Kör Gözler

29. Bölüm

Oraya doğru son hız koştum .
Blue için .
Artık bir yerde hızımı arttırmak için sudan kanatlar yapıp yakın mesafe uçtum.

Ama en sonunda eve vardım .
Blue nin odasına hızlı hızlı gelirken birden durdum.
Bir ses var.
Bu bir . . . Ağlama mı?

Biraz daha yavaş hareket ederek dinlemeye başladım.

"Hey Blue. Ben belki şu anda seni öldürmem gerek . Ama yapamıyorum. Her seferinde sana yaptıklarım geliyor aklıma .
O korku dolu bakışların , acınası yüzün . . . " bir ağlama daha koptu.

Bir dakika . Bu Dust değil mi ?
Dinlemeye devam ettim.

"Belki benim gibi bir kötüyü affedemezsin. Yada benden nefret bile edersin . Ama lütfen şunu unutma ben . . . Ben . . . Ben sana aşığım Blue ." Dedi ve yine ağlamaya başladı.

İşte şimdi neden bilmiyorum ama yavaşça kapının kenarına kadar geldim .
Oraya yaslandım.

"Kalp. Asla kime vurulacağımızı seçemiyor ." Dedim birden .
Korku dolmuş bir ses arkasını döndü.
"Burda ne işin var?" Dedi birden .

Ben gülümsedim.
"Sadece manzarayı izliyorum." Dedim ve elimi yüzümde salladım.
Dust ben böyle diyince sustu.

Yavaşça odaya bende girdim. Bluenin yattığı yere geldim ve su bükerek öylece iyileştirme yaptım.
Bu sıradada konuştum.
"Şu anda sırf ben kendi sevdiğimi kaybettim diye seninkinede engel olabilirdim . Ama yapmayacağım. Sen bunu haketmiyorsun çünkü.
Ama duyduğum kadarını söylemem gerekirse Blue seni affeder. O kin tutmaz. Hem ayrıca eğer doğru adımları atarsan o da seni sever." Dedim .

Dust bir süre ne kıpırdadı ne konuştu .
Ama sonrasında iki kol beni sardı .
"Teşekkürler. Ama dur biraz . Neden yapıyorsun bunu ?" Dedi birden . Ben gülümsedim.

"Birincisi bu savaş artık bitsin istiyorum ikincisi ise tek aşık olan sen değilsin ." Dedim .
Dust yavaşça konuştu.
"Başka biri daha mı var ? Kim ?" Dedi Dust şaşkınca .

Ben gülümsedim .
"Error. Hatta İnkle güzel bir ilişkileri var ." Dedim.
"O zaman köstebek olan Error ." Dedi Dust şaşkınca .

Ben başımı salladım sadece .
Bir süre böyle sessiz kaldık .

Ama birden sert birşey yere çarpınca kendime geldim .
Neyin içinde olduğumu hatırladım ve ben .
Has- lanet olsun . Dışarıdayım. Geri dönmem imkansız. İllaki kanat çırpmam gerekicek .
Sanırım fiziksel dövüş zamanı .

Dusta baktım yine.
"Benim gitmem gerek . Ama birşey bilmem lazım lütfen ." Dedim hiç bilgi alamayacağımı bilmeme rağmen .
Ama Dust beni şaşırttı .
"Ne bilmen lazım ?" Dedi birden .

Ben direk ona baktım .
"Lust ne için kullanılacak ?" Dedim hemen .
Dust hemeb konuştu.
"O öldürme tehditi için kullanılacak " dedi Dust .
Ben başımı ı salladım ve hızla odadan çıkıp çatıya doğru yol aldım.

Çatıya çıkınca fark ettim  ki bayağ kötü bir haldeydik.
İşte şimdi biraz toparlama zamanı.
Yavaşça dışarıdaki bütün suyu hissettim .

Her bir su hareket halinde .
Ve onu büktüm.
Bir süre hiç ses çıkmadı. 
Ama sonra bir hamle daha yapınca hepsi inledi.
Acı bütün bedende kol geziyordu resmen .
Gülümsedim .
Sonrasında hepsini bir taşa sıkıştırdım .

Ben geri onların yanına indim .
"Herkez. İyi mi ?" Dedim nefesimin arasından.
Biri yanıma geldi.
"Biz iyiz . Sadece az kalsın gidiyorduk." Dedi Dream .

Ben buna sadece gülümsedim .
Ama birden durdum.
Sesler benim için buhar oldu.
Sadece tek bir ses benim duymam gerekendi.

Toprağın altından gelen bir çıtırtı sesi.
Çok dikkatli davranılan bir ses.
Ve delmek için ne kullanılıyorsa direk benim üstüme geliyordu.

Birden çıtırtı dışa vurunca oraya baktım.
Ve sonrasında herkezi ve kendimi son hız ittim.

Yaptığım toprak parçalandı .
Ama duramam .
Hemen oraya doğru koşmaya başlamıtım ki birden bir ses beni durdurdu.

"Sakın kıpırdamayın . Yoksa arkadaşınızın icabına bakarım ."

. . .