ភាគ6
វិមានជុងហ្គុក
ឡាន5គ្រឿងបើកចូលមកវិមានយ៉ាងលឿនហើយជុងហ្គុកចុះមកមុខឃៅ ដូចចងសម្លាប់អ្នកណាចឹង
«ជីមីននៅឯណា»ជុងហ្គុកស្រែកសួរអ្នកបំរើ
«នៅកាត់ស្មៅនៅសួនក្រោយផ្ទះលោកប្រុស» ស្រីបំរើម្នាក់ឆ្លើយទាំងញ័រមាត់ភ័យខ្លាច
ជុងហ្គុកមិនមាត់ដើរតាំងៗទៅសួនក្រោយផ្ទះ
-សួនក្រោយផ្ទះ-
«ផ្កានេះស្អាតណាស់ណ៎»ជីមីនកាត់ស្មៅហើយកំពុងមើលផ្កាស្អាតៗស្រាប់តែមានដៃធំចាប់កន្ត្រាក់មួយទំហឹងបុកដើមទ្រូងមាំ
«ជុងបងមកពីធ្វើការហើយហ៎»ជីមីនញញឹមសួរតែចំលែកចិត្តនឹងទឹកមុខគួរអោយខ្លាចរបស់ជុងហ្គុកដូចគ្នា
«បើយើងមិនមកវិញឯងនឹងដើរទាក់ប្រុុសដល់ណាទៀតហា»ជុងចាប់ដៃជីមីនខ្លាំងៗហើយស្រែកអោយ
«អួយឈឺ ទាក់ប្រុសស្អីរបស់បង អូនមិនយល់»ជីមីនស្រឺកដោយសារឈឺដៃដែលជុងហ្គុកច្របាច់
«កុំមកធ្វើភ្លើដាក់យើង កូនចៅយើងមិនផ្ញើរអោយយើងគិតចង់យកលេះរៀនបាំងមុខទៅជួបប្រុសក្រោយខ្នងប្ដីទៀតហាស!» ជុង
«បងយល់ច្រលំហើយគេមិត្តអូនទេជុង»ជីមីននិយាយពន្យល់
«ហ៊ានកុហកយើងទៀតហេហាស»ជុងកន្រ្តាក់ជីមីនខ្លាំងៗ
«អូនមិនបានកុហកបងគិតតែខ្លួនឯង ក្រែងថាមិនស្រលាញ់បងមករករឿងអូនធ្វើអី»ជីមីនអត់មិនបានក៏ដាក់វិញ គេស្លូតមែនតែមកចោតស្រស់ៗអ្នកណាទ្រាំបាន
«ឯងហ៊ានតម៉ាត់ផងហេហាស»ជុងពេលនេះលើសដើមហើយគ្មានអ្នកហ៊ានតម៉ាត់និងគេចឹងទេ
«អូនគ្រាន់តែបកស្រាយ»ជីមីន
«បានយើងប្រដៅអោយឯងដឹងថាអ្នកណាជាម្ចាស់ឯង»ជុងចាប់ហូសជីមីនទីណាត់ទីណែងចូលផ្ទះផ្អើលទាំងអ្នកបំរើទៀត
«ងាប់មិនខានទេជីមីនអើយ»ម៉ែដោះឃើញហើយអត់បារម្មហ៏ពីរាងតូចមិនបានពេលឃើញសាតានខឹងខ្លាំងបែបនេះ
-បន្ទប់ជុងហ្គុក-
ជុងបោះជីមីនទៅលើគ្រែឃីងសាយហើយឡើងទ្រោបពីលើជីមីន
«បងធ្វើអី ងើបចេញពីអូន»ជីមីនរុងជុងអោយចុះពីលើខ្លួនពេលឃើញជុងហ្គុកកំពុងដោះអាវបោះចោល
«ធ្វើអោយឯងដឹងនោះអីថាអ្នកណាជាម្ចាស់របស់ឯង»ជុងនិយាតែប៉ុននឹងហើយអោនទៅខាំក៏ជីមីនខ្លាំងៗ នឹងបឹតអោយមានស្នាមជាច្រើនកន្លែងពេញនឹង
«អួយអូនឈឺជុងកុំខាំ»ជីមីនសុំអោយរាងក្រាសយកយល់ព្រោះវាឈឺខ្លាំងពិតមែន តែជុងមិនមាត់បែរជាថើបមាត់ជីមីនដូចប្រដៅខ្លាំងៗ ជីមីននិយាយអីលេងកើត
«ជុងសូមេត្តា អូនមិនបានធ្វើខុសទេ»ជីមីនពេលនេះពិបាកក្នុងខ្លួនណាស់តែខំនិយាយអោយរាងក្រាសយល់ថាកំពុងយល់ច្រលំនិងគេហើយ
«យឺតពេលហើយប្រពន្ធសម្លាញ់»ជុងនិយាយញញឹមចុងមាត់តែប៉ុននឹងហើយក៏ធ្វើរឿងនោះជាមួយជីមីនរហូតដល់ជីមីនសន្លប់ឆឹង
-9:30PM-
ក្នុងបន្ទប់ជុងហ្គុកពេលនេះមានមនុស្សពីអ្នកដេកអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតតែស្រាប់តែមានទូរស័ព្ទញ័រតែមិនបានធ្វើអោយជីមីនភ្ញាក់ទេតែជាជុងហ្គុកដែរភ្ញាក់មកមើលដោយសារញ័រយូរហើយ
«អាក្មេងនេះហ៊ានខលមកទាំងយប់ផងហេ»ជុងឃើញរូបសូប៊ីនដែរជីមីនសេវជាអ្នកខលមកធ្វើអោយគេមួមៅភ្លាម
«អាឡូ អាតឿមិចក៏ក្រលើកម្លេះឯង»សូប៊ីនរអូពេលជុងលើកភ្លាម
«ខលមករកប្រពន្ធយើងរកស្អីទាំងយប់ហា»ជុងសួរ
«អរលោកជុងហ្គុកមែនទេ? សួស្ដីបាទ ខ្ញុំសូប៊ីនមិត្តជីមីន ខ្ញុំសុំជួបគេតិចបានទេ»សូប៊ីននិយាយធម្មតា
«មិន!មានស្អីក៏និយាយមក»ជុងហ្គុក
«ខ្ញុំគ្រាន់តែចងសួរថាស្អែកអោយខ្ញុំទៅយកទេ»សូប៊ីន
«មិនបាច»ជុងមានអារម្មហ៏ក្មេងនេះមិនដូចជាមិនសមជាសាហាយជីមីនសោះ
«សូអូននិយាយចប់នៅ»សម្លេងមនុស្សប្រុសហៅមកពីក្រោយសូប៊ីន«ចឹងមិនអីទេលោកប៉ុនឹងចុះលាហើយ»សូប៊ីនបិទព្រោះសង្សាគេរកហើយ
«នេះជាមិត្តមែនហេ»ជុងអាចមើលដឹងហើយថាពួកគេជាមិត្តនិងគ្នាមែន គេទុកទូរស័ព្ទវិញហើយដើរឡើរគ្រែទាញជីមីនមកអោប
«អោយយើងសូមទោសកូនឆ្មា»ជុងថើបក្បាលជីមីនតិចហើយក៏ដេកទៅ
______
ថ្ងៃថ្មីវិមានជុងហ្គុក
ជុងហ្គុកភ្ញាក់យូរហើយតែមិនទាន់ងើបទៅណានៅដេកមើលអ្នកដែរលើដៃខ្លួនពេញមួយយប់
«ឯងក៏គួរអោយស្រលាញ់ម៉្យាងណ កូនឆ្មា»ជុងហ្គុកអង្អែលមុខក្រហមព្រៀង ខ្ចូតដូចម៉ូឈី
តុបតុប
ជុងទាញផួយគ្របលើជីមីនជិតឆឹងហើយអនុញាត្តិអោយគេចូលដោយសារស្រែកទៅមកខ្លាចអ្នកកំពុងដេកភ្ញាក់ពីដេក
«លោកប្រុសអ្នកប្រុសថេមករកហើយកំពុងចាំនៅខាងក្រោម»អ្នកបំរើស្រីប្រាប់ទាំងមុខក្រហមព្រោះមើលសភាពក៏អាចដឹងទីនេះមានសង្គ្រាមកាលពីយប់មេញដែរ
«ដឹងហើយយើងចុះទៅលូវហើយ»ជុងនិយាយហើយអ្នកបំរើអោនក្បាលដើរចេញយាងលឿន
«ដេកបានណាស់ក្មេងកំច្ចិលនេះ»ជុងហ្គុកងើបឡើងហើយអោនថើបម៉ាត់ជីមីនតិចដោយសារគ្រឺតពេក ហើយចោលបន្ទប់រៀបមុចទឹកចុះក្រោមតែពេញសំលឹងខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ក៏ត្រូវភ្ញាក់
«នេះជាឆ្មាឬមនុស្ស»ជុងនិយាយដោយសារខ្លួនសុតតែស្នាមខ្វាចនឹងស្នាមកទាំងដុំដូចជីមីនមានចេត្តនាសងសឹកគេតែជុងហ្គុកញញឹមមិនដឹងខ្លួនហើយដើរទៅងូតទឹកបាត់
-បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ-
អ្នកបំរើភ្ញាក់ផ្អើលនឹងសភាពចៅហ្វាយខ្លួនគ្រប់គ្នាដោយសភាពរបស់ចៅហ្វាយដែរស្នាមពេញក អ្នកបន្សល់ទុកនេះហ៊ានណាស់ហើយប្រហែលចៅហ្វាយស្រលាញ់ខ្លាំងហើយព្រោះចៅហ្វាយខ្លួនមិនចឹងមិនអនុញាតិអោយធ្វើបែបនេះទេ
«ឯងដាច់ចិត្តចុះមកហើយហេ»ថេសួរមិត្តមិនទាន់សង្កេតស្នាមទេ
«ឯងមកធ្វើអី»«ម៉ែដោះជួយទៅដាសជីមីនតិចមក»ជុងដើរចូលអង្គុយហើយសួរមិត្តហើយងាក់ទៅប្រាប់ម៉ែដោះ
«អីយានេះលងស្នេហ៏ប្រពន្ធហើយអេ»ថេប្រអាប់
«យើងមិនបានស្រលាញ់យើងស្រលាញ់ជេសសុី»ជុងនៅតែអះអាងថាស្រលាញ់ជេសសុីជាសង្សាខ្លួន
«មិនស្រលាញ់តែអោយគេស្នាមពេញកនៅស្នាមខ្វាចទៀទ»ថេនៅបន្តបង្អាប់ហើយសើចអត់ឈប់
«ឯងកុំចេះយើងសួរឯងថាមកធ្វើអី»ជុងចងខឹងអាមិត្តឆហកួតនិយាយមិនយល់គ្នានេះហើយ
«សូនៅទៅប្រហ្សីលហើយមែនទេ»ថេឈបើលេងសើចតែប្រែមកជាប្រកត់ប្រជាវិញ
«មែនហើយ ហើយឯងនៅមិនឈប់ប្អូនយើងទៀត»ជុងសួរមិត្ត មែនហើយថេតាមស្រលាញ់សូមិនក្រោមឆ្នាំទេតែសូហ្គាមិនយក
«យើងមិនបោះបងទេ»ថេ
«ព្រាននារីដូចឯងចេះស្រលាញ់អ្នកណាដែរ»ជុងញោះមិត្តលេងតែក៏ដឹងថាព្រាននារីម្នាក់នេះស្រលាញ់ប្អូនខ្លួនប្រកត់ប្រជាបើមិនចឹងខ្លួនក៏មិនបើកភ្លើងខៀវអោយដែរ
«យើងស្រលាញ់ដឹងស្រលាញ់មិនមែនឯងស្រលាញ់គេហើយនៅភ្លើមិនដឹងខ្លួន»ថេដាក់វិញកបៗព្រោះអាចដឹងថាជុងស្រលាញ់ជីមីនហើយទើបហួងហែងកាលនៅពិធីរៀបការគ្រាន់តែខ្លួនឈរជិតទេតែអាចមិនទាន់ដឹងខ្លួន
«យើងប្រាប់ហើយថាយើងមិនបានស្រលាញ់ឯងមិនយល់ទេហេអាថេ»ជុងមួមៅហើយសម្លក់ថេ
«អើប្រយ័ត្នដឹងខ្លួនហួសពេលវើយ»ថេយកកាហ្វេមកផឹកហើយនិយាយដាស់តឿនមិត្តគ្រាន់ស្រលាញ់មិនស្រលាញ់ក៏បែងចែកមិនដាច់ដែរលោកម៉ាហ្វៀ😂
#Min_Ayla
YOU ARE READING
ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️
Romanceណាម:ឯងត្រូវតែរៀបការជាមួយជីមីន ជុង: តែខ្ញុំមិនបានស្រលាញ់គេទេ ណាម:វាជាទំនួលខុសត្រូវក្នុងនាមជាកូនប្រុសណាជុង ជុង: ok ខ្ញុំតាមប៉ា (តែខ្ញុំនឹងអោយគេស្គាល់នរក ក្នុងចិត្តជុង) ________ ជីមីន: អូនស្រលាញ់បងជាកំហុសអូន ជុង: យើងមិនបានអោយឯងស្រលាញ់យើង ____________ ជ...