🌼AsDor🌷

۵32۵

Asiye

Eve geldiğimden beri odamdan çıkmamıştım. Kapının ardında yere çökmüştüm. Bugün yaşadıklarım o kadar garip şeylerdi ki. Sabah çok mutluydum. Hatta bir kaç saat öncesine kadar da çok mutluydum. Ama şuan nasıldım. Ne hissediyordum hiç bilmiyordum. Aldığım her nefes ruhumu yakıyordu sanki. Kırgındım en çok da hayal kırıklığı vardı bedenimde. Sevdiğim adamın bana söylediği yalan kalbimi sıkıştırıyordu. Ellerimle yüzümü örtmüştüm. Derin bir nefes alıp önüme düşen saçlarımı geriye doğru ittirdim. Ellerimi tekrar önümde kenetlemiştim. Bu sırada gözüme çarpan yüzüğüm oldu. Doruğun kendi emeği ile kazandığı parayla aldığı bu yüzük öylesine güzeldi ki benim gözümde. Ama şimdi sanki parmağıma ağırlık yapmıştı.
Saatlerdir oturduğum bu köşede gözümden tek bir yaş bile akmamıştı ama şimdi yüzüğüme bakarken bir damlanın akmasına izin vermiştim. Yüreğim çok sessizdi bu gece.
Akşam olanlar zihnimde canlandı. Doruk berkin çekdiği videoları izlerken o kadar mutluydu ki onun mutluluğu bana da mutluluk olmuştu. Sanki yıllar önce yaşananları tekrar yaşamıştım. Ama bu sefer yanımda o da vardı. O da bizimleydi sanki. Küçücük bir video bile bana bunları yaşatmıştı. Sonra o çocuk gelince kurduğu cümle ile beni sarsmıştı. İlk başta idrak edememiştim. Ama sonra Doruk ile göz göze geldiğimiz o kısacık anda anlamıştım. Gözlerindeki pişmanlık beni kalbimden vurmuştu.
Yerimden kalkıp giderken bileğimden tutup durdurduğunda bir an bile düşünmeden boşta kalan elim ile atmıştım tokatı. Tıpkı ilk konuştuğumuz o gece attığım gibi. Yine aynı kırgınlık vardı içimde.
Oturduğum yerden kalkıp odamdan çıkmıştım.
Salona vardığımda ömer odanın içinde volta atıyordu abimde koltukta oturmuş kollarını dizine koyup yüzünü elleirnin arasına almıştı. Ömer beni gördüğünde hemen yanıma gelmişti. Abimde onu duyup yanıma gelmişti.

"Asiye fıstığım iyi misin"

"biz sen rahatsız olma diye yanına gelmedik ama biraz daha gelmeseydin yanına dalacaktım ben"

Abimle Ömer'in merakla baktığını görebiliyordum ama bu konuyu konuşmak istemiyordum.

"emel nerede onunda odasından ettim"

"emel banyo yapıp benim yatağımda uyudu sen merak etme abicim"

Başımı anladığımı göstermek adına sallamıştım. Abimle ömer bir adım saha atıp bana biraz daha yaklaşmışlardı.

"abicim sen iyi misin"

"iyiyim abi bu konuyu konuşmasak olur mu"

"Tamamı sen nasıl istersen fıstığım"

"ben yatmaya gidiyorum. Yarın okul var mağlum"

"yarın okula gitmesen mi Asiye. Ha benim de zaten okula gidesim yoktu. Beraber şöyle ikiz günü yapardık ne dersin"

"güzel fikir ama benim okula gitmem gerek ömer. Çocukları boşlayamam"

Ömerin sırf neşelenmem için kurduğu plana tebessüm etmiştim. Ama yarın en önemli dersi olan anatomi olduğunu biliyordum. Ve ömer asla o dersi kaçırmazdı.

"hayırlı geceler"

Gece zar zor kendimi uykuya teslim etmiştim. Düşüncelerim o kadar yoğundu ki uykum kaçıyordu sürekli.

🌷🌼

Sabah erkenden uyanmıştım. Hatta baya erken uyanmıştım. Hemen kahvaltılık bir şey hazırlamıştım. Emelede okula götemesi için sandeviç hazırlayıp güzelce de streçlemiştim. Üzerlerine notumu bırakmıştım.
Odama girip hazırlanmam da kısa sürmüştü. Ayndana kendime son kez baktığımda saçlarıma dikkat kesilmiştim. Anlık bir karar ile saçlarımı düzleştirmiştim. Biraz uğraştırmıştı ama zaten o kadar erken kalkmıştım ki vaktim boldu. Düzleşen saçlarıma baktığımda kendimi sanki başka biri gibi hissetmiştim. Onun beni en sevdiği hallerimde görmesini istemedim. Kırgınlığım yaptırıyordu bana bunları. Aynadaki yabancı gelen yansımama son kez bakıp hızla evden çıkmıştım.
Hava bile yeni yeni ağırmaya başlıyordu. Okula yürüyerek gidip zihnimi boşaltmam gerekliydi. Yoksa öğrencilere karşı mahçup olacaktım.
Yüzüme vuran rüzgar tüm vücudumu titretmişti.
Yürüdükçe hızlanan kalbim artık acıyordu. İnsan kalbinin ağrıdığını hissetmezmiş derdi rahmetli babam. Kalp acımayan bir organmış. Ama peki benim şuan hissettiğim o acıtan baskı nedendi. Neden aldığım her nefes boğzımdan başlayan bir yangına sebep oluyordu. Neden sürekli ağlamak bağırmak haykırmak istiyordum. Çektiğim acılara hep yanlız savaşmıştım. Hala da yanlızdım. Hep de yanlız kalacaktım.