HYPNOTIZING LOOKS(Looks Series #2)| Ongoing

CHAPTER 2

Every enormous success starts with a small dream. A small dream that came from a low whispers inside of us. A whisper that getting louder in every day that we're going out to explore the world.

No one has the right to dictate nor measure your aptness to dream. You have your lifetime to do and get what you want, so use it wisely and lively.

Like how I use my lifetime in my own rules and restrictions.

"Zik, hindi ka ba talaga sasama pauwi?" Tanong ni Tita.

Naka gayak na siya at handang umuwi sa Bulacan dahil day off ngayon.

Umiling ako.

"Hindi na Tita, nangako rin kasi ako kay Gara na ako ang mag lilinis ngayon at saka babalik ka lang din naman po bukas sayang lang ang pamasahe at saka hassle."

"O sige. Babalik ako sa lunes ng umaga nandito naman sila Piyo at Myta."

"Okay po ingat kayo Tita."

Binitbit na niya ang bag niya at lumabas na. Tinanaw ko pa siya palabas ng gate at ng makitang wala na siya ay pumasok na ako para mag simulang mag linis.

Linggo ngayon kaya walang tao rito sa bahay, kung nasaan sila iyon ang hindi ko alam.

"Zik, unahin mo na yung kwarto ni Sir Gideon."

Nanlaki ang mga mata ko at nilingon si Gara.

"Huh? Pero diba nasa loob siya ng kwarto niya ngayon?"

"Oo bakit?"

"P-paano ako mag lilinis do'n?"

"Ano ka ba para namang hindi ka sanay. Aalis din 'yon maya-maya kaya umakyat ka na."

Sinulyapan ko ang orasan. Mag a-alas otso na at sa ganitong oras lalabas na siya para mag jogging.

Bakit ko alam? Dahil araw-araw ko siyang inaabangang makita. Hindi para mag pantasyahan, gusto ko lang siyang makita dahil interesado akong malaman kung ano'ng pag katao ang meron siya at kung bakit parang mailap siya para sa akin.

Tumango na lang ako at kinuha ang mga gamit panlinis saka umakyat sa kwarto. Nag iwan pa ako ng tatlong katok bago pinihit ang doorknob.

Sumilip pa ako sa may pintuan.

"Sir? Mag lilinis lang po ako ng kwarto niyo," My voice echoed on the room.

Hinintay ko munang may sumagot at ng wala ay pumasok na ako.

Ngumuso ako ng makita ang maraming gusot na papel at karton ng chuckie sa sahig niya.

"Para siyang bata, talo niya pa nga si Lei sa pag kakalat."

Nilapitan ko ang bintana at hinawi ang kurtina. Isa pa, ang hilig hilig niya sa madilim. Hindi man lang tingnan ang araw, ang ganda ganda kaya tsk.

I fixed my eyeglasses and start cleaning the room. I also get my phone out of my pocket to play a music.

I turn the volume up to its limit the reason why I don't quickly feel the presence of the person behind my back.

"I don't know I'll asked him later."

I swallowed hard and slowly turn my face to him. And my jaw dropped. I even drop the crumpled paper I'm holding when I saw him wearing nothing but a white towel covering his lower abdomen.

I bit my lower lip and let my eyes roam around his body. From his wet hair, freshly shave jaw and that prim and perfectly built muscles.

Bumalik ako sa katinuan ng tumikhim siya. Kumurap ako at dali-daling tumalikod.