Hayatını Sen Seç

Ömrüm.

''Girsek artık okula?'' diyerek sessizliği bozdum.

İkiside tek kelime etmedi ve okula girdik. Poyraz artık bizim sınıftaydı. Sınıfa girdik, önümüzdeki sıra boş olduğundan Poyraz önümüze oturdu. Sınıftaki kızlar fısıldaşıyorlardı. Poyraz'la ilgili konuştukları belliydi. Çocuğu yiyecekmiş gibi bakıyorlardı. Poyraz arkaya döndü.

''Çok sıkıcısınız ya!''

''Ne konuşalım kuzen?'' dedi Ceren.

''Konuşun işte'' diyerek gözlerini devirdi Poyraz.

Söze atladım.

''Yaz tatilinde ne yapacaksınız?''

Ceren direk araya girdi.

''Poyrazların yazlığına gideceğiz'' dedi kıkırdayarak. Laned olson çok tatlığ -,-

''Bizde yazlığa gidiyoruz her yıl'' dedim.

''Yazlığınız nerede?'' dedi Poyraz.

''Yakın ya, Sencile'de.''

Poyraz'ın ağzı resmen '' o '' şeklinde olmuştu. Bir anda yüz ifadesi değişti, şaşırmıştı.

''Bizimdee!'' dedi küçük bir çocuk gibi.

Sevinmiştim aslında, hemde çok. Bu tatil çok daha farklı olacaktı.

Hocanın derse girmesiyle düşüncelerimi kışkışlayıp derse odaklandım. Aslında ders işliyor sayılmazdık. Dersler nerdeyse bitmişti. Tatile bir buçuk hafta falan kalmıştı. Haftaya okula gitmeyi düşünmüyordum zaten.

Poyraz arkaya döndü.

''Yarın okula gelmesek? İzmir Center'a gideriz ?'' dedi ve yine küçük bir çocuk edasıyla gülümsedi.

''Bana uyar. Hem kitabım bitmişti. İyi olur'' dedim.

Ceren '' Ben söz veremem'' dedi.

''Yaa! Beni bu gıcıkla yalnız bırakma'' dedim.

''Yemem seni'' dedi Poyraz, çok itici konuşmuştu.

''Ben mesaj atarım size'' dedi Ceren ve Poyraz'ın yanağından makas aldı.

Tam o anda yandaki kızlar ''öhö! öhö!'' diye sahte bir öksürük sesi çıkardılar. Cerenle ben ''amaç ne gülüm''' bakışıyla baktık kızlara. ''hıı snane be slk .s'' bakışıyla önlerine döndüler. Poyraz'ın ruhu duymamıştı, bakışarak kavgamızdan. Sessizce oturup bir kağıdı karalıyordu. Çaktırmadan kenardan baktım. Kara kalem bir kız resmi çiziyordu. Çok güzel ve gerçekçi çizmişti.

''O kim?'' dedim.

''Boşver''dedi iç geçirerek.

İnatla ''Boşvermezsem?'' dedim.

''Ömrüm'' dedi.

''Yani?''

''Eski sevgilim Aleyna. Bu konu seni pek ilgilendirmez.''

Bir anda şaşırıp kaldım. Diyecek birşey bulamamıştım. Poyraz çok sesli konuşmuştu. Dört beş kişi bize döndü baktı. Yüzüm kıpkırmızı olduğuna emindim. Utanıcak bir şey yoktu ama ben böyleydim...

''Hey! Benide bekleyin!'' dedi okul kapısının önünde duran Ceren.

Poyrazla bakıştık ve Ceren'in haline kahkaha atmaya başladık. Sınıfta sıraya ayağı takılmış ve Poyraz'ı da ittirip ikiside yere kapaklanmıştı. Ben kahkahalar atarken onlar şaşkınca bana bakıyorlardı. Daha sonra onlarda gülmeye başladı ve tüm sınıf salakça bizi izledi. Biz hızlıca okuldan çıkarken Ceren topalladığı için arkada kalmıştı. Biz gülüşürken daha önce kantinde gördüğümüz bana göz kırpan, mavi gözlü, kaslı ve çok çok çok çok yakışıklı olan çocuk geldi.