Kör Gözler

32. Bölüm

Nightmarenin gözünden

Çıldıracağım .

Odanın içinde voltalar atıyordum.
Bir kere ya . Bir kerede yaptığım bir iş düzgün geçsin ya.

O buzdan topu kırmanın bir yolu olmalı . Pes edemem . Ben asla işimi yarım bırakmam . Bunuda bırakmayacağım.

Ben etrafta dolanırken birden rahatsız mırıldanmalar duydum.

Başımı o noktaya çevirince Killeri gördüm .
Duvarın dibinde uyuyakalmıştı .
Yumruklarını sıkmıştı ve gözleri sımsıkı kapalıydı .
Kâbus görüyordu.

Ben sinirliyken etrafa çok fazla negatif enerji salardım.
Lânet olsun .
Onun yanına gittim . Sakin kalmaya çalıştım.

"Hey. Hey Killer uyan . Bu sadece bir kabus ." Killer birden derin bir nefes alarak uyandı .
Beni ilk başta fark etmedi .
Birden ağlamaya başladı .

Ben onun bu hâline üzülmüştüm .
Onun yanına gittim ve benden beklenmedik bir şekilde ona sıkıca sarıldım.
Killer başını kaldırdı.

"P-patron ?" Dedi birden .
"Şşşşşş . Lütfen konuşmayalım. " dedim yavaşça.
Killer birden ısınmaya başladı .
Yavaşça geri çekilince yüzünün kıpkırmızı olduğunu gördüm.

"Hey. Sen iyi misin? Ateşin falan mı var ?" Dedim merakla.
Killer başını hayır anlamında salladı.

O zaman utandı . Ama neden ki ?

Birden birşey dikkatimi çekti .
Bir süredir onu hep böyle görüyordum
Genel olarak yanlız olduğumuzda .
İşte bende yeşil oldum .
"Killer." Dedim birden .

Killer bana baktı.
"Evet patron ?" Dedi kısık bir sesle .
"Bana karşı birşeyler hissediyorsun değil mi ?" Dedim birden .

Killer dahada beter kızardı.
Ama en sonunda başını salladı .
"Evet. Ama anlarım. Sonuç olarak sen dream Friskin acısını yaşadın. Onun özlemi her yerinde. Reddedersen anlarım." Dedi Killer
O an bende kızardım. Ama içten içe mutluydumda.

Birden ona geri sarıldım .
"Heh. Şu anda içten içe mutluyum desem ne olurdu ?" Dedim birden.
Killer güldü .

Bende ona gülümsedim.

Bir süre öyle kaldıktan sonra birden bir patlama sesi duyduk.
"Bu da ne ?" Dedi Killer ve ayağa kalktı .
Bende onunla beraber kalktım.

E.Friskin gözünden

Hemen odadan çıktım .
Herkez beni fark etmişti .
Horror ve Cross bana doğru koşmaya başladılar.

Onları yarattığım suyla yakaladım.
Duvara itip dondurdum.
Dust bana arkadan saldırmaya çalıştı.
Ateş atıp buzla dondurdum.

Koşmaya devam ettim. Başım dönüyordu .
Ama pes edemem.
Vücudum yanıyordu .
En azından kollarım tahriş olmaya başladı .

Birden Nightmareyi gördüm .
Tüm gücümle ona kayalar fırlattım.
Nightmare kayalara tam çarpacaktıki biri onu itti ve kayalar ona çarptı.

O kişi duvara sırtını çok sert çarptı ve yere düştü.
"KİLLER!!!!" diye bağırdı Nightmare.
Oraya doğru son hız koştu .

Killeri kucağına aldı . Başının kanadığını görebiliyordum .
Nightmare sinirle gözlerini kapayıp onu yere bıraktı.
Bakışları beni buldu.

"Sen. " dedi ." Bunu ödeyeceksin !!!!!" Dedi ve üzerime atlamaya çalıştı .
Onu geri savurdum.

Dokunaçları bir çeşit kırbaç gibiydi .
Beni vurmaya çalışıyordu.
Bende sularla karşılık verdim  .

Ortam çok kötü bir hal alıyordu.
Başımıza yıkıldı yıkılacaktı.
Ve ben gittikçe daha fazla yoruluyordum.

Ama en sonunda bir şey oldu.
Ben ona tam bir saldırımı gönderecektimki ruhumda bir acı hissettim.

Nightmare bunu fırsat bildi ve beni dokunacına alıp boğazıma sardı.
Boğluyordum.
Lânet olsun boğluyorum.

"B-bırak . B-be-ni " dedim sadece.
Nightmare daha fazla sıktı boynumu.
Görüntüm gittikçe bulanık bir hal alıyordu .

Ama birden birini gördüm .
Bir Frisk daha. Ama giyimi Dreamtale diye bağırıyor.
Arkasında ona korkmuş bir yüzle bakıyor.

Hayır. O bir canavar . Ama bir ruhun kalbinide kıramaz .
Birden içim kararlılıkla doldu .
Ve bunun etkisiyle bir patlama oldu.

Kendimi boş hissediyordum .
Çevremi görebiliyorum .
Etrafta bolca moloz yığını vardı .
Tıpkı o gördüğüm anıdaki gibi .

Ama birden devam etti .
Aslında Undarswap ve Undertale hiç yok olmamış .
Hatta diğer bütün Au larda yok olmamış.
Sadece benim yok.

O an olacakları çözdüm .
Bütün gücümü topladım ve hepsini dışarı bir çığlıkla saldım .
Hissediyordum .
Bütün toprağı , suyu , havayı , ateşi . . .

Şimdi anladım .
O anıyı şimdi anladım.
Hiçbir elemente ayrım yapılmaz . Hepsi nerde olursak olalım varlar.
Her bir canlı . Her bir duvarın içinde bir element var .

Şimdide herşey geri yapılıyor .

Herşey bitince bende bittim .
Aşağı doğru düşmeye başladım .

Sırtım yerle buluştu .
Çok yorgundum.
Uyumak istiyordum.
Birden ayak sesleri benim çevremi sardı .

Bulanıkta olsa son görüntümde gerçekleşti.
Meğersi bu benim gidişimin ağnıymış.
Birden yavaşça güldüm.
"Heh. Böyle bir ayrılık pekte planladığım birşey değildi ." Dedim yorgun bir sesle .

Birden bir hıçkırık duydum.   
"Ben dayanamazsın dedim ." Dedi İnk hüzünle.
Ben gülümsedim .
"Biliyorum bazı şeyler için fedahkarlık lazım ." Dedim .

Ama birden bir noktadaki ışık dikkatimi çekti .
"Haklısın. Fedahkarlık herşey demektir." Dedi Sans gülerek.

Ben birden gülmeye başladım .
Sans bana baktı . Yavaşça eğildi ve elini uzattı.
"Gitme vakti ." Dedi Sans .
Ben yavaşça elimi uzattım .
Onun elini tuttum ve vücudumdan ayrıldığımı hissettim .

Ben Sansa sarıldım .
Onun omuznun içinden konuştum.
"Seni çok özledim " dedim mutlulukla.
Oda bana sarıldı.
"Bende seni özledim ." Dedi Sans .

Biz böyle kaldık ama  gelen ağlama sesinide duyuyordum .
Oraya bakınca epicin ağladığını gördüm.
Ona sarılmak istedim.

Ama yapamazdım .
Ama yinede konuştum .
"Epic . " dedim sadece.

Birden Epic başını kaldırdı.
Arkasına bakınca bana şaşkınlıkla baktı .
"Frisk. " dedi oda . Ona gülümsedim.
"Arkanda duyduğun rüzgarda ben varım demektir . Ben seni ve diğerlerini bırakmayacağım. " dedim .

Epic birden gülümsedi .
Geri yok oldukmu bilmiyorum .
Ama yinede Sansa baktım.

"Hazır mısın ?" Dedi Sans.
Ben sadece ona bakıp gülümsedim.
"Gitmeden önce son birşey yapmak istiyorum. " dedim .

Sans bana bakıp gülümsedi .
Bende ona gülümsedim ve el ele tutuşarak ordan uzaklaştık.