Kör Gözler

1. Bölüm

??????? Gözünden

Birinin beni arkadan tuttuğunu hissedebiliyordum .
Ve birçok kahkahayı .

"Hayır !!!!! Bırakın onu lütfen !!!!! Lütfen bırakın gitsin !!!!!!" Dedi Papayrus ağlamaklı sesiyle.
Bir gülme daha koptu.
Ama aralarından sadece biri sakinliğini koruyarak güldü.
Nightmare.

Yavaşça Papayrusun inlemeleri arasında ona yaklaştı.
Papayrus korkuyla geriledi ama Nightmare onu durdurdu.

"Şşşşşşş herşey iyi olacak. Ama bazı şeyler . . . Fedakarlık gerektirir." Dedi Nightmare .

Papayrus daha şiddetli ağlamaya başladı.
"Hayır. Lütfen yapmayın lütfen ." Dedi hıçkırıkları arasında .

İşte o an derin bir nefes aldım ve konuştum.
"Yerinde kal Pap." Dedim.
"A-ama  sen ." Dedi Papayrus.
Hızlıca onu böldüm.
"Sadece dediğimi yap ve yerinde kal. Herşey iyi olacak . Söz veriyorum." Dedim sakince.

Ben bunları diyince bir gülme daha duydum. Ama daha farklı. Gülmesi ne kadar normal olsada nefes alış verişleri çok düzensizdi .

Sanırım bu Dust .
"Ohh şuna bakın kardeşinide korurmuş . Güven verirmiş . Her neyse son sözlerin bu mu yoksa devamıda var mı ?" Dedi sonda kulağıma fısıldayarak .

Ben sadece yere baktım ve güldüm.
"Aslında son bir isteğim var . Beni bırakmanız." Dedim.
Ama bunu dediğim anda yine bir kahkaha tufanı koptu.
"Böyle birşey olmayacak . Ne saçma bir şeydi bu ." Dedi Dust gülerek.

Bende onunla kıkırdadım .
"Pekala .  Pap , gözler atkıyla bağlı kulaklar elinle kapalı . " dedim sadece .
Pap denileni yaptı. Biliyordumki kimse buna bişi demez.
Herkezin farklı yaraları var  . . .

Pap işini bitirince şimdi sıra bendeydi .
Pekala . Kesinlikle çok yorulacağım ama buna değer.
Bütün suyu hissedebiliyorum. Her yerde .
İçeri çek ve ardından DIŞARI .

Çığlıklar ve bazı bedenlerin yere düşüşü istediğim şeydi .
İşte oldu. Dustta inleyerek ve homurdanarak yere düştü.

Hemen gözleri bağlı olan Papi kucağıma aldım ve bir portal açıp koşmaya başladım.
Ama tam içine girmek üzereydim ki biri ayağımı sıkıca tuttu.
Birden ben daha ne olduğunu anlamadan kalın kızgın bir ses duydum.
"Hiçbir yere gitmiyorsun ." Dedi Nightmare.

Ben ise cevap vermedim ve elini sertçe tekmeledim.
Birkaç hızlı tekmeyle beni bıraktı.
Bende Papayrusla beraber herhangi bir dünyaya doğru yol almaya başladı.

Bir süre gittikten sonra çimenlere yapışmamla yolculuk bitti.

Yavaşça ayağa kalktım ve etrafıma baktım.
"Pap iyi misin ?" Dedim etrafıma bakarak.

Çocuksu bir mırıldanma duymamla biraz rahatladım .
"Evet . İyim . Artık gözümü açabilir miyim ?" Dedi merakla.
Yavaşça güldüm .
"Evet . Artık gözlerini açabilirsin . Belki bana da küçük bir sarılma vermek istersin ." Dedim sonda mırıldanarak .

Pap gözlerini açtı .
Kendine biraz zaman verdi . Ardındanda vücuduma yaklaşık olarak yedi sekiz yaşlarında bir iskelet çocuğun sarıldığını hissettim.

İstemsizce yüzümde bir gülümseme oluştu ve bende sarıldım .

İkimizde çok uzun süre böyle kaldık .
Ama birden aklıma bir konu geldi.
Hangi cehennemdeyiz biz ?

Hemen Papayrustan ayrıldım ve elime yuvarlak bir âlet alıp etrafı taradım.
Normal bir hava
Güzel hissettiren çimenler
Klasik insanlar .

Orjinal Undertalede olmalıyız .

Ama birden bazı titreşimler hissettim.
Ellerimi toprağa koydum ve toprağı bütün bedenimde hissettim.

Biliyordum . Misafirlerimiz var.

"Hadi Pap. Dinlenmek için zamanımız yok ." Dedim ve onun elinden tutarak koşmaya başladım .