Kör Gözler

16. Bölüm

Saat gece 04.00

Bir kapı açılma sesi duymamla uyandım .
Bir an belki yanıldım diye düşündüm .

Hani şu bir yerden düşme hissi yada uçma hissi gibi olanlardan .
Ama hayır.
Bazı adım sesleri duydum . Yavaş ve sakindi .

Sanki beni uyandırmamak için özenle hareket ediyordu.
Birden sanki uykumda kıpırdanmışım gibi yatağın kenarına doğru döndüm ve  elimi yere değdirdim .
Boyunu adım şiddetine bakılırsa kısa bir şeye benziyor .

Adımlar yanımda durdu .
Bir süre hiç ses gelmedi .
Adımlar benden uzaklaştı ve geri dışarı çıktı .
Kıpırdamaya cesaret edemedim .

Beni kandırıyor olabilirdi.
Ama adımlar geri geldi .
Keşke kıpırdasaydım .
Adımlar yine tam yatağımın başında durdu .

Ama bu sefer birşey fark ettim .
Adımlar yanıma geliyordu .
Tam önümdeydi .
Yavaşça yerde olan elimi yana koydu ve bir süre bekledi.

Uyanıp uyanmadığıma bakıyordu heralde .
Bir süre bekledim .
Hiç birşey olmadı .
Ama sanırım biraz erken konuştum .

Birden kendi yastığımla başka bir yastık arasında kafama baskı uygulandı .
O an panikledim . Çırpınmaya başladım. 
Yastıktan kurtulmaya çalıştım .
Ama kollar çok güçlüydü.

Nefes alamıyordum .
Aldığım nefes bana yetmiyordu .
Boğluyordum .
Kendimi çıkmak için dahada zorladım .
Ayağa kalkmaya dahi çalıştım .
Ama minik ayakların sırtıma oturmasıyla beynimden vurulmuşa döndüm .

Hayır. O olamaz . Değil mi ?
İmkânı yok .
O bunu yapamayacak kadar narin .
Birden üstümdeki kişi sırtımda zıplayarak .
Nefesimi dahada hızlı tükenmesine yol açtı .

Artık çırpınmaktan ve fazla oksijensiz kalmaktan başım dönmeye başladı .
Kendimi uykulu hissettim .
Hareketlerim zayıflamaya başladı . Ve en sonunda durdu.

Bayılmadan önceki son hatırladığım şey .
Bir gülüştü .
Ama o net gülüş ve yeterli zamanım benim onun kim olduğunu çıkarmama yetti .
Blue . . .

Sabah nefes nefese uyandım.
Ciğerlerim mümkün olabilecek en çabuk şekilde havayla doldu .
Bu arada ben kendime gelmeye çalışırken kapının tıklandığını duydum .

Kapıya doğru baktım.
"Gel." Dedim sadece.
Kapı yavaşça açılırken iki çift ayak sesi duydum .
"İyi misin Ateş topu?" Dedi Epic yanıma otururken .

Ben ona bakıp gülümsemeye çalıştım.
"Evet . İyim merak etme ." Dedim .
Epicin yüzündeki ifadeyi az çok tahmin edebiliyorum . Bana inanmıyor.

"Emin misin ? Sanki bütün gece hiç nefes almamış gibi bir şekilde sesler çıkardın ." Dedi İnk .
Hayır . Bunu ona yapamam . En azından emin olana kadar .

Gülümsedim .
"Cidden iyim. Sadece bir kabus gördüm o kadar . Merak edilecek hiçbir şey yok ." Dedim .
Onlar ikna olmuş şekilde gittiler.

Bende derin bir nefes alıp yataktan çıktım .
Üstümü giyinmeye başladım .
Ama bu gün nedense hiçbir kıyafetimi beyenmedim .
Sonrasında neden bilmiyorum ama eski kıyafetlerimden birini elimde tuttum .
Bu boyundan geçirilme bir kıyafetti .
Sırtı açık ve güzel birşeydi .
Sanırım bunu giyeceğim . 

Üstümü değiştirdikten sonra aşağı indim .
Yine aynı teraneler oluyordu .
Herkez bir kafadan konuşarak kahvaltı hazırlıyordu .
Ama benim tek odak noktam Blue idi .
Hareketleri günlük hareketlerdi .
Peki neden beni boğmaya çalışsın ki .

"Blue ." Dedim birden .
Minik ayaklar durdu.
"Evet E.Frisk . Bir şey mi oldu ?" Dedi merakla.
Ben ellerimle oynamaya başladım .
"Dün gece birşeyler oldu mu ?" Dedim birşey çaktırmamaya çalışarak .

Blue bana baktı .
"Hayır. Ben uyuyordum . " dedi yavaşça.
Ben başımı sallayıp gülümsedim .

Bu sırada başka bir şey hissettim .
Başka bir kişi beni izliyordu .
Bu çok rahatsız ediciydi .
O kişinin dikkatini çekmek için boğazımı temizledim .

Bir süre rahatladım .
Ama sonra biri konuştu.
"E.Frisk . Seninle konuşabilir miyim ?" Dedi Papy .
Ona başımı salladım .
Beraber koridora çıktık .

Papy birden beni duvarda sıkıştırdı .
"Neden Blueye öyle bakıyorsun?" Dedi tehditkar sesiyle .
Ben ona baktım.
"Bakmak ? Yani kör birine bakmak demek ?" Dedim dalga geçerek .
Papy sinirle homurdandı.
"Ne demek istediğimi biliyorsun ." Dedi .
Başımı olumlu salladım .
Sonrasında konuştum.

"Bunu kardeşi dün gece beni öldürmeye çalışmış birinin söylemesi peki ?" Dedim hemen .
Papy öylece kaldı .

"Öldürmek ?" Dedi biraz geri çekilerek.
Bu sefer ben onu sıkıştırdım.
"Evet öldürmek . Blue de birşeyler var . O karıncaya bile zarar vermez . Sadece aklında bulunsun ." Dedim ve onu duvarla benim aramdan kurtarıp  yürümeye başladım .

Bunun bir şekilde altında yatan gizemi bulmalıyım .
Yoksa işler daha beter olacak.