hande : göğüslerimin arasına yaptırmak istediğim bir model var
hande : uçlara doğru uzanan
hande: yapabilecek kadar becerikli misin
dövmeci : At bir bakalım.
*Hande'den yeni bir fotoğraf.*
*Fotoğraf açıldı.*
dövmeci : Siktir.
dövmeci : Modeli atacak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
Dinçer Barlas.
Birkaç ay önce deli gazına gelip oldukça müstehcen bir mesaj attığım, tüm cüretkârlığımı yansıtmaktan asla çekinmediğim bir adamdı. Yazma cesaretini göstermeden önce yakından hatta sadece yakın diye betimlemek bence ayıp olurdu, oldukça ve oldukça yakından takip ettiğim, hayatına sadece hayran kitlesinden bir kişi olarak dâhil olduğum, alçak perdeden izlediğim o kişiydi.
Fakat bu saatten sonra bu laflarımı kullanarak belirteceğim birisi olmaktan tamamen çıkmıştı. Çünkü Dinçer bana açık açık olmasa da sadece kurduğu dört kelimelik cümlesiyle sevdiğini söyleyen adam olmuştu artık.
Şu an herkes ne işle uğraşıyorsa bırakabilir miydi? Esen rüzgârlar, yağan yağmurlar, ağlayan bebek, kavga eden o çift ve diğer tüm herkes yaptığı işi kesip burayı izlemeliydi. Bana tüm açıklığıyla bakan bu zift karası iki çift gözü izlemeliydi mesela. O her türlü izlenmesi gereken bir adamdı.
Ne hissetmem gerektiğini, ne tepki vermem gerektiğini ya da ona ne demem gerektiğini bilmiyordum. Bana kalsa dizlerimin üzerine çöker, hıçkıra hıçkıra ağlardım tam şu an. Ya da defalarca kez ciddi mi değil mi diye kontrol amaçlı yemin ettirirdim, ne bileyim Kur'an'a el bastırırdım. Veya tam şu an göğüs kafesimin altında son nefesini verecek olan kalbimi çıkartır, ellerine koyar ve son ses bağırdığı 'Allah bir daha atmamı nasip etmesin ki bizde sana aşığız' nidalarını duymasını isterdim.
Ama benim tek yaptığımsa salak gibi yüzüne bakmaktı.
Mesajını anımsadım. Ne demişti o yazdığı satırlarda? 'İleride birisini cidden sevecek olursam o seçecek dövmemi.' Evet, evet aynen böyle yazmıştı. Devamında da 'seçeceği gibi yapacak kişi de o olacak' demişti. Vallahi billahi böyle demişti, ben şizofren değildim.
Peki neden bana sadece yap diye söylemişti? Seçmeyecek miydim? Hani sevecek olduğu kişiye hem seçtirecek, hem yaptıracaktı. Bu üzerime kuma geleceğini mi işaret ediyordu acaba? Ben yapacaktım, benden sonraki gelen de dövmeyi seçecekti.
İç sesim bu halime dudaklarını büzdü. Benden pek bir beklentisi kalmamış gibiydi artık. Omzumu silktim. Benim yerimde kim olsa Dinçer Barlas ile hunharca yiyiştikten sonra bu itirafı alsa adını unuturdu yahu adını! Allah'tan ben adımın Ayşe olduğunu hatırlıyordum.
"Sen..." Diyebildim sadece. Saçları arasındaki ellerimi yanaklarına indirdiğimde hafifçe yükselerek kaşlarımı çattım. "Sen ne dediğinin farkındasın değil mi? Dur bakayım," diye telaşla devam ettim ve elimi alnına çıkarttım. "Ay yok ateşin de yok, yolda gelirken tır falan da çarpmadı değil mi?"
Evet, üstü kapalı da olsa aşk itirafı aldıktan sonra yapılacak şeyler arasında olması gereken şeylerden birisiydi adamın kendinde olup olmadığını kontrol etmek.
