RETROUVAİLLES-ABİLERİM

19

 Küçük Lena şuan babasının arkasından ağlar ve neden onu sevmediği için neden kızı olarak görmediği için kendini parçalardı. Ama dediğim gibi küçük Lena yapardı bunları. Büyümüş ve aklı başında olan Lena ise babasının yanında olmadığı için seviniyordu. Peki Lena'nın hayatında ki amacı neydi? Ben ne okumak istiyordum? Ben okumak istiyor muydum? Türkiye de yaşamak beni mutlu ediyor mu? Amacım yoktu. Ne okumak istediğim hakkında bir fikrim yoktu. Okula gitmeyi sevmesem bile derslerimi seviyordum. Türkiye de yaşamak mı? Burası bana sadece acı veriyordu. Benim bütün kötü anılarım buradaydı. İyi anılarım da vardı. Ama kötü anılar o iyi anları da mahvediyordu. 

"Lena? Güzelim iyi misin?"

Aaron'un sesi ile daldığım yerden çıkıp ona döndüm.

"İ-iyiyim ikiz. Konuşalım mı biraz özel olarak."

Rusya meselesini Aaron'a söylemeliydim. 

"Tabi gel bahçeye çıkalım."

Aaron ile bahçeye çıktığımız da ilk gözüme çarpanlar Çağanlardı. Fakat Asrın başka birinin yanındaydı. Galiba öz abisiydi. Çünkü birbirlerine benziyorlardı. Onlardan uzak bir köşeye geçtiğimiz de banka oturup Aaron'a döndüm.

"Aaron, ben gidiyorum. Anneannemin yanına temelli olarak."

Aaron"Lena daha yeni bulduk birbirimizi, neden? Neden gidiyorsun? O ibne mi bir şey dedi?"

"Aaron burası bana iyi gelmiyor. Kendime yeni bir sayfa açmak istiyorum. Yeni bir ülke yeni okul yeni insanlar. Ve tabi ki sen. Aramızda ki saçma mesafeler önemsiz. Gitsem bile her tatilde buluşuruz. Sen gelirsin belki ben gelirim."

"Mutlu olacak mısın? Gidersen kendini iyi hissedecek misin ikiz?"

"Bilmiyorum. Öyle olmasını umuyorum."

Aaron sarıldığında bende ona sarıldım. 

"A-anneme söz verdim Lena senin yanında olacağıma bende geliyorum seninle. "

"Aaron saçmalama senin burada bir düzenin var  benim yüzümden bozma o düzeni Ogün amc-"

"Saçmalama kızım sikmişim düzenini senden önemli değil hiçbir şey. Babam da zaten anlayışla karşılar. Ne zaman gidiyoruz?"

" En geç 1 haftaya ikiz."

"Tamamdır güzelim." 

Aaron ile yaklaşık bir saat daha farklı konulardan sohbet etmiştik yanımıza Asrın'ın gelmesiyle ona döndük.

"Lena şey babam  yani işte Yalın Dizdar çağırmış.  Sonuçlar çıkmış olmalı."

"Tamam canım. Hadi gidelim."

Aaron"Güzelim ben seni burada bekliyorum işin bittiğinde gelirsin."

"Tamam."

Asrın ile hastanenin içine girdik üst kata çıkmak için asansöre bindiğimiz de 

"Gidiyor musun gerçekten?"

"Evet Asrın."

"Gitmene sevindim abla. Burada o adamın evinde kalman seni mutsuz etmekten başka bir şey yapmazdı. Şey bu arada hani Mardin'e gidilecekti ya..."

"Ee Asrın."

"İşte dedemler yani dedenler ve babaannen diğer amcaların yengelerin falan gelmiş. Bu akşam herkes evde olacak beni de çağırdılar. Sende olursun dimi?"

"Haberim yoktu Asrın. Büyük ihtimalle olmam. Hadi gidelim."

Asansör geleceğimiz katta durduğunda doktorun odasına gittiğimizde herkes buradaydı. Asrın abisi ve babasının yanına oturduğunda ben de ayaktaydım. Tek boş olan yer Yalın ve Çağan'ın ortasıydı. Onların yanına oturmaktansa ayakta kalmak daha iyiydi.