H25

591 44 5
                                        

Wat vooraf ging:

Net als Steven de deur van onze 'kamer' open doet voel ik weer de pijn van Robin, ikk schreeuw het uit van de pijn en val op de grond, ik zie dat Steven in paniek raakt en me optilt en in vampier snelheid begint te rennen, hij legt me ergens op, maar dan kan ik niet meer opletten, want het begint steeds meer pijn te doen. Ik weet niet hoe ik het heb volgehouden, maar het is me gelukt, ik val meteen in slaap nu de pijn is opgehouden.

POV Denise

Wanneer ik wakker word lig ik in een hele witte kamer, waarom lig ik niet in mijn eigen kamer? Ohwja Robins pijn, ik snap niet dat Robins ontvoerders haar zoveel pijn kunnen doen, als ze haar willen hebben, waarom doen ze haar dan zoveel pijn. Nouja genoeg gedacht, ik probeer maar op te staan, deamn het doet pijn, gewoon even doorzetten, dan is het zo voorbij. Eindelijk het is gelukt om op te staan, net als ik de deur wil openen komt Steven binnen, hij kijkt me verbaast aan en zegt "wat doe jij uit bed?" "Weg gaan, dat zie je toch?" Zeg ik droog, hij begint te lachen en zegt "ja dat zie ik inderdaad" ik moet nu ook lachen, maar Steven zegt nu serrieus "maar je moet echt in bed blijven, wat gebeurde er eigenlijk?" zegt hij "nou ik denk dat ik zelf wel kan bepalen of ik in bed moet blijven" antwoord ik, zijn vraag negerend, Steven zucht en vraagt weer "maar wat gebeurde er nou?" Nu moet ik zijn vraag wel beantwoorden dus ik zeg "Robin had pijn" Steven kijkt me verwarrend aan "als Robin pijn heeft kan ik het ook voelen en ook andersom" nu knikt Steven dat hij het begrijpt.

POV Robin

Ik snap echt niet wat er gebeurde, ik deed niks verkeert, behalve dan dat ik niks wil eten. Dat was mijn vorige plan, die had ik net bedacht en dus ook meteen uitgevoert, maar ik moet het volhouden, anders word het helemaal niks en dan moeten 'ze' me wel vrijlaten, anders verhonger ik en 'ze' willen niet dat ik verhonger, want dan hebben 'ze' me ontvoert voor niks. Maar wat zullen 'ze' doen om me te laten eten? Ik heb geen idee, maar ik moet de pijn maar volhouden en de honger natuurlijk. Hopelijk lukt het en laten 'ze' me gaan, wie 'ze' ook mag zijn.

Evaa en Nickey zijn echt raar, maar ik denk dat ze wel te vertrouwen zijn, ze helpen me altijd als ik pijn heb gehad, ze kunnen me niet helpen als ik pijn heb, dan krijgen ze zelf ook pijn en dat is natuurlijk niet de bedoeling van mijn daden, het maakt me niet uit dat ik pijn heb zolang de andere maar geen pijn lijden. Ik denk niet dat 'ze' dat weten, anders hadden 'ze' dat denk ik al lang tegen me gebruikt, dus het is maar goed dat 'ze' dat niet weten.

Heeeeeee lieve eenhoorntjes,

klein hoofdstukie ik weet het, maar ik moest gewoon even updaten, ik vond dat jullie dat wel verdient hadden.

Ik had dinsdag vrij, zo fijn als je wil gaan schrijven helaas had ik het hoofdstuk toen niet af en ik had woensdag bijna geen tijd, vandaar dat het hoofdstuk zo laat komt, het is even wennen als je een week maar twee lessen per dag hebt gehad. Ik hou het kort, dan kan ik vast verder gaan met het nieuwe hoofdstuk, zodat die snel af is en dat is wat we allemaal willen.

Comment als je spelfouten ziet, alsvast heel erg bedankt.

Vote&Comment

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxEva

The Vampire WerewolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu