Birden herkez durdu .
Birinin kollarının arasında zorlukla yürüyen kişiye karşı şaşkındı herkez.
Sadece bekliyorduk .
Kimse ilk hamleyi atma isteğinde değildi .
Ama sessizlik benden bozuldu.
"Ne istiyorsunuz ?" Dedim birden .
Nightmare yavaşça güldü.
"Seni ve diğer Friskleri . " dedi Gülerek.
İstemeden güldüm .
Ona asla alamayacağını söyleyecektim .
Ama birden bir his bunu engelledi.
Lustu tutan kollardı bunlar.
Resmen içten içe nolur ölmesin diyordu.
İşte o an diyemedim asla diye .
Seviyor . Sevilen biri için yapılmaz bu. Tamam onu kurtarırım . Ama ya yapamazsam . Bu acıyı kimse çeksin istemem.
Yavaşça nefes verdim .
Ona doğru yürüdüm .
Tam karşısında durdum .
Ellerimi iki yana uzattım.
Derin bir nefes aldım.
"Yap gitsin ." Dedim sadece .
O an arkamda bazı şaşırma sesleri geldi .
"E.Frisk ne ?" Dedi İnk.
"Ne yapıyorsun ?!?!?" Dedi Sans.
"Frisk. " dedi Epic. En çok onun sesi içimi acıttı.
Ona gülümsedim.
"Epic. Eninde sonunda bu olacak zaten . Ya erken ya geç . Fark etmez. Hem ayrıca ben Sansımı kaybettikten sonra zaten öldüm. Fiziksel değil. Ama ruhen öldüm . " dedim yavaşça.
Epic kesik kesik nefes aldı. Ağladı ağlayacaktı .
Ona gülümsedim.
"Pap a benim için iyi bak." Dedim ve o anda göğsümden bir dokunaç fırladı.
Kan öksürdüm.
O an birşey oldu .
Bir savaş alanına dönmüş bir şato , ruhlarla dolu bir oda , herkezin başımda toplanması.
Birden o dokunaç çıktı .
Ama boğukta olsa Nightmarenin anlamsız ve anlamayan sesini duydum.
Diğerleride bana aynı şaşkınlıkla bakıyorlardı .
Onlara gülümsedim .
Kendimi bıraktım . . .
Sansın gözünden
Birden Nightmarenin dokunacı E.Friskin göğsüne girdi. Biz hepimiz donduk kaldık.
Aklıma onu ilk buluşumuz gelmişti.
Yaralıydı . Kimseye güvenmeyen bir kız.
Ne diye böyle birşey yaptı şimdi.
E.Frisk birden öksürdü. Öksürüğünden kan çıktı . Ve ağzının yanınada aktı biraz.
Dokunaç geri çekilince o ayakta kaldı .
Nightmare tam gülmeye hazırlanacaktı ki birden birşey fark etti .
Elinde ruh olması gerekirken hiçbir şey yok .
Nightmare garip bir ses çıkardı.
Bu sıradada E.Frisk bize bakıp gülümsedi .
Sonrasında yavaşça geriye düşerken havada kaldı ve bir su kütlesi onu buzdan bir topun içine aldı .
Top havada süzüldü.
Sonrasında birden Nightmare sinirle bağırdı ve buzu kırmaya çalıştı .
Ama başarılı olamadı .
En sonunda sinirle geri çekilirken piskopatça gülümsedi.
"İyi deneme. Ama ben senden daha zekiyim ." Dedi ve bize baktı .
İşte o an arkamızdan birileri bizi yakaladı ve bizi bir portala doğru götürmeye başladılar .
E.Friskin gözünden
Öldüm mü ben şimdi ?
Ne garip .
Acı bile yoktu.
Anlık gelen acı dışında
Ben bu karanlıkta kaldım .
Dışarı çıkmam lazım.
"Merhaba . Kimse var mı ?" Dedim etrafta gezinirken.
Birden bir ışık gördüm.
Mavi bir ışık.
"Merhaba . Ben şu anda nerdeyim ?" Dedim ona bakarken.
Mavi ışık tanıdık bir şekilde gülerken yine bir şekil almaya başladı.
Ama bu sefer şekil iyice netleşti ve etrafında mavi bir aurası ile Sans belirdi.
"Nerde olduğunu biliyorum . Ama önce eski bir dostu karşılamak gerekmezmi ?" Dedi yüzünde o çok özlediğim gülümsemesiyle.
Ben birden yüzümde ağlamayla karışık bir gülme oluştu ve oraya doğru koşmaya başladım.
Koştum koştum koştum .
Ama birden görünmez bir duvara çarptım .
Çarpmanın şiddetiyle yere düştüm .
Başımı ovarken ona baktım.
Yavaşça ayağa kalktım.
"Neden giremiyorum ?" Dedim birden.
Sans bana baktı.
"Çünkü ben istemiyorum. Daha değil. " dedi yavaşça.
Ben bu duvarı yumruklamaya başladım.
Duvarı kırmaya çalışıyordum.
Gözlerimden yaşlar akıyordu .
"Frisk"
"Frisk lütfen dur." Dedi Sans.
Ben ona bakıp bağırdım.
"Yapamam!!!!! Sensiz her günüm cehennem gibi . Şimdi de yanına gelmeme izin vermiyorsun . "Dedim ağlayarak .
Birden birşey dikkatimi çekti . Oda ağlıyordu.
"Anlıyorum. Ama sen belkide herkezi kurtarabilecek tek kişisin . " dedi Sans.
Ben yine konuştum.
"Artık kahraman olmaktan yoruldum. " dedim yorgun sesimle.
Ben öylece dururken birden yanağımda bir el hissettim .
Ben daha ne olduğunu anlamadan dudaklarımda bir baskı hissettim.
Bu baskıya karşılık verdim .
Resmen bu yumuşak öpücük altında eriyordum.
İkimizde geri çekilince Sans bana baktı.
"Yoruldun. Ama sana yardım edeceğim . Ben senin düşmene nasıl izin vermeyeceksem bu savaşına da yanlız göndermeyeceğim. Ben senin gözlerin olacağım ." Dedi ve bana sarılırken sıcacık bir hisle doldum .
Sansın sana yardım etmesi içini kararlılık ve aşkla doldurdu . . .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kör Gözler
AcciónKararlılık. Dünya üzerindeki en güçlü ve sadece tek bir kişide bulunan özel bir ruh. O ruh olmadan dünyada denge sağlanmaz . . . Peki eğer cidden bu ruh değerliyse her boyuttan kararlılıklar birleşse ne olur ? Friskin canavarları özgür bırakmış o...
