Kör Gözler

19. Bölüm

Ben öylece kaldım .
Ne diyeceğimi şaşırdım doğrusu .
Birden o mavi gözler bana doğru bakınca gerilemeye çalıştım .

Ama o hemen ağzımı eliyle kapatıp parmaklarını sessiz ol dercesine dudaklarıma bastırdı .

Ben yavaşça kafamı sallayınca elini çekti .
Ben ona bakarken o yavaşça güldü.
"Özür dilerim . Korkutmak istemedim ." Dedi sesinde bir erkek seside karışarak .

Birden ağzımdan sadece tek bir şey döküldü.
"Sen de kimsin ?" Dedim merak içinde .
O ilk önce anlamamış gibi bir yüz ifadesi takındı .

Ama sonrasında ellerine baktı. Anlamış gibi bana geri baktı.
"Oh. Şimdi anladım . Hey . Ben Sans . İskelet Sans. " dedi mutlulukla.
Ben ona anlamayan gözlerle bakmaya devam edince derin bir nefes aldı.

"Arkandaki aynaya bakarsan ne demek istediğimi anlarsın." Dedi arkada bir noktayı göstererek.
Ben yavaşça arkamı dönünce hayatımın şokunu yaşadım. 

Nasıl yani ?
Bir aynaya bir ona baktım.
Sanırım deliriyorum.
Ama şu anda aynada bana el sallayan tek gözü mavi olan , diğer gözü de simsiyah olan bir iskelet var.

Ona geri döndüm.
"Pekala . Burda ne haltlar dönüyor?" Dedim sesimdeki korkuyu belli etmemeye çalışarak .
O sadece gülümsedi ve anlatmaya başladı.

"Şey. Teknik olarak benim ölmüş olmam lazımdı . Ama bir şekilde Friskin vücudunda hayatta kalmayı başardım. O bunu bilmiyor tabi.
Bazen ona içinde olduğum ile ilgili bir sinyal yada işaret vermek istedim.
Ama yapamadım . Gizli kalması daha iyi olur dedim sadece . " dedi yavaşça buruk gülümseme yüzüne otururken .

Ben ona baktım ve yatağa oturdum .
Biraz üzülmüştüm aslında .
Bir süre sessizlik hüküm sürdükten sonra yine konuşmaya karar verdim.

"Şey. Yanlış anlama ama neden burdasın ?" Dedim merakla.
O bana baktı . Başını yavaşça salladı.
"Aslında özel bir nedeni yok. Friskim ağlayınca ona bunu yapana kötü zaman geçirtmek için etrafta dolaşırım .
Yada sadece Friskin aklın da takılı kalmış sorular için ona gizli yol bulucu oluyorum."Dedi açıklayıcı bir şekilde.

Ben ona baktım.
Vay be.
Benim için Chara ne kadar önemliyse onun içinde E.Frisk önemli .
Birden rahatsız bir nefes aldım .
Birazcık ondan uzaklaştım.

O bana baktı .
Gözleri meraklı ve şüpheci bir hal aldı.
"Hey. Sen iyi misin ?" Dedi meraklı halini ses tonuna da yansıtarak .
Ben yüzümde garip bir ifadeyle ona baktım.

"Şeeeey.  .  . Eh. Onu ağlatan kişi ben olmuş olabilirim ." Dedim biraz çekingen kalarak .
O bakışlarını bana kilitledi.
Ben kendimi en kötüye hazırlarken o bir elini omzuma koydu.

Ona bakınca bana ciddi bakan ama aynı zamanda anlayışlı bakan bir yüzle karşılaştım.
Derin bir nefes aldı sadece .

"Sanırım sırtımda ki acının ki büyük ihtimalde morluğun nedeni sensin." dedi hafifçe gülerek .
Ama ben sessiz kalınca yine konuştu. "Neden  yaptın bunu ? " dedi yavaşça . Sesinde hiç bir kızma ya da onu işaret eden bir şey yoktu .

Ben derin bir nefes almakla yetindim .
Oda bana zaman tanıdı neyseki .
"Kardeşime zarar verdi sandım ." Dedim birden .

Birden o masmavi gözler beni buldu .
Biraz bana baktıktan sonra yüzünde bir gülümseme oluştu .
"Seni anlayabiliyorum . Bir abi isen kardeşin senin en değerli kişindir. Ama onu da anla . " dedi ve çenesinin altında kalan bir noktayı gösterdi .

Damarlar belli oluyordu . Küçük küçük damarlar .
O başını geri aşağı indirdi .
Benim şaşkın yüzümle karşılaşınca gülümsedi.

"Bu iki gece önce oldu . Kardeşin onu yastıkla boğdu . Bunu özellikle sana anlatamayacağını hissetti . " dedi yavaşça .
Ben sesimi dahi çıkarmadım . 
O da devam etti.

"Bu yüzden size gerçekleri göstermek için özel olarak işe koyuldum. " dedi .
Ama bu beni beynimden vurulmuşa dönmeme neden oldu .
Birden ona döndüm.

"Ses kayıtlarını sen mi koydun yani ?!?!?!" Dedim biraz sesim yüksek çıkarak.
O hemen beni geri susturdu .
Başını salladı .
"Herkezin odasınada özel olarak kayıt yaptım . İlla bir konuşma duyuldu çünki .
Belki birşey çağrışım yapar  dedim .
Ama olan benim çiçeğime oldu ." Dedi yine gülerek. 

İşte şimdi pişman oldum.
Bakışlarım ona kayınca dahada beter pişman oldum.
"Sanırım birazda olsa payı olabilir ." Dedim .

O bana baktı ve gülümsedi .
"Bunu duyduğuma sevindim . Umarım gerçek ortaya çıkar ." Dedi gülümseyerek.
Bende ona gülümsedim ve yine konuştum .

"Umarım." Dedim ve esnedim.
"Sanırım dinlenmen lazım . Ha bu arada ; lütfen Friske benden bahsetme. Bir yalan uydur ve ona göre güvenini kazan . İnan bana herşeyi yapar ." Dedi ve bana el sallayıp gözlerindeki parıltı gitti .

Sonrasında maviler yerini griye bıraktı ve geriye düştü.
Onu havada yakaladım ve yatağa yavaşça yatırıp odadan çıktım .

Umarım yanılmam .  .  .