H40❤️

487 40 0
                                    

Wat vooraf ging:

POV Denise

Ik vraag me af of we kunnen helpen met de oorlog van Robin en Jason, ik wil heel graag helpen, maar ik weet zeker dat Steven dat niet goed vind. Ik moet het toch vragen. We zitten al een tijdje op de bank tv te kijken en nu vraag ik "kunnen we Jason en Robin niet helpen met hun oorlog, ik wil heel graag helpen" "ik weet niet, ik wil wel helpen, maar het zijn wel vampieren waartegen ze het op moeten nemen en dan kunnen we weer problemen krijgen met die clan, dus ik denk dat als ze het vragen ik ja zeg, maar als ze het niet vragen stel ik het ook niet voor" antwoord Steven, dat klinkt logisch dus ik knik mij hoofd en zo zitten we dan weer een tijdje in een gemakkelijke stilte tv te kijken.

Ik word wakker en ik voel me heel vreemd fit, dit is echt raar vooral omdat ik de laatste tijd juist heel moe ben, hoe kan het nu dat mijn lichaam zo fit is, zou de oorlog eraan komen, ik hoop het niet, of heeft mijn lichaam gewoon genoeg rust gehad, dat zou natuurlijk ook kunnen.

POV Denise

Ik voel me opeens heel vreemd fit, hoe kan dat, het voelt een beetje alsof ik dagen heb geslapen en ik dagen wakker kan blijven, het voelt echt vreemd, het valt bijna niet uit te leggen, want het is nou ook weer niet dat ik super lang geslapen heb. Ik weet niet wat het is, misschien is het van Robin, maar Robin heeft toch ook niet dagen geslapen, of wel, ik heb haar al heel lang niet meer gezien, ik weet helemaal niet of ze de laatste dagen alleen maar geslapen heeft, maar ik denk niet dat ze zolang geslapen heeft, normaal kan ze dat echt niet, niet dat alles de laatste tijd erg normaal was. Ik kan echt niet geloven dat ik minder dan een half jaar geleden nog dacht dat ik een normaal mens was, er is zoveel gebeurt, niet dat ik ergens spijt van heb van wat ik heb gedaan, als ik het nu weer zou moeten doen zou ik het precies hetzelfde doen.

Ik ben zo in mijn eigen gedachten verzonken dat ik niet eens merk dat Steven naast me is komen zitten op de bank en me iets heeft gevraagt, hij kijkt me met een vragend gezicht aan "uhhm wat vroeg je?" Vraag ik "ik vroeg of je het goed vind dat Robin en Jason vanavond komen" Zegt Steven "ja hoor, natuurlijk is dat goed, dat is super leuk!" zeg ik vrolijk, ik heb er nu al zin in.

POV Robin

Ik heb nog een tijdje gedacht over waarom ik zo fit ben en ik weet bijna zeker dat de oorlog veel dichterbij is dan we dachten, ik ben het Jason meteen gaan vertellen en hij flipte hem helemaal, ik denk dat de oorlog morgen of overmorgen al is, daarom gaan we vanavond vragen aan Steven of hij ons wil helpen. Ik hoop het, ik denk dat we zijn hulp goed kunnen gebruiken, we weten nog steeds niet tegen wie we gaan vechten en dus ook niet met hoeveel ze zijn. ik denk dat ik daar nog wel het meest bang voor ben, dat ze met zoveel zijn dat we helemaal geen kans hebben.

Hee eenhoorntjes, weer lekker lang weekendje jeej😃, ik was echt weer toe aan weekend, twee proefwerken en een so is toch bijna niet te doen in een gewone week :(

Vote&Comment

XxxxxxxxxxxxxxEva

The Vampire WerewolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu