RETROUVAİLLES-ABİLERİM

3

'Hayat; biz planlar yaparken başımıza gelenlerden oluşur.'
                             
                               John Lennon.
•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Lena! Baban. O burada."

Teyzem ile bu konuyu konuşmam gerekiyordu. Onunla konuşana kadar babam olacak o adamın beni kızı olarak bilmemesi iyiydi. 

"Normal değil mi? Cenazeye gelecekti zaten. Sakın aşağıda annemin kızı olduğunu ağzından kaçırma. "

O kızı ben sanmaya devam edebilirdi. Ben yokmuşum gibi. Andrew anlamamıştı. Mektubu ona uzattığımda okudu

"T-tamam. Aşağıdakilere de ben söylerim kimse ağzından kaçırmaz. Hadi hazırsan çıkıyoruz."

Kafamı salladım. Odadan çıkıp alt kata indiğimizde gözüme çarpan ilk kişi o oldu. Yüzünde sanki üzgünmüş gibi bir ifade vardı. Vay be bu adam üzülmeyi ve sevmeyi rol olarak çok güzel yapıyordu. Andrew anneannemin kulağına yukarıda söylediklerimi söyledi. Bana bakıp odayı işaret ettiğin de kafamı sallayıp odaya gittim. Anneannem, teyzelerim ve dayılarım da gelmişti.

"Lena. Andrew'in anlattıkları doğru mu?"

"Evet anneanne. Annem mektup da anlatmış. O adam şuan başka birini ben sanıyor. Teyze söylemek istediğin bir şey var mı?"

Teyzem bana çevirdi bakışlarını, gözlerinde ki şaşkınlığı görmüştüm. Anlatması için baktım. Anlatsın istiyordum çünkü annemin beni istemeyerek bıraktığını duymak bana iyi gelecekti. 

"Lena... B-ben ne diyece-"

Adam dayım girdi araya 

"Lena kızım annen ben ve teyzen bu planı üçümüz yaptık. Sırf annen babandan kurtulsun diye. Hatta seni bıraktıktan sonra benim yanıma İtalya'ya gelecekti. Planımız bu yöndeydi. Ama annen ne olduysa yanıma gelmedi. Olay bu." 

Diğerleri de şok içinde bakarken ben ise bir yanım zafer çığlıkları atarken diğer yanım ölüm sessizliği sürüyordu. 

Anneannem"Lena bazı şeyleri öğrenmenin vakti geldi kızım. Bunları akşam konuşacağız. Teyzen ve dayın bizden başka ne sakladılar ise söyleyecekler." 

Daha ne öğrenmem gerekiyordu? Bunca yıl benden neler saklanmıştı? Şimdilik bunları bir köşeye kaldırdım ve 

"Sizden tek ricam onun yanındayken benim annemin kızı olduğunu söylememeniz. " dedim. 

En büyük dayım Paul "Lena kızım bence babanın bunları bilmeye hakkı var. "

"Dayı adam beni istememiş. Eğer annem babam olacak adamın dediğini yapsaydı daha annemin karnında iken ölecektim. Daha sonra annem beni dünyaya getirdikten sonra da annemden ayırmaya çalışmış beni. Sence buna hakkı var mı? Ya da en basitinden annemin dayımın ve teyzemin planının amacı bu değil miydi?"

Paul dayım kararsız bir ifade ile bakarken en hayırsız ve en küçük dayım olan Adam "Bence hakkı yok o şerefsiz Alinayı ne kadar çok üzdü hatırlamıyor musunuz? Biz kardeşimizi kaç defa aradık. Bakmadığımız yer kalmadı. Ama o ibne kardeşimizi bir hastaneye kapattırmış. Cenazeye hangi yüzle geliyor. Ya da biz niye o adamı ve ailesini şuan salonumuzda oturmasına izin veriyoruz?"

Melanya teyzem " Paul haklı."

Maria teyzem"Saçmalama Melanya. Adam haklı."

Anneannem "Lena şuan reşit değil. Eğer o adama söylersek bizden alabilir. Buna yasal olarak hakkı var. Evet gerçekleri öğrenecek. Ama Lena reşit olmadan asla. Ve tabii Lena söylemek isterse. O vakte kadar burada benim yanımda kalacak. "