Chapter 10

10 3 0
                                    

------

Josh's partner

"Anak, gising na"  nagising ako sa mahinang tumatapik ng pisngi ko kaya naman minulat ko ang mga mata ko at agad nanlaki ang mata ng makita kung sino ang nasa harap.

"Ma?" Kinusot kusot ko pa ang mata dahil baka nananaginip lang ako pero andito pa rin siya sa  harap ko at nakangiti.

"Yes baby, good morning gumising kana kase dumating na yung damit nyo at mag aayos pa kayo" nakangiting sabi niya.

"Morning ma, susunod nalang po ako after ko mag ayos dito" sabi ko atsaka mabilis na tumayo at dumeretso ng CR.

Naghilamos lang ako at nagtoothbrush sa loob  bago lumabas ng CR.

Inayos ko rin ang kama ko atsaka nagbihis muna ng pambahay.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin at bahagyang napangiti. Hindi ko alam kung paano pero umaliwalas ang mukha ko kumpara dati.

Sinuot kona ulit ang salamin bago tuluyang lumabas ng kwarto.

Naabutan ko sila sa sala na nagkakagulo kaya naman pumunta ako roon.

"Anong meron?" Tanong ko ng makalapit ako ron, nilingon naman ako ni josh atsaka nagsalita.

"Yung heels mo daw na binili ay may damage, tiningnan ni mama kaya naman binalik niya nalang yun." Sabi niya na ikanagulat ko.

"Ha? Eh anong isusuot ko mamaya?"

"Let's go to the mall and we will buy a new one" singit ni mama sa usapan namin.

"P-per--"

"No more buts, mag ayos na kayo at doon narin tayo maglulunch" sabi niya at tinalikuran kami.

Sumunod naman si papa sa kanya kaya naiwan naman kami ni josh dito sa sala at nagkatinginan.

"What are they doing here?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

Probably, they can stay at hospital because of my mom's condition but why they're here?

"I don't know, I just woke up 15 minutes before you, then they're here." Kibit balikat niyang sagot.

Gusto ko din tuloy magtanong kila mama about sa nangyare kahapon pero sinabi ko naman sa sarili ko na hayaan na muna sila at wag nalang bigyan ng stress kaya hindi nalang ako magsasalita.

"Ate" tawag sakin ni zen.

"Oh?"

"I just wondering, saan sila kumukuha ng pera? Hindi ba ilang araw na ring hindi pumapasok si papa ng trabaho?" Tanong niya na ikinatigil ko.

Saan nga ba?

"Baka naman may ipon pa sila? Wag ka nga mag isip ng kung ano ano jan." Sabi ko atsaka tinalikuran siya.

"How's school?" Tanong ni mama saamin.

Narito kami sa isang fine dining restaurant at naglulunch dahil tapos na kaming mamili.

"Fine/okay lang po" sabay na sagot namin ni josh.

Ngayon nalang ulit kami nakalabas ng ganito, yung sama sama.

Hindi ko na matandaan kung ilang buwan or taon na ang lumipas simula ng magsabay sabay kami maglunch sa isang restaurant.

Ang sarap parin pala sa feeling noh? Yung feeling na kahit sa pagkain nyo lang sa labas ay nakakapagbonding na kayong magkakapamilya.

Sana ganito nalang palagi.

Inabot kami ng alas tres bago nakauwi sa bahay dahil nag grocery pa kami para sa tindahan ni mama..

Dream series #2: Far Away Dreams (UNEDITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon