Yooha pov-
පැටික්කිත් තුරුල් කරන් මම ටිකක් වෙලා කණ්නාඩියෙන් පේන මගේ මූණ දිහාම බලන් හිටියා.
මීට කලින් එක දවසක මේ වගේම මුලු ඇගම වැහෙන මල් මල් පිරුනු සුදු පාට ගවුමක් එක්ක පුංචි මේකප් එකකින් ලස්සන වෙලා මම මේ විදියටම මගේ දිහා බලන් හිටියා.ඒ එයා ලගට යන්න. එයා කැමතිම විදියට ලස්සන හිනාවක් එක්ක එදා මම බලන් හිටියා. ඒත් අද,
වෙන කෙනෙක් එලියෙ මන් වෙනුවෙන් බලන් ඉන්නවා. මම එයාලා ඉස්සරහට යන්න ඕනි. එදා තිබුනු හිනාව මගේ මූණෙ තිබුනෙ නෑ.
"යූහායා... "
අම්මා ඇවිත් මගෙන් පැටික්කිව ගත්තා. එයාගෙ හිතෙත් හරි තීරණයක් නෑ වගේ.
"ඉක්මනින් පහලට එන්න. එයාලා ඔයා වෙනුවෙන් බලන් ඉන්නවා..."
මගේ ඔලුව අතගාපු ඔම්මා පහලට ගියා.
කුකීගෙන් මම තවමත් ඩිවෝස් උන්නෑ. හැබැය් එයා මට ඩිවෝස් එක දුන්නා. එයාගෙ සය්න් එකත් එක්ක ඩිවෝස් පේපර්ස් මට ලැබුනා. මගේ සය්න් එක විතරය් තවත් ඉතුරු.
"මන් වැරදිද කුකි...?"
මගේ මිමුණුම් එයාට ඇහෙනවනම්, එයා මට සමාව දෙය්ද? මම මේ කරන දේට එයා මට සමාවක් දෙය්ද?
ඒත් එයාම මට යන්න දුන්නනෙ... දෙපැත්තට වැනුනු මට එයා සය්න් කරපු ඩිවෝස් පේපර්ස් එක පැත්තක් පෙන්නුවා.
මම දන්නෑ.
කදුලු එක දිගටම කම්මුල් රතු කරනවා. මෙහෙම ගියොත් මන් දැක්ක තැනම ඊ හන්ග් දුවය් සොම්බියෙක් කියලා.
අනී! ආය්ශ්! අඩන්නෙපා... ප්ලීස් යූහා.. අඩන්නෙපා...
ඇස් රිදෙන තරම් අල්ල තද කරලා කදුලු පිහදපු මම බර හුස්මක් නිදහස් කරලා මම හෙමි හෙමින් එලියට ආවා.
ඊ හන්ග්... මගේ පැටික්කිගෙ අලුත් අප්පා. එයා මගෙ පැටික්කිව දැනටම තුරුල් කරන් හුරතල් කරනවා.
ඔයත් කැමතිද මැණික...?? ඔයාගෙ අලුත් අප්පට?
මගෙ පැටික්කි හිනා වෙනවා. මහ හය්යෙන්... කුකී ලගදි වගේම හිනාවෙනවා. එයා කැමති ඇති.
YOU ARE READING
°Who are You° Sinhala ff. [COMPLETED]
Fanficමගේම දරුවටවත් ලන් වෙන්න බැරි මන් ජීවත් වෙන්නෙ මොකටද? පිස්සෙක් සුදුසු නෑ සතුටක් ලබන්න! ඇත්ත. පිස්සෙක් සුදුසු නෑ හිනාවෙන්න!. උන් හිනාවෙයි. ඒත් කෝ පිරිසිදු හිනාවක්!? ඌ පිස්සෙක්. උන් සුදුසු ලෝකෙන්ම නැති වෙලා යන්න!. 💕 This is not a horror story.. But...