The Vampire Werewolf

H45♡

Wat vooraf ging:

Jason heeft iedereen ook al gehaald en ik leid nu iedereen naar de plek waar ik ze gezien heb.

Ze staan nog steeds op precies dezelfde plaats, volgensmij zijn ze de strategie aan het bedenken want ze staan over kaart gebogen en ze zijn aan het fluisteren. We gaan even in een rondje staan en overleggen wat we gaan doen. We gaan ze omsingelen en dan aanvallen. Net als we ze willen gaan omsingelen hebben ze ons in de gaten en gaan ze in de aanvalspositie staan, nou ja dan maar niet omsingelen .

Zodra ze elkaar willen aanvallen word het zwart voor mijn ogen, als ik mijn ogen weer open doe lig ik in bed, Jason zit naast me, "wat is er gebeurt?" Vraag ik "je zei ... ik weet niet meer wat je zei, maar in ieder geval iedereen stopte met vechten en toen viel je neer" zegt Jason "dat is raar, ik herinner me helemaal niks van het gevecht" zeg ik mompelend tegen mezelf "je ogen werden ook een hele andere kleur, wit volgensmij" zegt Jason, nu kijk ik hem al helemaal verbaast aan, zoiets heb ik nog nooit gehoord, wat zou er gebeurt kunnen zijn? "Kan iemand zich iets herinneren van wat ik gezegd heb?" Vraag ik aan Jason "nee" zegt Jason, raar niemand kan zich ook maar iets herinneren van wat ik gezegd heb. Opeens ben ik verandert de kamer naar de trainingszaal van Luna, daar staat ze, ik dacht dat we voor goed afscheid hadden genomen? Nouja er zal wel iets belangrijks zijn. Voordat ik iets kan vragen begint Luna al "voordat je iets vraagt, laat me het uitleggen, dan kun je je vragen daarna stellen" "oké" zeg ik "waar zal ik beginnen" zegt Luna " nou dit moet je toch eerst weten, de training was niet voor jou maar voor je wolf, net zoals de bijwerkingen. Je wolf moest de oorlog stoppen, daarom kan je je niks herinneren en de rest kan zich niks herinneren omdat ze het anders op zouden kunnen schrijven en dat is niet de bedoeling, je hebt de training alleen maar gehad voor het geval je wolf ze niet zou kunnen stoppen met woorden, dan zou ze haar krachten gaan gebruiken, je viel neer omdat het je heel veel krachten had gekost en je rust nodig had" zegt Luna "heb je nog vragen?" "Nee, dat was eigenlijk precies wat ik wilde weten, bedankt" zeg ik "oké, dan ga ik je nu weer terug sturen, vaarwel, nu voor goed" zegt ze "houdoe" zeg ik en de kamer verandert weer terug.

Jason is super boos op iedereen als ik terug kom en roept naar een dokter "hoe kan ze nou twee keer in een keer neer vallen, daar moet toch een verklaring voor zijn!" "Dat is er ook, laat me het even uitleggen" zeg ik, ze kijken me verbaast aan en ik begin precies te vertellen wat Luna me vertelt heeft.

Hee eenhoorntjes, dit is dan het einde, er komt nog wel een epiloog, echt super jammer dat dit het einde is, ik vond het echt super leuk om dit te schrijven :)), maar ik vind het ook jammer dat het af is, ook al ben ik er wel blijven het verhaal dat er uiteindelijk uit is gekomen, soms leek het echt alsof het verhaal zichzelf schreef en dat ik het alleen maar aan het typen was.

Vote&Comment

XxxxxxxxxxxxEva