Yooha pov-
ලාවට ඇහෙන පුංචි කෙදිරියක් එක්කම පැටික්කිගෙ ඇඩිල්ල නිසා මම හෙමි හෙමින් ඇස් ඇරියා. ලොකු එලියක් නිසා ඒක අමාරුය් වගෙ. ලය්ට් එකද ඒ?ඇස් බෝල වටයක් කරකෝලා ගද්දිය් තේරුනෙ මම තාමත් සෝෆා එක උඩ ඉන්නෙ කියලා. ඊයෙ රූම් එකට ගියෙ නෑනෙ හැබෑට.
කුකී පැටික්කිව පපුවට තුරුල් කරන් නිදි කරවන්න හදනවත් මට පෙනුනා. ඔයා ඇය් ඔහොම කරන්නෙ කුකී??මම හිටපු විදියටම ලාවට ඔලුව ටිකක් උස්සලා බලන් හිටියෙ පැටික්කිව පරිස්සමට නලවන කුකී දිහා.
රෑ මාව මරන්න හදපු කෙනා දැන් කිසිදෙයක් නොවුනු ගානට පැටික්කිව නලවනවා. ඔව් එයා ඊයෙත් මගෙ බෙල්ල තද කලා. තද නින්දක හිටියා උනත් මට විශ්වාසය් එයා එහෙම කලා. ඇය් එහෙම කරන්නෙ. හැමදාමත් අමුතු ගොරහැඩි කටහඩක් එක්කම කටහඩ බාල කරලත් එයා මුමුණනවා. මොනාද නොදන්න වචන ගොඩක් මුමුණනවා. දැන් කීවෙනි පාරද මටම හිතාගන්න බෑ. එයා ඒ වෙලාවට දරාගන්න බැරි තරම් නපුරුය්.
පැටික්කිගෙ පිටට චූටි චූටි තට්ටු දාන අතරම එයා මගෙ ලගට ආවා. බය වෙන්න ඕනි නැති උනත් මට දැනෙන්නෙ බයක්. මට ඕනි උනා එක පාරම නැගිටලා එතනින් දුවලා ගිහින් එයාට නොපෙනෙන මානෙක හැංගෙන්න.
එයා ලගටම එද්දි කෙලින් වෙන්න හැදුවත්,
"ආහ්හ්... ආය් ආය්ශ්හ්.."
මම බෝලෙ වගෙ බිම...!
කෝ යකෝ......මගෙ අත් කකුල්.!
ආක්ෆ්ව්ජ්ය්ග්ද්ජ්ය්ට්ව්ය්!!!!මම මගෙ අත් කකුල් ඔක්කොම හූඩිය අස්සට ඔබන් ඉදලා තියෙන්නෙ.මම නිකම් හරියට ෆුට්බෝල් එකක් වගෙ. පස්සට පය්න් එකක් විතරය් අඩු දැන් මට...මොන මල විලි ලැජ්ජාවක්ද මේ!
මම මගේ අඩු එක පාරට එක ගානෙ හූඩියෙන් එලියට ගද්දි එයාට හිනා ගියා.
"යූහායා... "
"දේහ්?"
"බ්රෙක්ෆස්ට් අරගෙන අපි ඔයාලගෙ ඔම්මලා බලන්න යමු. ඉක්මන්ට රෙඩි කරන්න..හාද...."
එයා සාමාන්යයය්. හැමදාමත් වගෙ අදත් එයා සාමාන්යයය්...
"දේහ්"
YOU ARE READING
°Who are You° Sinhala ff. [COMPLETED]
Fanfictionමගේම දරුවටවත් ලන් වෙන්න බැරි මන් ජීවත් වෙන්නෙ මොකටද? පිස්සෙක් සුදුසු නෑ සතුටක් ලබන්න! ඇත්ත. පිස්සෙක් සුදුසු නෑ හිනාවෙන්න!. උන් හිනාවෙයි. ඒත් කෝ පිරිසිදු හිනාවක්!? ඌ පිස්සෙක්. උන් සුදුසු ලෝකෙන්ම නැති වෙලා යන්න!. 💕 This is not a horror story.. But...