🌼AsDor🌷

۵16۵

Aybike

Gördüğüm yüz ile şaşkınlıkla sahneye bakıyordum. Aslında pekde şaşırmamıştım. Çünkü nedense Burağın olacağını tahmin etmiştim. Hafif bir şekilde bana doğru eğilen Doruk ile soracağı soruyu tahmin edip

"Evet bu Burak mı Burak"

demiştim. Doruğa doğru baktığımda çenesini sıktığını görüyordum.
Arka koltukta oturan Oğulcan kafasını aramızdan sokarak doruğa doğru soru sormuştu.

"sen bu burak mevzusunu biliyor musun"

Doruk cevap vermek yerine bir bana birde Oğulcana bakıyordu. Sanki konuşmadan gözlerimizden cevap almaya çalışır gibiydi.

"bilmem gerekenleri biliyorum"

Doruk verdiği cevapla pek de tatmin etmemişti sanki kendisini. Arkasına tekrar yaslanmış kızgın bakışları ile sahneyi izliyordu. Asiye ona hayal kırıklığını anlamamıştı biliyordum konuşmuştuk çünkü. Sebebi ise Doruk sinirlenip bir şeyler yapmasından korkmuştu. Peki ya şimdi bunu kim hayal ederdi bu şekilde karşılaşmış olmalarına.
Bakışlarımı Doruktan çekerken gözüme çaprazında kalan berk ve tolga takıldı. Berk ile göz göze geldiğimizde bana öpücük atarak sırıtıyordu. Yüzüm istemsizce ekşimişti. Bu çocuğu gerçekten anlayamıyordum. Onu en son sokakta kırtasiyenin orada görmüştüm. Benimle orada dalga geçip onu takip ettiğimi sanmıştı. Ama ben hiç bir şekilde ona elindeki kediyi ve apartmana girdiğini gördüğümü söylememiştim. O da zaten belli etmemişti. Bu çocukta garip şeyler vardı ve ben çözmek istiyordum sebebsizce.
Bakışlarımı tekrar sahneye çevirdiğimde Oğulcan arkadan kafasını uzatıp kulağıma sessizce uzatmıştı.

"sisterim bu Doruk gerçekren bilmiyorsa neden bu kadar gergin"

Asiyenin azıcık da olsa etkilendiğini biliyorda ondan diyemezdim. Çünkü bunu ömer ile Oğulcan bilmiyor. Birden aklıma anılar gelmişti.

___________________

11.sınıfın ikinci dönemin ortasında gelmişti Burak sınıfımıza. Ailesi varlıklı bir çocuktu. Ama babası ona ceza vermek amacı ile kaydını buraya almıştı. Herkesten hee şeyden uzak duruyordu. Bu tavırları Asiye'ye üzücü geldiği için ona arkadaş olmak istemişti.
Başarmıştı da beklediğimin aksine terslemek yerine olumlu karşılanmıştı. Sonra bende hemen dahil oldum aralarına. O kadar güzel bir üçlü olmuştuk ki. Hergün her dakika sürekli beraberdik neredeyse. Öyle ki burağın telefonun da bir ton çılgın resimlerimiz olmuştu. Burak ilk geldiğindeki o içine kapanık hali yok olmuştu. Ama garip olan bir şey vardı ki Burak ile asla okul dışında görüşmemiştik. Yani okulun dışında farklı bir hayatı olduğu belliydi ve bizi o hayata sokmuyordu.
Ömer ve oğulcan ile aynı sınıfta olmamamız ilk defa işe yaramıştı.
Onlar yan sınıfda okuyorlardı. Arada yanımıza teneffüste gelirlerdi. Ömer Asiye ve burağın samimiyetini de sevmezdi rahatsız olurdu. Ama arkadaş olduklarına ikna olduğundan aşırı tepkiler vermezdi.
Bir gün burak hasta olduğu için okula gelmemişti. O gün Asiyenin endişesini görmüştüm. Ve normal olarak da acaba ona karşı bir şeyler mi besliyordu diye düşünmüştüm. O gün işte ona hesabını açmıştı. Burağın neler yaptığını görmek adına. Anlamsızdı evet ama, hoşlanıp hoşlanmadığını anlamak için yapabileceğim tek şeydi. O gün akşam Asiye eve gidip kek hazırlamış annesi ile ve sonra da Burağın kaba taslak tarif ettiği evine gitmiş. Anlattığına göre Burak babası ile konuşurken görmüş ve dinlemiş.

"baba artık al beni şu okuldan ya, bak cezamı çektim anladım suçumu. Vallahi sıkılıyorum o varoşların arasında ya"

Burağın babasına yaptığı şikayetlere kalbinin çok kırıldığını söylemişti. O kadar çok ağlamıştı ki o gece Asiye. En çok da salaklığına, saflığına ağladığını söylemişti. O gece anlamıştı kesinlikle hoşlanmadığını. Sadece onu iyi biri olarak görmüş ve sevdiğini söylemişti. Ama artık yüzüne bile bakmayacağını biliyordum.