31. Bölüm

28 2 5
                                    

Sansın gözünden

Kapana kısıldık.

Sadece kapana kısıldık.

Bizi yakaladıktan sonra bir hücreye kapattılar.
O buzdan topta burda .

Bir zincir sürüsüyle sabitlendi .
Daha fazla yukarı gitmesin diye .

Bu sırada herkeze kelepçe takıldı . Kimse güçlerini bu kelepçelerle kullanamıyordu.
Ama hala ve hala aklımda dolanan sorular var.
Neden ?
E.Frisk neden ölmeye göz yumdu ?

Bunun bir nedeni olmalı .
Ama asla ama asla neden bulamıyordum.
Birden Dream konuştu.

"Kaybettik değil mi ? Blueye ne olduysa bizede olacak değil mi ?" Dedi Dream kucağında duran Blueye bakarken .
İnk hemen ona yaklaştı.
"Hayır Dream . Kaybettiğimiz doğru. Ama senin bir daha parçalanmana izin vermem." Dedi İnk ve onu sakinleştirmek için ona sıkı sıkı sarıldı .

Biz onları izlerken Blue kıpırdandı.
İnk ve Dream hemen geri çekilip Blueye baktılar.
Blue yavaşça gözlerini açıp etrafa baktı.

İkiside ona biraz zaman tanıdıktan sonra konuştular.
"Blue iyi misin? " dedi İnk.
Blue paslı sesiyle konuştu.
"S-sanırım . Neler oluyor . Nerdeyiz biz ?" Dedi Blue hala çevresine bakınırken .

"Kardeşim ve adamları tarafından yakalandık . " dedi Dream
Blue başını salladı .
Onlar konuşup olayları anlatırken ben topa baktım.

Havada süzülüyordu .
Mavi parıltısı içinde kalmış insan figürü belli oluyordu .
Ama bir dakika .
Toptaki bir çatlakmı .

Biraz dikkatli baktım.
Evet . Bu bir çatlak . Ve yavaş yavaş çatlamaya devam ediyor.

Neler oluyor ?












E.Friskin gözünden

Kendimi çok iyi hissediyordum .

Bu sıcaklık beni tamamen sardı ve kolları arasına aldı resmen .

'Hazır mısın ?' Dedi birden kafamın içinde yankılanan Sansın sesi .
Gülümsedim.
"Evet. Hazırım ." Dedim .

O an bedenim fiziksel olarak hareket etti ve bir kırılma sesiyle yere düştüm.
Dengemi son anda kurdum ve ayaklarımın üzerine dikkatlice indim .

Birden bir ses patlaması duydum .
"FRİSK!!!!!" Dedi bütün Sanslar.
Yavaşça gözlerimi açtım .
Kırmızı tonun baskı yaptığı bir odadaydık.
Sanslar hücrede bana şaşkınca ve sevinçle bakıyordu .

Onlara gülümsedim.
"Ne?" Dedim gülerek .
"Frisk gözlerin ." Dedi Epic şaşkınca ona gülümsedim.

"Evet.  Biliyorum . Görüntün güzelmiş. " dedim birden Epic hafifçe güldü .
"Geri çekilin" dedim ve kafesin yanına geldim.

Kafese üfledim.
Nefesim soğuktu.
Biraz üfledikten sonra kafesin parmaklıkları dayanamayıp kırıldı .

Ben hızlıca içeri girdim ve kelepçeleride aynı yöntemle kırdım.
Herkez serbest kalınca onlara baktım.
"Bir planım var . Bir çok kararlılığın bulunduğu bir oda bulmamız lazım." Dedim .

Papy konuştu .
"İyi ama neden ? Burdan direk gidelim işte ." Dedi direk . 
Ben ona baktım .
"Çünkü o ruhlar bizim çıkış biletimiz olacak " dedim .
Herkez bana bakarken ben koşmaya başladım.
"Benimle gelin." Dedim ve hep beraber koşmaya başladık .

Derinlere iniyorduk .

Şu ana kadar karşımıza hiç kötü adam çıkmadı .
Ama çıkacaktı . Biliyorum  
Yolda ilerlerken tam da tahmin ettiğim gibi oldu  .
Yavaş yavaş nöbet tutan iskeletler gözükmeye başladı .

Biz onları dikkatlice geçerken her seferinde gözetmen sayısı sıklaşıyordu.
Bu yüzden daha dikkatli ve sessizdik .

En sonunda o gördüğüm odanın aralık kapıdan gördüm.
Hemen içeri girdik .
Etrafa bakınca her yerde ruhları tutan mavi ipler gördük.
Beyaz bir odaydı .

Bu sırada birden bir yüz gördüm .
Error.
Ona doğru döndüm ve savaşmak için hazırlandım.
Ama o sadece gülümsedi ve işaret parmağını ağzına götürüp odayı terk etti.
Ben bu duruma gülümseme ile yetindim .

Sonrasında herkez odadaki ruhları almaya başladı.
Herkez o ruhları toplayınca geri buluştuk.
Ben elimdeki ruhlara baktım.
Derin bir nefes aldım ve ruhları absorbe ettim.

Canım yanmıştı açıkçası .
Ama yine durdum .
Bunu yapabilirim .
Herkezin ellerindeki ruhları istedim .
Herkez bana ruhları verdi .
Beşer beşer absorbe ettim hepsini .

En sonunda son beşliyi alacakken başım döndü .
Dengemi sağlamak için yere çömeldim.
"E.Frisk.  Bu çok fazla . Vücudun buna dayanmaz." Dedi İnk .

Ben derin derin nefesler alarak cevap verdim.
"Evet dayanırım . " dedim ve onun elindeki son beşliyide alıp absorbe ettim.

Canım en çok bunda yapnmıştı .
Ama hayatımda hissetmediğim kadar güçlü bir kararlılıkla beraber kalmıştım .

Gözlerimi geri açınca terlerimi aldım ve bir buz ayna yaptım.
Gözlerim parlak maviden parlak kırmızı olmuştu .

İşte şimdi birşeyler olacak .
Ve bunlar olurken ben sadece mutlu olacağım.
Buna eminim. . . 

Kör Gözler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin