🌼AsDor🌷

۵37۵

Asiye

Hava almak için çıktığım balkonda tenime değen rüzgar ile anlık içim ürperdi. Parmağımdaki yüzüğüme baktığımda kocaman gülümsedim. Dudaklarımı bastırmıştım yüzüğüme o kadar kıymetliydi ki benim için. Elimi uzaklaştırıp yüzüğüme baktım bu seferde.
Omuzlarımın üstünde hissettiğim örtü ile döndüm. Doruğun yeşillerini gördüğümde kocaman güldüm.

Omuzlarımın üzerine ceketini bırakmıştı sonrada arkamdan bana sarılmıştı. Başını eğerek açık kalan boynuma küçük bir buse bırakmıştı. Geri çekilmeden önce de kokumu içine çektiğini duydum.

"şu kokunu hasretini ne kadar çektim bilemezsin"

Yüzünü yüzüme dayayarak o da benim gibi karşıyı gökyüzünü yıldızları izlemeye başladı.

"bence harika bir geceydi"

"bence de. Bergüzel hanımın büyüğüm olarak gelmesi çok güzeldi. Çok düşünceli bir kadın değil mi"

Gülümsemem artarken Doruk kulağıma yaklaşıp bir şeyler fısıldadı.

"ama bunların hepsini düşünen sen, artık daha fazla beni kendine aşık etmesen mi Asiye hocam"

Duyduklarım ile doruğun ellerini indirip ona doğru döndüm. Ben Bergüzel hanım söylemez diye düşünmüştüm. Benim rica ettiğimi bilmez sandım ama şuan biliyor olmasına da sevinmedim diyemezdim.

"Bergüzel hanım söylemez sanmıştım."

"iyi ki de söylemiş. Hayatımı birleştirmek istediğim kadına bir kez daha vuruldum ben"

Doruğun söyledikleri ile gülümsemem daha da büyüdü.

Ellerimi yeni çıkan sakalların üzerine koyup yanağını okşamıştım. Parmaklarımın üzerine yükselip dudağına küçük bir buse bıraktım. Geri çekildiğimde kocaman gülüşü ile bakıyordu bana.

"kimsesiz kalmak ne kadar zordur, ne kadar çaresiz bir duygudur biliyordum. Seninde böyle hissetmeni bir nebze olsun engellemek istedim."

"ben seni hak edecek ne yaptım acaba"

Kollarımı doruğun beline dolayıp kafamı tam kalbinin üzerine koydum. O da omuzlarımdan sarıp sarmaladı beni.

"şu günün hayalini o kadar çok kurdum ki. Ama abimin taktığı yüzükler tüm hayallerimden daha güzel oldu."

Doruk saçlarımdan öperek çenesini tekrar başıma koymuştu. Güldüğünü hissediyordum.

"bende güzelim bende"

"Gözümü açtığımda gördüğüm, bana yürümeyi öğreten, okumayı öğreten, kollarında huzuru bulduğum kahramanım babam. Şimdi ise onun yüzüğü senin parmağında. Huzur bulduğum ikinci kahramanım da sensin Doruk."

Doruk kollarını daha da sıkıştırarak beni kendine daha çok çekti. Bende huzur bulduğum yerimde gözlerimi yumarak anın tadını çıkardım.

Bir kaç dakika geçmişti ki Aybike ve berkin yanımıza gelmesiyle gözlerimi açtım.

"ohoooo çifte kumrular söz sizin ya hani. Gelseniz mi içeri"

"aman aşk kuşları beni öldürdü"

"berk senin şu isteme merasimi olsun iple çekiyorum o günü. Yakacağım oğlum senin çıranı"