Epiloog❤

576 36 18
                                    

"MAMA, DAVID HEEFT MIJN POP AFGEPAKT," schreeuwt mijn jongste dochter Sofie, Jason en ik hebben drie geweldige kinderen gekregen, twee dochters Sofie en Megan en een zoon David, Sofie en Megan zijn een tweeling en zijn drie, David is vijf en lijkt erg op zijn vader, Jason zegt dat de meiden net mij zijn, maar ik vind van niet, Denise en Steven hebben een zoon gekregen, Tom, ze willen ook niet nog een kind, maar weer terug naar het nu, "DAVID GEEF JE ZUSJE HAAR POP TERUG" schreeuw ik, maar natuurlijk luistert hij niet en rent er gewoon mee weg, ik ren hem achter na en pak de pop, die geef ik weer terug aan Sofie "alsjeblieft" zeg ik "dankje" zegt ze schattig, al weet ik dat ze soms niet zo schattig is. Het is gelukkig nu weer rustig en ze zijn weer aan het spelen dus ga ik weer lekker in bed liggen, ze roepen wel als ze iets nodig hebben, het is nog maar zeven uur s'ochtends, waarom zijn kinderen altijd zo vroeg op? Dat is een van de nadelen, al kan ik niet veel meer nadelen bedenken. Jason is al aan het werk, dat is best vervelend, hij werkt super veel, maar dat kun je verwachten van een Alpha. We zijn niet getrouwd en zijn dat ook niet van plan.

Ik denk dat ik maar eens lunch moet gaan maken, het is ondertussen al twaalf uur, niet dat ik goed ben in koken, maar iemand moet het doen. Dus ik begin gewoon makkelijk broodjes te smeren. Sofie en Megan lijken in zoveel dingen hetzelfde, zo houden ze ook van hetzelfde eten, dus maak ik voor Sofie en Megan hetzelfde, een boterham met chocolade pasta, voor David maak ik een boterham met pindakaas, dat maak ik ook voor Jason, voor het geval hij thuis eet. Ik zeg tegen hem via de mindlink "we kunnen eten voor het geval je mee eet" naar de kinderen roep ik gewoon "we kunnen eten!" Ze komen meteen de keuken ingestormd, ze zullen wel honger hebben. We zijn al aan het eten als Jason binnen komt, hij schuift meteen aan en begint te eten, hij zal dus ook wel honger hebben.

Na het eten gaan we op de bank zitten, net als ik zit gaat de bel, ik zucht en ga de deur open doen. Denise staat voor de duer samen met Tom "hee" zeg ik "hee" zegt Denise "hoe gaat het met jou?" Vraag ik terwijl we naar binnen lopen, Tom was al naar binnen gerend naar David, ze zijn van dezelfde leeftijd "goed, met jou" zegt Denise "ook goed" zeg ik. We gaan op de bank, zitten gaan we weer verder met praten, nu ook met Jason, we praten over koetjes en kalfjes.

Ze gaan pas weg na het avondeten, we aten lasagne, de kinderen zijn al naar bed en Jason en ik praten nog even verder op de bank, tot ik in slaap val, ik voel Jason me optillen en naar boven dragen, hij legt me zachtjes in bed en dan val ik pas echt in slaap.

Hee eenhoorntjes, dit is dan toch echt het einde, ik vind het heel jammer, maar ik denk niet dat ik nog een deel 2 ga maken ofzo, tenzij er veel mensen zijn die dat willen, dan ga ik het proberen. De epiloog is kort, maar nu weten jullie wel hoe het verder gaat met Robin en Jason en Denise en Steven :))

Ik weet het, het is een beetje langdradig en saai. Ik wist niet zo veel voor dit hoofdstuk.

Vote&Comment

XxxxxxxxxxxxxxEva

The Vampire WerewolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu