RETROUVAİLLES-ABİLERİM

4

Aşağı baktığım da kuzenlerim vardı. Bir yandan çadır kurmaya çalışıyorlar diğer yandan ise ateş yakıyorlardı.  Benim şaşırdığım noktayı size söylüyorum. Ben bugüne kadar toplam 13 şarkı yazmıştım. Yani tamam bazıları şiir gibiydi ama onları da şarkıya çevrilmişti. Benim  1 şarkım dışında hepsini birileri söylemişti. 12 şarkım 4 ayrı sanatçıya gitmişti. Bu sanatçılar ise daha genç insanlardı.  Matthew ile bu uçurum kenarında tanışmıştık. Garip ama güzel bir tanışmaydı. Matthew'e göre burası ona ilham veriyordu. Ki bence öyle değildi. Çünkü  2 yıldır benim şarkılarım dışında ne şarkı yazmış ne de çıkartmıştı.      Matthew gibi yakın değildik onlarla.

"Sophia ,  İlya ve Axel ile müzik şirketinde karşılaştık bugün. Sen beni aradığında şirketteydim. Kötü bir gün geçirdiğin sesinden belli oluyordu. Bende Andrew ile konuştum. Onlarda kamp yapacaklarını ve neler olduğunu söyledi. Çocuklar da yanında olmak istedi. Hadi gidelim yanlarına." 

Benim şarkı yazdığımı kuzenlerim , Sophia, İlya, Axel ve Matthew biliyordu. Teyzelerim veya diğerleri bilmiyordu. Ne kadar az kişi bilirse o kadar iyiydi benim için. Aşağı onların yanına indiğimiz de Sophia, İlya ve Axel hemen bana sarıldılar.

Sophia" Tanrı bütün günahlarını affetsin."

Axel"Her zaman yanındayız Lena."

İlya bu tarz durumlarda konuşmak yerine daha çok sarılıp yanında olduğunu belli etme taraftarıydı. Bende elimden geldiğince kollarımı üçüne sardım.  

"Yanımda olduğunuz için teşekkür ederim."

İlya"Biricik söz bestecimizin kötü zamanında yanında olmayacağız da ne zaman yanında olacağız."

Sophia" Salak. Lena bizim için sadece iş arkadaşımız mı?"

Axel" Öyle değil miydik? Olm sizinle de öyle değil miyiz?"

Güldüm. Öyleydik. "Galiba öyleyiz."

...

Saat 05.26.

Dün gece hep beraber ilk çadırlarımızı kurmuş ondan sonra ateşimizi yakıp sohbet etmiş ve içkilerimizi yudumlamıştık. Tabi biraz fazla içmiş olmalıyız ki hepimiz götü başı dağıtmıştık. Noris , Adam dayımın büyük oğlu Cario'nun ayağına sarılıp sızmıştı. Tabi Cario da gülerek bana aşık olduğunu biliyordum bu piçin demişti. Sonrası ise tam bir felaketti. Zoya, Cario'yu denize itmişti. Noris de ona sarılmış olduğu için o da denizi boylamıştı. Onlar suda eğlenirken bizde özenip denize atlamıştık. Denizde vakit geçirdikten sonra da herkes uyku tulumlarını dışarı ateşin yanın getirip uyumuştu. Benim uykum olmadığı için uyumamıştım. Ayılmak için kahvemi yapmış ve Rimma'nın çantasında ki defter ve bir kalemi almış kayalıkta oturup şarkı yazmaya çalışıyordum. Aslında bu durumlarda ilham geliyordu bana. Acı ve üzüntü. 2 saattir oturmuş bu şarkı üzerine çalışıyordum. Normalde olsa bir şarkıyı yazmam uzun zamanımı alırdı. Ama ne olduysa bu şarkı sadece 2 saat sürmüştü. Ve içime de sinmişti. Şu 2 saatin başında annemin ikinci bir kadın olmasını göz önüne almıştım. Annemin yaşadığı aşk acısı, terk edilme , aldatılma duygusunu kendim yaşamışım gibi düşünmüştüm. Sonunda şu şarkı çıkmıştı. Sen ona aşıksın. O adamı affedemiyordum ya da içimde ki ona karşı duyuyor olduğum hiç bir kötü duygu yok olmuyordu veyahutta azalmıyordu. Tam tersine yeni şeyler öğrendikçe daha da çoğalıyordu. Omzuma konan el ile düşüncelerimi bir kenara bırakıp elin sahibine baktım. Matthew. 

"Uyuyamadın dimi?"

Kafamı salladım. 

"Lena."

"Efendim."