The Vampire Werewolf

H42❤️

Wat vooraf ging:

We zijn onderweg naar Steven en Denise, we doen het in weerwolf vorm dus we zijn er in ongeveer tien minuten, ik hoop dat ze ons willen helpen, dat zou echt heel fijn zijn, ik denk wel dat ze ins zullen helpen, omdat Denise mijn zus is enzo. Ik ben diep in gedachten verzonken en heb niet door dat we er al zijn. Op hoopvan zege dan maar.

We lopen naar binnen, Jason volgt mij want hij weet de weg niet. Ik loop rechtstreeks naar hun 'kamer' en klop aan. Er word meteen opengedaan, want ze verwachten ons al. Denise trekt me meteen in een knuffel ik knuffel haar terug, er is zo veel verandert tussen ons, eerst waren we een soort van vijanden en nu zijn we elkaar beste vrienden, echt veel fijner. We zijn ondertussen al naar binnen gelopen en we zijn op de bank gaan zitten. Ik ben een beetje zenuwachtig en knijp zachtjes in Jasons hand en hij knijpt terug en vraagt aan Steven die al op de bank zat "uhmm we weten dat het veel gevraagt is an jullie, maar zouden jullie ons willen helpen tijdens de oorlog?" Vraagt Jason, Steven kijkt Denise even snel aan en zegt "natuurlijk willen we jullie helpen, Denise en ik hadden het er al over gehad en we hadden toen al besloten dat als jullie het zouden vragen we ja zouden zeggen" het voelt alsof er een last van mijn schouders af valt en ik begin te glimlachen "heel erg bedankt" zeg ik. De rest van de avond hebben we het alleen nog maar over gezellige dingen.

Ik word wakker met een glimlach op mijn gezicht en zie at Jason nog aan het slapen is. Hij ziet er zo schattig uit, zo ontspannen, volgensmij zie ik er nu echt uit als een creep, maar dat maakt me nu niet uit. Ik vind dat ik zo mag kijken naar m'n eigen mate, ik zie dat Jason wakker is en zeg glimlachend "goedemorgen" "goedemorge" zegt Jason slaperig en geeft me snel een kus. Zo blijven we nog even liggen, dan sta ik op en zeg "komop we gaan wat eten, ik heb echt honger" Jason moet lachen en loopt mee, ik wil wat uit de koelkast pakken, maar Jason houdt me tegen en zegt "ga maar zitten, ik maak wel pannekoeken voor " ik ga zitten en bekijk Jason terwijl hij pannekoeken maakt.

"Omg deze pannekoeken zij echt goddelijk" zeg ik tegen Jason Jason glinlacht en zegt "dankje ik heb het van mijn moeder geleerd" ik ga alweer door met eten, want echt het is goddelijk, zoals ik zei.

Hee eenhoorntjes,

twee updates op een dag jeej, wel iets kortere hoofdstukken maar dat maakt niet uit.

Vote&Comment

xxxxxxxxxxxxxEva