RETROUVAİLLES-ABİLERİM

20

"Lena!"

Odaya dalan Yekta ile düşüncelerime ara verip ona döndüm. 

"Efendim Yekta."

Yekta ayak ucuma gelip bana baktığında 

"Kızım kalksana yere oturmuş bir de üşüteceksin. Lidyam gel hadi amcana."

Yekta beşikte oynayan Lidyayı kucağına aldığında bende kalktım yerden. 

"Hadi aşağı inelim yemek yemek için bekliyorlar."

Başımla onayladığım da önden gidecek iken Yekta'nın kolumu tutması ile durdum.

"Lena tekrardan özür dilerim. Burası senin de evin istersen reşit olana kadar kalabilirsin. Hatta kal bence bak bu minik cadıya arkadaş da olursun. Dimi Lidya hala da bizimle kalsın... Aha bak evet diyor duyuyor musun?"

"Yekta ha 1 yıl sonra ha 1 hafta sonra ne fark eder? Burada kalsam ne olacak o adam beni kızı olarak mı görecek? Siz beni dışlamayacak mısınız? "

"Lena-"

"Yekta cevabını merak etmiyorum. Sonuç ne olursa olsun ben gideceğim. "

Lidyayı kucağıma alıp aşağı indiğim de yemek odasına girdiğim de boş yer aramak isterdim ki tek bir yer boştu arkamdan gelen Yekta ile hangimiz oturacaktı 

Merih"Kuzen gel buraya."

Dede"Hayır. Yekta oraya geçip otur. Bu kızın benim masamda yeri yoktur."

Hah! Senin masana oturmaya çok mu meraklıyım ben pezevenk. 

"Baba! Bunlar nasıl senin torunun ise Lena da senin torunun."

"Bana mı sordun yaparken. Erkek olsa bi nebze kabul edebilirdim."

Şaka mıydı bu adam?

"Bu zihniyette ki adamın masasına ben zaten oturmam. Erkek torunlarınıza verdiğiniz değeri keşke kız torunlarınıza da verebilseymişsiniz. Gerçekten sizin şu düşünceleriniz yüzünden oğlunuzu ve erkek torununuzu aslansın sen yaparsın. Erkek adamsın sen dediğiniz için bu küçük masumun ve benim hayatımı bir hiç ettiniz. Eğer oğlunuza azıcık kadınlara nasıl davranması gerektiğini eşini aldatmamasını anlatsaydınız keşke. Anlaşma için yarın gelirim. "

Lidyayı, Yekta'nın kucağına verdikten sonra evden çıktım. Siteden koşarak çıktıktan sonra kendimi sahile attım. Kayalıklar yerine kendimi çimlere attım.  Asla 1 yıl daha burada kalıp o zihniyette ki insanlarla yaşayamazdım. Sürekli kavga tartışma çıkardı. Ve bende artık hayatımda böyle şeyler istemiyordum. Eski sıradan hayatıma dönmek istiyordum. Baba kavramı ve kardeş kavramı olmayan hayatıma. 

Babanın sana yapmış olduğu iyiliği unutacak mısın Lena? O özünde kızını seven bir baba.

İçimde ki ses delirmiş olmalıydı. Evet bana o iyiliği yaptı. Ama sonrasında yine  çekip gitmişti. 

Gitse bile seni kurtardı o. O nasıl sana yardım ettiyse sende ona yardım etmelisin.

Gerçekten mi? İç sesimle neden asla aynı kararda olamıyoruz. 

Çünkü haklıyım sana doğru olanı söylüyorum. 

Peki o zaman onun yaptığı sadece tek bir iyilik karşılığında yapmış olduğu bütün kötülüklere ne demeli. Ve iç ses gider. Onun yapmış olduğu iyilik yüzünden bütün kusurlarını yok sayamazdım. Kendime saygım varsa yapmazdım. Telefonumun çalması ile kimin aradığına baktım. Hazal ablaydı. 

"Bebeğim nasılsın?"

"İdare ederim sen nasılsın?"

"İyiyim bende kuzum ben o zaman bilseydim onunla konuşur karşına çıkmasını sağlardım. Biliyorsun ki kurallar gereği saklanması gerekiyor. Bugün bizlere söylenmesi bile yasak normalde.""