20. Bölüm

28 3 15
                                    

Sabah

E.Friskin gözünden

Sabah sırtımda hissettiğim ağrıyla uyandım .
Off bu ne böyle .

Yavaşça ayağa kalktım ve üstümdeki tişörtü çıkardım.
Ağrıyan yerlere dokununca istemeden tısladım .
Dizlerimin bağı çözüldü.
Yere düştüm .

Sırtım çok kötüydü .
Kendimi yavaşça kaldırdım ve üstüme geri tişörtümü geçirip banyoya gittim .
Banyodaki musluk tıkacını taktım ve biraz su doldurdum .

Sonrasında suyu aldım ve sırtıma doğru tuttum.
Biraz acı dinmişti . Ama yinede tıslıyordum biraz.

En sonunda daha fazla dayanamadım ve tıpayı açıp bütün suyu gönderdim .
Geri banyodan çıkarken biraz sırtım sızlıyordu .

Ama yinede üstümü giyindim ve aşağı yavaş yavaş indim .
En sonunda son basamağa gelince yine duvarlara tutunarak mutfağa ilerledim.

Mutfağa gelince bazı sesler duymamda bir oldu .
Herkezin sönük neşesini hissedebiliyordum .
Mutfağa adım atmamla bazı sesler duydum.

"Hey . E.Frisk hala uyanmadı mı ?" Dedi İnk sesinde yorgun bir tınıyla.
"Hayır. Ben baktığımda hala uyuyordu ." Dedi Epic sesinde korkulu tonuyla.

Ben yüzümde bir gülümseme oluştu ve mutfağa hiçbirşey olmamış gibi girdim.
"Günaydın." Dedim neşeyle .
Birden herkezin bana döndüğünü hissettim .

Ve bir kolun beni sarmalaması.
"E.Frisk. Beni çok korkuttun " dedi Epic .
Ama ben keskin bir acıyla inledim ve az kalsın yere düşüyordum.

Epic beni havada yakaladı ve bir sandalyeye oturttu.
Ama birden bir sessizlik odayı sarınca bende gerildim.  
"Hey. Neden sustunuz ??" Dedim merakla.

"Frisk. Sırtın kanıyor." Dedi Epic korkuyla.
Ben neden bahsettiğini soracaktım ki sırtımda keskin bir acı daha ve sıcak bir sıvının sırtımdan yavaş yavaş akışını hissettim .

Birden başımda dönmeye başlayınca masaya her ne kadar otursamda tutundum .
Birden biri beni kucağına aldı .
"Hadi . Şu sırtını halledelim. " dedi Epic ve arkadan birinin daha ayak seslerini duyarak odama geçtik.   





Sonraki birkaç saatimi. Sırtımdaki oluşmuş yaraları sararak geçirdik.
Yaraları görememek canımı daha beter yakıyor.

Ama bir şekilde dayanmayı başardım.
En son işimiz bitince bitkin düşmüştüm.
Neyseki kendime gelmeyi hızlıca başardım.

Epic eşyaları toplayıp odamdaki özel ilk yardım dolabına koydu .
Bende yavaşça ayağa kalkmaya çalıştım .
Ama sırtım çok acıyordu .
Zorunlu olarak geri oturdum.

Ağzımdan istemeden bir lanet okuma çıktı.
Birden yatağa biri oturdu .
"Frisk. Biliyorum. Zor. Ama lütfen . En azından bu gün dinlenmeye çalış." Dedi  Epic .

Ben istemesemde derin bir nefes aldım ve başımı salladım.
Ondan hafif bir gülme sesi duyunca bende güldüm .

Ama birden minik ayak seslerinin odama geldiğini duydum.
Birden bir şey odama çok hızlı girdi ve kollarını belime doladı .

Bu anlık hareketten dolayı irkildim .
Canımda yanmıştı .
Birden bana sarılan kişi konuştu.
"Frisk iyi misin ?" Dedi Papayrus korkuyla.
Ben ona gülümsemeye çalışıp başını okşadım.

"Eğer bana sarılmazsan daha iyi olabilirim.  Sırtım acıyor." Dedim hemen.
Papayrus hemen ellerini çekti .
Bende rahatlamış bir nefes aldım .

Sonrasında ben yavaşça geriye yaslandım ve neler yapabileceğimi düşündüm .

Ama bu sırada kapı çaldı.
Ben görmesemde sesin geldiği noktaya baktım .
Yavaşça "Girin " diye seslendim.

Kapı yavaşça açıldı .
"Şey . Seninle konuşabilir miyim ?" Dedi Papy yavaşça .
Ben bir anlık duraklasamda başımı yavaşça salladım.

Adım seslerini yanıma kadar duydum . Oldukça yavaş ve sakindi .
Sonrasında birden durdu.

İkimizde tek bir şey bile konuşmadık .
Ama birden derin bir nefes sesi duymamla Papye baktım.

"Şey. Olanlar için özür dilerim. Cidden sırtına bu kadar zarar mı verdim ?" Dedi sesindeki pişmanlık çok belli olarak.

Ben sadece dediklerine takıldım.
"Hangi dağda kurt öldü ? Senden böyle birşey yapacağını beklemezdim . " dedim biraz gülerek.
Ama ondan ses çıkmayınca devam ettim.
"Özrün kabul edildi.  Ayrıca hayır. Bu kadar kesiğe sen neden olmuş olamazsın . Bunun altında başkası var." Dedim isim vermekten kaçınarak .

Papy yanıma oturdu ve konuşmaya devam etmeden önce ben konuştum.
"Fikrini değiştiren ne ? Yani dün gece sırtımı duvara çarptırdın ya ." Dedim merakla.
Papy yine derin bir nefes aldı.
"Dün gece bir rüya gördüm . Bir iskelet vardı . Birde Blue . Sanırım sana biraz haksızlık ettiğimi düşündüm ." Dedi yavaşça.

Ben dudaklarım yukarıya doğru kıvrılıp bir gülümseme oluştururken konuştum.
"Anlıyorum . Ama lütfen sorun olmazsa biraz dinlenmek istiyorum." Dedim .

Papy yataktan kalktı ve odanın kapısını kapattı.
Bende başımı yastığa koydum ve öyle uyumaya başladım .

         

Kör Gözler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin