🌼AsDor🌷

Gelecek Bölümden Kesit

Selam bebikolarım bu sahneyi yazmak için aşırı sabırsızdım ama bir sonraki bölümden değil maalesef bir kaç bölüm sonra olur muhtemelen.
Işınlanabilsek keşke yaa skskkskd

İzlediğimiz videonun güzelliğine doyamıyordum. Berk ve oğulcanın herkesi çektiği videoların birleşimi ve benim için en sevdiğim film haline gelen bu kısa film beni mest etmişti.
Berk okulundaki ödevi gereği kısa film çekmek zorundaymış ve konusunu Asiye'nin hayatı yapmış. Asıl sebebini biliyordum ben aslında, benim kaçırdığım şeyleri izletmek istemişti.

Asiyenin liae mezuniyetindeki düşünceleri onun hazırlık aşamaları kepi fırlatması hepsini çekmişti.

"evet asiye hanım neler düşünüyorsunuz artık Ataman koleji mezunusunuz"

"mutluyum, okulum bitti ama asıl olay şimdi. Üniversite sınavı diye bir şey var. Umarım kazanırım"

Asiyenin ekrana bakarak kurduğu cümleler ile yanı başımda oturan güzeller güzelime döndüm. O da bana bakıp gülmüştü.
Etrafımdaki ekibin güzelliği bir yana bulunduğum şu anın hayalini çok kurmuştum.

Ekrana tekrar baktığımda Asiye'nin üniversite sonuçlarını öğrenmesi ve yarı ağlar yarı güler yüzü ile önce onu çeken berke sarılmıştı geri çekilip kocaman gülmüştü.

"anne, baba kızınız öğretmen olacak. Oğlunuz da doktor."

Onun bu hallerini izlerken dolan gözlerimi serbest bırakmıştım. Yanağıma değen parmakların sahibine baktığımda yanağıma bir öpücük bırakmıştı. Onun bu hallerini kaçırdığım için çok üzülüyordum.
Ellerimizi birleştirmiştik. Asiye başını omuzuma koymuştu bende başımı onun başına.

Ekranda bu sefer Asiye'nin kahkaha atarak etrafında dönen deli dolu halleri vardı.
Ekrana gelip ekranı öpmüştü. Bu hali kahakaha atmama sebep olmuştu.

"dur kız deli, ekranı pislettin"

"üzülme sana yenisini alırım"

"allah allah o nasıl olacakmış acaba"

"berkoo öğretmen oldum ben bugün. Yarın ilk iş günüm"

Berk kamerayı bir yere bırakıp Asiye'ye kocaman sarılmıştı. Onu etrafında döndürüp 'işte yılların en iyi edebiyat öğretmeni be' demişti.
....
....
....

Video bittiğinde herkese tek tek teşekkür etmiştim. Bu hediye benim için çok anlamlıydı. Harika bir doğum günü hediyesi olmuştu. Hatta aldığım en güzel en değerli hediyeydi.

"yanlız ne kadar büyüsek de ben hala aynı Ömer'im. O yüzden uza kardeş"

Ömer'in parmağı ile beni uzaklaştırmak için yaptığı harekete gülmüştüm.

"tamam Ömer'cik uzak dururuz."

Gülüşerek birbirimize baktığımız anda arkadan birinin bana seslenmesi ile ona bakmıştım.

"Doruk"

"serhat"

Serhat benim burada kazandığım üniversiteden arkadaşımdı. Şuan burada olması hiç hoş olmadı. Her şey ortaya çıkabilirdi.

"oğlum nerelerdesin lan sen. Yahu Marmara üniversitesini bırakıp son sene Londra'ya gitmek nedir lan"

Korktuğum başıma gelmişti. Hemde ilk dakikadan. Masadaki herkesin sesi soluğu kesilmişti. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp yanı başımda duran Asiye'ye korkarak bakmıştım.
Gözlerinde ilk defa bu kadar derin gördüğüm bir hayal kırıklığı vardı.

"Asiye'm"

Asiye oturduğu yerden kalkıp hızla yürümeye başladığında bende arkasından gitmiştim. Bileğini yakalayıp kendime döndürdüğümde yanağıma almıştım büyük bir darbe. Yana yatan başımı ona çevirdiğimde gözyaşlarının aktığını gördüm. Bu şekilde öğrenmesini istemezdim.

"bu saba atacağım ikinci ve son tokattı Doruk Atakul"

Yine ben yine dramın köpeği oldum djdjdjdjd.

Asiye'nin böyle tepki vermesine sizler ne diyorsunuz bilemem ama ben çok yerinde buldum.
Çünkü onca yıl Doruğu bir saniye bile görmeden onun hayalleri ile yaşayan Asiye oldh. Ama Doruk son bir sene hariç uzaktan da olsa onu gördü. Haberini aldı ama Asiye hep bir tarafı eksik savaşmak zorunda kaldı.