The Vampire Werewolf

H15

Heeee, ik ben nu zo hyper, want we hebben al meer als 1,22k reads :D en ik sta op #33 in weerwolf :D en ook nog omdat ik heb besloten om mee te doen met de Wattys plz comment :). Dus ik dacht als soortvan cadeautje een hoofdstuk, plus mijn beste vriendin @xnikkiepeters (zij heeft ook een boek 'winter break', lees het als je zin hebt :) ) is jarig dus gefeliciteerd niknik voor als je dit leest :D. Oke ik ben egt in een te blije bui en ik denk dat ik jullie verveel dusssssssss. Veel plezier met het hoofdstuk

"waar kom je vandaan?" vraag ik "ik kom van de stad" zegt Isabel. Ik ga naar beneden, Jason vertellen dat ze van de stad komt en dat ze Isabel heet. "oke, ik ga haar verder overhoren" zegt Jason als ik het heb vertelt "oke, maar doe het niet te pusherig, ze is nog maar net wakker" zeg ik "oke" zucht Jason.

"Oke, dus ze is uit de stad gevlucht voor iemand die haar ouders heeft vermoord en die nu haar wil vermoorden" zeg ik vragend, want tja het klinkt niet erg logisch "dat zegt ze ja" zegt Jason "maar ik geloof haar wel, ze was de hele tijd aan het huilen, dus het is waar of ze kan heel goed liegen" "ik weet niet hoor, het verhaal is niet erg geloofwaardig" zeg ik "ook daarom juist, ik bedoel als je iets zou verzinnen zou je wel met iets anders komen" "oke ik ben overtuigt, maar waar moet ze wonen? bij ons of hebben we nog een leeg huisje?" vraag ik "volgensmij hebben we nog een leeg huisje" "oke". Dat was het einde van het gesprek, want Jason ging naar boven, ik gok Isabel het nieuws vertellen. Ik weet zeker dat ik gelijk heb als Isabel naar benden komt gerent en zegt "zo erg bedankt, ik ben zo blij dat ik hier mag blijven, ik zou echt niet weten waar ik anders heen had moeten gaan" "geen dank en je zou eigenlijk de Alpha moeten bedanken, hij heeft me overgehaalt" zeg ik glimlachend. Ze rent weer naar boven. Jason komt naar beneden gerent en zegt sarcastisch "bedankt" ik lach "ik was net van haar af" "tja, ik heb haar alleen vertelt dat jij mij over gehaalt hebt" zeg ik terwijl ik zie dat ook Isabel naar beneden komt gerent, Jason ziet het ook want hij rent snel weg. Ik krijg een beeld van de maangodin dat ik moet komen, dus schrijf ik een briefje aan Jason en ga naar boven. Zoals altijd ga ik meteen naar haar toe als ik op bed lig.

Ik sta weer in de bekende trainingszaal, waar de maangodin natuurlijk ook is. "Je moet nog veel leren mijn dochter, we beginnen morgen om precies elf uur. Ik stuur je nu weer terug zodat je afscheid kan nemen van je mate en vrienden" zegt ze zoals altijd recht op het doel af. Ik ben erg blij dat ik afscheid van Jason kan nemen dus zeg ik "bedankt" en glimlach erbij.

POV Jason

Als ik thuis kom zie ik op de tafel een briefje liggen van Robin dat ze naar de maangodin is. Ik ga triest naar boven, maar als ik boven aan kom zie ik niet wat ik verwachtte te zien (Robin die er dood uit ziet op bed liggend) nee ik zie Robin op bed zitten net, ze staat net op. Ik kijk haar verbaasd aan (van wat te hek doe jij nou) "van de maangodin mag ik nog even afscheid nemen" zegt ze als uitleg, ik ben zo blij dat ik Robin begin te zoenen. Robin onderbreekt de kus om adem te halen en zegt "kom we gaan naar beneden, ik heb honger" en ze trektme mee de trap af.

POV Robin

Jason zat me echt raar aan te kijken toen ik drie boterhammen naar binnen werkte en hij keek nog raarder toen ik aan de soep begon (ik houd van soep), maar dat maakt mij niks uit.

Ik word al vroeg wakker en kijk op de klok, het is vier uur OMG HET IS VIER UUR. Hoe kom ik zo vroeg wakker, ik ben nooit vroeg wakker. Dan voel ik opeens een hele pijnlijke steek in mijn buik "AAAUUUWWW!!!!!!" ik schreeuw het uit van de pijn, Jason schiet overeind en kijkt me vragend aan "steek in mn buik" leg ik uit, ik voel nog een steek "AAAAUUUUWW!!!" schreeuw ik weer, maar nu weet ik waar het vandaan komt "het is Denise, ze heeft steken in haar buik" zeg ik Jason kijkt me raar aan "ga Denise vinden dan" zeg ik geïriteerd "oke, oke" zegt Jason en hij loopt naar beneden. Ik voel nog een steek, deze keer minder pijnlijk, maar ik besef nu pas dat ik bloed voel aan mijn handen die ik natuurlijk over mijn buik houd "shit" zeg ik "Jason!" roep ik, hij komt weer naar boven gerent en ook hij ziet nu het bloed "shit" zegt hij nu ook "ik denk dat Denise word gestoken met een mes ofzo" zeg ik "oke uhmmm, ik bel de packdokter en dan gaan we opzoek naar Denise, nee jij blijft in bed" zegt Jason als ik probeer op te staan. Ik laat me terug vallen in bed, het was me toch nooit gelukt zonder hulp. Ik begin steeds lichter in mijn hoofd te worden, waar blijft die packdokter nou. Net als ik iemand binnen zie komen raak ik buiten bewustzijn.