Chapter 11

200 7 0
                                    

| The Rain In Barceloñia |
Chapter 11

"Good morning, Yeona"

Nagulat ako ng makita kong nakaupo si Azrael sa tabi ng aking kama. His smile...it's different.

"G-Good Morning!" Bati ko rin sakanya.

"Let's eat"

Huh? Eat? Wala naman luto ah? Hmm...baka nagluto sya...

Marunong ba?

"Nagluto ka?" Tanong ko sakanya. Tumango siya.

Isang Azrael Dave marunong magluto? In fairness....dagdag points saken. Arte na naman self.

"Tara" nabigla ako ng hawakan niya ang kamay ko. Napabitaw naman siya.

"Sorry" aniya. Inayos ko ang buhok ko at tumayo na at humawak sakanya.

"Okay lang. Tara" aniko. Ano kayang niluto ni Azrael? Hmmm....fried eggs? Hotdogs? Bacon?

"Nagluto ako ng adobo"

What?! Adobo?? Omg! My favorite! Dali-dali kong tinignan. Hala...adobo nga! As in hindi kase ako makapaniwala na marunong pala magluto itong si Azrael.

"Mukhang masarap ah!" Sambit ko. He smiled at me.

"Hindi lang mukhang masarap...masarap talaga yan" sambit niya.Binobola pa ako oh. Paghindi to masarap....

"Tch. Kumain nalang tayo para malaman ko kung masarap ba talaga yan?" Turo ko sa niluto niya. Ambango mukhang masarap eh.

"Okay. Let's eat" kukuha na sana ako ng pagkain ng pigilan niya ang kamay ko. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Bakit ba? Gutom na ako" sambit ko.

"Let's pray first" sambit niya.

"Andami mo talagang ka-etchosan sa buhay noh?" Seryoso lang siya.

"K. Fine let's pray first" sambit ko. At yun nagdasal kami at kumain. Unang tikim ko sa luto nya....masarap eh.

"Masarap ba?" Tanong niya.

"Masarap ka" bulong ko. Napakunot ang noo nya.

"Huh?"

Bingi mo naman. Nadulas lang ako.

"Wala sabi ko masarap" umiling siya.

"You didn't ever taste me" halos mailuwa ko ang kinakain ko! Putcha! Kinig nya pala yon? Wtf!

"Nakain tayo!" Nahihiyang sambit ko. Tinawanan niya ako.

"Hindi ako bingi para hindi ko marinig ang sinabi mo. Pero....you want to taste me?" Napamura ako sa sinabi niya.

"Kingina! Syempre hindi! Nagbibiro lang ako ikaw naman! masyado mong tinototoo ang mga sinasabi ko. Bakit? Gusto mo rin atang ipatikim sakin yang 'sarili mo?"

"It depends to you kung gusto mo" halos mabitawan ko ang kutsarang hawak ko.

"Tama na nga! Kumain nalang tayo" tinawanan niya ako at inilingan.

"Okay" aniya.

Mukhang mapaparami ata ako ng kain ah. Ansarap nya pala imean yung adobong niluto nya masarap.

Nang matapos kaming kumain. Inalalayan nya ako sa c.r kailangan ko ng maligo. Masakit pa ang paa ko pero tinatry ko tumayo. Kaya ko naman pala. Buti nalang okay okay na. Mag-gagawa pa pala ako ng projects at kailangan ko narin yon ipasa tomorrow. Nang matapos akong maligo tinawag ko si Azrael. Para maalalayan ako.

The Rain In Barceloñia | RAIN SERIES #1 |  ✓Where stories live. Discover now