°Who are You° Sinhala ff. [COMPLETED]

Chap 17

සති දෙකකට පසු....

Yooha pov-

අම්මලා ගියත් හරි කුකී මටය් පැටික්කිටය් ලන් වෙන්න ගොඩක් උත්සහ කලා. එයාට නුපුරුදුය් වගෙ දැනෙන්නැති.ඒත් එයා ඒ දේ අපි ඉස්සරහා පෙන්නුවෙ නෑ. අපි ඉස්සරහා එයා හොද අප්පෙක්, හොද හස්බන්ඩ් කෙනෙක් උනා.

අපෙන් ඈත් වෙලා ඉන්න එයා ගොඩක් ලෝබ උනා. හවසට ගෙදරට එද්දි අපි එයා වෙනුවෙන් දොරකඩ බලන් ඉන්නවා දකින්න කුකී ගොඩාක් ආසය්. පුංචි පුංචි කෑම, පැටික්කිට එකේක සෙල්ලම් බඩු ගොඩාක් එයා ගෙදර එද්දි උස්සන් ආවා. ඒ ගේන බෝනික්කො කෙල්ල ආසාවෙන් බදාගනිද්දි, සෙල්ලම් කරද්දි එයා ගොඩක් සතුටු උනා. කොටින්ම කුකී හරියට පුංචි දරුවෙක් වගේ.

හොදම දේ එයා හැමදාම උදේට යද්දිය් හවසට එද්දිය් නලලට කිස් එකක් දෙන්න පුරුදු වෙලා හිටියා. පැටික්කිට විතරක් නෙවෙයි මටත්.

ඒත්,
ඊයේ ඒක කලේ නෑ. වෙනදට මම නැගිටලත් පැය ගානක් යනකම් නිදාගන්න කුකි ඊයෙ මන් ඇහැරෙන්නත් කලින් වැඩට ගිහිල්ලා.

එද්දිත් ගොඩාක් රෑ උනා.පැටික්කිත් නිදි එයා ගෙදර එද්දි....කමක් නෑ. එයාට වැඩ වැඩි ඇති.

අපි දැන් දුරින් දුරින් නෙවෙයි නිදාගන්නෙ.

පැටික්කි මැද තියන් කුකී, අපි දෙන්නවම එයාගෙ ලොකු අත අස්සට ගුලි කරගන්නවා. මටනම්  මහ ලොකු නින්දක් ලැබුන්නෑ ඒ වැඩෙන්. කුකී රෑට හීනෙන් බය වෙලා පැටික්කිට අත පයක්වත් වදී කියලා මම බය උනා.

බය උනා වගේම එයා හීනෙන් බය උනු දවසට ගොඩක් දැගලුවා.ඒ වෙලාවට මම ඉක්මනින් පැටික්කිව දුරස් කරලා කුකීව පපුවට තුරුලු කරන් ඔලුව අත ගානවා.ඒ වෙලාවට එයා ඉක්මනින්ම සංසුන් වෙනවා

එයා බය වෙන්න තරම්ම තවමත් මම නොදන්න එයාගෙ කතාව ජිමින් ඔප්පාගෙන් අහගන්න ඕනි උනත් තවමත් මට ඒකට අවස්ථාවක් ලැබුන්නෑ.. කොහොමත් එයාත් ඒ තරම්ම නොදන්නවා ඇති. ඉස්සර තරම්ම නැතත් කුකි රෑට දාඩියෙන් පෙගෙන තරම් තවමත් බය වෙනවා.

ඉතින් ගොඩක් දවසට මම කරන්නෙ ලාවට පියවෙන ඇස් වලින් නින්ද යනකම්ම එයා දිහා බලන් ඉන්නෙක.බය උනත් මට බෑ පැටික්කිව එයාගෙන් දුරස් කරලා තියන්න.