Kaan.

226 14 3
                                    

Karşımda duran Anıl'ın sevgilisine baktım.

"Ben Ayça. Daha önce tanışma fırsatı bulamamıştık canım." dedi canım kelimesini vurgulayarak.

"Aleyna. Memnun oldum."

"Bende tatlım. Şimdi o elbiseyi bana bırak." dedi. Önce afalladım. Sonra savunma modum tavan yaptı.

"Hayır neden bırakıyormuşum?"

"Çünkü o elbiseyi ilk ben gördüm!"

"Ama ilk ben elime aldım!"

"Zorluk çıkarma ve bırak şu elbiseyi!"

"Bırakmıyorum!" dedim. O anda yanımızda bir erkek belirdi.

Anıl? Evet.

"Neyin kavgasını yapıyorsunuz?" dedi.

"Aşkım elbiseyi vermiyor!"

Iyk. Yılışığa bak.

"Vermesin boşver. Aleyna sen al. Sana aynısından alırız Ayça."

Ayça oflayarak ayaklarını yere vurdu. Sonra hırsla elindeki kıyafetlerle kabine girdi. Ben de kabinlere ilerledim. Annem ve Ceren'i de en son orada görmüştüm. Boş bir kabine girip üzerimdekileri çıkarttım. Elbiseyi üzerime geçirerek kabinden çıktım. Annem ve Ceren kapının önündeydi.

"Canım çok yakışmış!" dedi Ceren.

"Teşekkürler." dedim ve havaya doğru bir öpücük gönderdim.

"Gerçekten çok güzel olmuşsun bitanem." dedi annem.

Ben gülümserken arkamdan bir ses "Çekilsene be!" dedi. Ben kenara çekilirken hızlı adımlarla yürüyen Ayça'ya baktım. Ah, manyak bu kız!

Kabine girip elbiseyi çıkardım ve kendi kıyafetlerimi giydim. Tekrar çıkıp kasaya ilerledim. Annemlerle birlikte kuyrukta beklemeye başladık. Boynuma vuran sıcak nefesle bir hamlede arkama döndüm.

"Amacın ne!?"

"Hiç."

"Mantıklı bir cevap."

"Aynen öyle."

"Aptal sevgilin nerede?"

Gözüyle bir noktayı işaret etti. Oraya döndüm. Ayça ve bir çocuk konuşuyorlardı ve yine yılışık tavırlar sergiliyordu.

"O çocuk kim?

"Bilmem."

"Nasıl? Nasıl bilmiyorsun?"

"Eski sevgililerinden biridir."

"Ya sen buna nasıl izin verebiliyorsun?"

"Umurumda?"

"Cool, bad boy tavırlar falan..."

Anıl gülümsedi.

"Hadi küçük ergen. Sıran geldi."

"Aptal." diyerek gözlerimi devirdim.

Mağazadan çıktık.

"Şimdi nereye?" dedim.

Annem "Ayakkabıcıya girelim." dedi.

Onunla birlikte ayakkabıcıya girdik. Annem ve Ceren eline bir topuklu ayakkabı aldı. Ben de gözüme kestirdiğim spor ayakkabısını elime aldım. Mağazanın ortasındaki yuvarlak, kırmızı pofuduğa oturdum. Ayakkabımı çıkarıp diğer spor ayakkabıyı ayağa geçirmek için eğildim. Önümde duran erkek ayaklarını gördüm. Yavaşça kafamı kaldırırken tanıdık ses "Naber Ceren?" dedi.

Hayatını Sen SeçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin