Hayatını Sen Seç

Küçüğüm.

Anıl'ın sevgilisinin komutuyla gülümseyerek arkadaşlarının yanına gittiler. Konser başlayacağının anonsu yapıldı. Bir takım arkadaş grubu çığlık attı. Sonra Duman grubunun solisti ve diğerleri sahneye çıktı. Önce gitar sesi ve daha sonra şarkıyı söylemeye başladılar.

"BENİ YAK KENDİNİ YAK, HERŞEYİ YAK!"

Ceren şarkıya eşlik etmeye başladı. Bende ona katıldım. Hem bağırarak söylüyor hem kahkaha atıyorduk.

Her şarkı bitip, diğerine geçiyorlardı. En son parça diye söyledikleri 'Senden daha güzel' başlayınca herkesden çığlık koptu. Konser alanı gençlerle doluydu ve herkes var gücüyle bağırıp şarkıya eşlik ediyordu.

"KİMSEYİ GÖRMEDİM BEN SENDEN DAHA GÜZEL,

KİMSEYİ TANIMADIM BEN SENDEN DAHA ÖZEL!"

Poyraz'ın elini belime atmasıyla bir anda duraksadım. Beni kendine çekti ve tek eliyle sarıldı. Halimden pek memnun olmasamda, olmaya çalıştım.

"SANA NERDEN RASTLADIM,

OLDUM DERBEDER!

KENDİMİ SANA SAKLADIM

SENDEN DAHA GÜZEL."

Poyraz'ın beni izlediğini farkettiğim de yerimde kıpırdandım. Şarkı bitti. Herkesin çığlıkları ve alkışları konser alanında yankılandı.

Herkes yavaş yavaş dağılmaya başladı. Poyraz'ın eli hala belimdeydi, hırsla ondan uzaklaşıp Ceren'in koluna girdim. En sonunda dışarı çıktığımızda arabaya gittik. Herkes bindi ve Poyraz yüzüme baktı sonra kafasını çevirip arabayı çalıştırdı...

——-

Eve girdiğimizde yorgunluğun verdiği hisle kendimi yatağıma attım. Yarım saat tavanı izledikten sonra Ceren odaya girdi.

"Napıyorsun kuşum?"

"Kuşum ne ya? Cıvık cıvık."

"Sende odun olsak beğenmiyosun, cicili olsak beğenmiyosun."

"Cicili... Kelime hazinene hayranım gerçekten."

"Ah. Çok sağol canım."

"Neyse ben bi duş alıyım." dedim ve yattığım yerden doğruldum.

Dolabımdan bir kaç parça kıyafet alıp banyoya gittim. Uzun bir duşun ardından giyinip oturma odasına geçtim.

"Lağğnn! Benim rahat koltuğumu kapmışsınız olom."

Koltukta yayılmış olan Poyraz ve Ceren 'hıı sanane be slk' bakışlarıyla beni umursamadılar.

Gözlerini televizyondan ayırmıyorlardı. Ancak önlerine geçip dikilmeye başlayınca ilgi odakları oldum.

"Bana da yer açın."

Poyraz ve Ceren önce suratıma 'harbi salak bu' diye baktı. Beni takmayıp filme döndüklerinde ortalarına atladım. Patlamış mısırın yarısının yere dökülmesine rağmen, koltukta kendime yer yapmıştım. Film aksiyon filmiydi. Ben biraz oflayıp puflasamda izlemeye devam ettim. Filmin sonlarına doğru zil çaldı.

Aralarından zar zor ayağa kalkıp kapıya baktım. Annem gelmişti. Odaya girdiğinde yerlerin halini görünce önce gözleri büyüdü sonra ağzı bir karış açıldı daha sonra da "Bu odanın hali ne!?" dedi. Biz birbirimize bakarken annem oflaya oflaya yerleri süpürdü.

Film bitti. Pek uykumuz yoktu ancak yorgunduk. Cerenle odaya çıkıp üstümüze ince bir battaniye aldık. Sonra kapıda bizi bekleyen Poyrazla birlikte onların evinin önüne gittik. Yerde duran büyük renkli yastıklara oturup üstümüze ince battaniyeyi aldık. Ben köşede Ceren ortada Poyraz diğer köşedeydi.