះ
«ចឹងម៉ាក់មិនបាច់ធ្វើការទៀតទេមែនទេប៉ា»ជុងមីនហាម៉ាត់ញាបណ្ដើរសួរបណ្ដើរ
«មិនបាច់ទេកូន តែកូនមិនចងអោយម៉ាក់ធ្វើការទេហ៎កូន»ជុងញញឹម
«កូនចងអោយម៉ាក់នៅជាមួយកូន កូនមិនចងអោយម៉ាក់ហត់ទៀតទេ»ជុងមីននិយាយមុខកម្សត់
«ម៉ាក់លេងហត់ទៀតហើយកូនប៉ាសន្យា»ជុងហ្គុកនិយាយហើយថើបក្បាលកូនមហាឆ្លាតរបស់ខ្លួនហើយបញ្ចុកកូនរហូតដល់ញាំហើយ
«កូនឆ្អែតហើយប៉ា»ជុងមីនប្រាប់
«ចុះកូនចង់ញាំអីទៀតទេកូន»ជុងហ្គុក
«តែកូនទើបញាំ»ជុងមីន
«តែក៏ញាំរបស់លេងបានតើកូន»ជុងហ្គុក
«រងាបែបនឹងកូនចង់ញាំដំឡូង ដំឡូងដុត ម៉ាក់ចូលចិត្តធ្វើអោយកូនពេលរងា»ជុងមីនប្រាប់ប៉ាគេញញឹមស្ញេញ
«ដំឡូងដុតឬ?»ជុងហ្គុកតាំងពីកើតមកទើបលឺពាក្យថាមានអ្នកចង់ញាំដំឡូងដុតទោះគេធ្លាប់នៅជាមួយជីនកាលពីក្មេងលំបាកយ៉ាងណាក៏មិនខ្វះហូបចុកលុយកាកសំលៀកបំពាក់ដែរ ចឹងវាធ្វើអោយគេរំជើបរំជួលយ៉ាងខ្លាំងដឹងថាជីមីនធ្វើអោយកូនញាំដោយសារវាមានតំលៃថោក
«បាទ វាឆ្ងាញ់ណាស់ប៉ា»ជុងមីនញញឹមដាក់ប៉ាគេ
«ចឹងយើងទៅធ្វើជាមួយគ្នាល្អទេកូន»ជុងហ្គុកគេមិនដែរញាំគេមិនធ្លាប់ញាំដំឡូងដុតគេចង់សាក
«ល្អណាស់ម៉ាមីក៏ចូលចិត្ត»ជុងមីននិយាយទាំងសប្បាយចិត្ត
ជុងហ្គុកក៏ពកូនទៅខាងមុខវិមានមិនយូរប៉ុនន្មានប៉ាកូនទាំង2នឹងអង្គរក្សមាឌធំជាច្រើននាំគ្នាមកជួយបោសស្លឹកឈើដើម្បីដុតដំឡូងអោយរាជបុត្រតូចរបស់គ្រួសារហើយជុងមីនកំពុងកាន់អំបូសជួយប្រមូលស្លឹកឈើយ៉ាងគួរអោយស្រលាញ់ក្នុងភ្នែកគ្រប់គ្នា តែវាក៏សំណាងដែរព្រិលមិនទាន់ធ្លាក់ខ្លាំងមិនចឹងគេក៏មិនអាចមានស្លឹកឈើដុតដូចគ្នា
«ប៉ាហា ប៉ាដែរធ្វើវាទេ»ជុងមីនសួរលោកម៉ាហ្វៀដែរធ្វើដូចឈ្គងនោះ
«អឺមិនដែរទេកូន»ជុងប្រាប់កូនតាមត្រង់ព្រោះមិនធ្លាប់ពិតមែន
«ហាហាប៉ាចាញ់កូនពីមុនកូនធ្លាប់ជួយម៉ាក់បោសតាមផ្លូវហើយក៏ធ្លាប់ជួយម៉ាក់ធ្វើនំលក់ទៀតហ»ជុងមីនអួតប៉ាគេតាមចរិកកូនក្មេង
«ពូកែណាស់កូនប៉ា»ជុងនិយាយទាំងឈឺចិត្តនិងខ្លួនឯងពេលគេអង្គុយធ្វើការក្នុងបន្ទប់ទំនើបម៉ាសុីនត្រជាក់ហូបមានលុយចាយពេញដៃតែជុងមីននឹងជីមីនកុំពុងរងាត្រូវខ្ចល់ត្រូវថ្ងៃធ្វើការប្ដូរប្រាក់មិនប៉ុនន្មានតែគេមានលុយអ្នកបំរើឆ្វេងស្ដាំចាំបំរើ
«ប៉ាបោសអោយច្រើនយើងមានគ្នាច្រើនណាស់»ប្រាប់ប៉ាគេដែរឈភ្លឹក
«បាទបាទចាំប៉ាជួយណា តែថាជុងមិនមើលមកនេះកូន»ជុងហ្គុកលើកទូរស័ព្ទថតរូបមហាគួរអោយស្រលាញ់ដែរឃើញអត់ខ្នាញមិនបានបន្ទាប់មកផុតមុននឹងជួយបោសស្លឹកឈើដាក់គគ្នាជាមួយកូនបន្តមួយសន្ទុះអង្គរក្សម្នាក់ដើរចូលមកជាមួយដំឡូងជាច្រើនគីឡូដែរចៅហ្វាយបញ្ជាអោយទៅទិញ
YOU ARE READING
ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️
Lãng mạnណាម:ឯងត្រូវតែរៀបការជាមួយជីមីន ជុង: តែខ្ញុំមិនបានស្រលាញ់គេទេ ណាម:វាជាទំនួលខុសត្រូវក្នុងនាមជាកូនប្រុសណាជុង ជុង: ok ខ្ញុំតាមប៉ា (តែខ្ញុំនឹងអោយគេស្គាល់នរក ក្នុងចិត្តជុង) ________ ជីមីន: អូនស្រលាញ់បងជាកំហុសអូន ជុង: យើងមិនបានអោយឯងស្រលាញ់យើង ____________ ជ...