H5 Jason

1.6K 82 6
                                        

Het is vandaag de dag na mijn eerste training en ik besluit om naar het bos te gaan, gewoon voor een beetje afleiding. Dus daarom ben ik nu in het bos.

Het is echt zo'n mooi bos, alles is super groen en ruikt super lekker naar de natuur (ik hou echt heel erg van die geur) en het is zo levendig, maar toch ook weer heel stil. En daardoor lukt het me juist goed om mijn hoofd leeg te maken en mijn gedachten op een rijtje te zetten:

1. Ik ben dus een vampier

2. Mijn ouders liggen in coma

3. ik kan gedachten lezen

Dat lijkt misschien niet zo veel maar als het de hele tijd door je hoofd gaat is het toch best veel. Ik hoop echt dat ik snel naar huis mag, ik vind mezelf nu echt een zeurpiet maar tja ik mis gewoon mijn familie. Ik mis zelfs mijn zusje en dat zegt heel veel.

Opeens staat er een wolf voor me, ik schrik me echt kapot, want de wolf is wel ander halve meter! Maar tja ik kan hem wel aan ik ben toch een vampier. Maar dan kijk ik in die ogen OMG die ogen ze zijn zoooo groen en zoooo mooi ik zou er wel in kunnen verdrinken en tegelijkertijd dat ik in zijn ogen kijk schreeuwd er iets in mij MATE!!!!!! maar ik snap niet wat. En ook de wolf lijkt geschrokken en dan bedoel ik niet zo'n beetje dan bedoel ik ook echt heel erg.

Dan voel ik iets branden en ik schreeuw het uit van de pijn zo veel pijn doet het, het valt gewoon niet te beschrijven. Na ongeveer tien minuten houd het op, maar ik lig nog steeds huilend op de grond, maar nu kijkt de wolf nog meer geschrokken, ik dacht niet dat dat mogelijk was. Nu hoorde ik hem ook grommen mate. Ik probeerde op te staan maar dat lukte niet echt, of te wel gewoon niet ik viel namelijk meteen weer op de grond. toen viel het me pas op IK HEB POTEN WTF!!!! Ik probeerde nog maar eens om op te staan deze keer lukte het want ik probeerde niet meer om op m'n achter poten te lopen maar nu gewoon op vier poten.
(alles wat schuin gedrukt is is via de mindlink)

Ik hoorde opeens in mijn hoofd een stem die zei "wat doe je hier je bent vlak bij de vampiers?" ik schrok en keek om me heen wtf wie zei dat, toen klonk de stem nog een keer "nou krijg ik nog antwoord?" "wie te fuck ben jij en waarom zit je in mijn hoofd" reageerde ik daarom "ik ben Jason" zei de stem in mijn hoofd blijkbaar Jason "nou Jason waarom zit je in mijn hoofd?" "ohww zo praten weerwolven met elkaar in wolven vorm" okeee dan dacht ik "wat bedoel je? ik heb wel gemerkt dt ik een wolf ben maar dan nog" "jij weet echt nog niks hè?" "klopt ik weet nog niks van dit gebeuren" "oke dan volg mij" "waar ben je dan?" "ik sta recht voor je neus gekkie" "ben jij die wolf voor me?" "ja gekkie" "ohwja nog een ding voor we gaan elke weerwolf heeft zijn eigen mate dat is zeg maar een geliefde voor het leven" "en wij zijn elkaars mate?" vraag ik in mijn hoofd "jep" antwoordt Jason. Ik denk dat ik hem wel kan vertrouwen, want zo voelt het ook en ook alsof we elkaar al heel lang kennen. Dus ik ren hem achterna.

eenmaal aangekomen zijn we bij een aantal huisjes en we lopen naar een huis toe, nou ja huis meer vila. "waar zijn we?" Vraag ik "we zijn bij mijn pack" antwoord Jason "ik ben de alfa" , uit een van de grotere huizen komt een jongen aangelopen en vraagt "he wie is dit?" "dit Mark is mijn mate" "gefeliciteerd man je hebt haar eindelijk gevonden" "tnx bro" en ze geven elkaar zo'n mannen knuffel, "hoe bedoel je eindelijk?" vraag ik "nou ik ben al twee jaar naar je op zoek" zegt Jason "nou dan heb je geluk dat Sarah me heeft meegenomen" zeg ik al heeft Sarah me niet echt meegenomen het was die ene jongen uit haar clan. "Sarah?! dat ene vampier meisje van hier vlakbij?" "ja die Sarah" zeg ik rustig, maar Mark en Jason worden helemaal wild en vragen het ene na het andere "wat heeft ze met je gedaan? ben je oke? voel je je wel goed?" maar ik ben nog niet getransformeert want ik weet niet hoe dat moet. dus ik vraag "hoe moet ik transformeren?" "gewoon aan je mensen vorm denken. Dus ik denk aan m'n mensen vorm en voel me langzaam transformeren, dan sta ik voor ze als vampier. Ze vragen aan mij "waarom ben je zo bleek? kom maar gauw mee naar binnen" en ze trekken me mee naar binnen maar als ze mijn arm voelen schreeuwen ze "OMG je bent ijs koud" "ik heb het niet koud" zeg ik en dan pas beginnen ze het te snappen, "maar je kan niet en weerwolf en vampier zijn" zeggen ze "nou schijnbaar kan het toch wel hè ik hier levend en wel voor jullie" zeg ik boos, omdat ze me niet geloofden.

Opeens voel ik een pijnsteek door mijn lichaam gaan en gil het uit van de pijn terwijl het steeds zwarter voor mijn ogen word, ik zie nog net de gornd dichterbij komen voor het helemaal zwart word.

hoop you liked it, cliffhanger :))

hier naast een foto van Jason

Vote & Comment

xxxxxxxxx me

The Vampire WerewolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu