Under the clouds (Guevarra Series 2)

Chapter 4

There's no need for me to stay away from him. Malinaw na malinaw na sa akin ang lahat. I have no hope for him from the very start. He's already taken. And that alone means he's off limits. Kung ano man ang kabutihan at pag-aalala na ipinapakita niya sa akin, iyon ay dahil mabait lang talaga siya. Tropa lang ang tingin niya sa akin. Kaya nga tinigilan ko na rin.

And aside from that, he always brought Esperanza with him these past few days. Maging sa bilyaran ay dinadala na rin niya ito. Mabait ang babae at sobrang ganda. Wala akong maipintas sa kaniya at doon ako naiinis. I'd rather see someone not worthwhile for him, mas magkakaroon pa ako ng will na agawin sa kaniya si Jacques kapag nagkataon.

Pero sobrang bait kasi ni Esperanza, she always smile to me kapag nagkakatinginan kami. Minsan ay sinusubukan din niya akong kausapin kahit halata na naiilang siya. She's so perfect…unlike me. Doon pa lang ay sumuko na kaagad ako.

"Shit ka, huwag mong diinan." I covered my mouth using my hands to suppressed my moan. Nandito kami ngayon ni James sa likod ng gym at gumagawa ng kababalaghan.

He's a second year college student. Matapos niya akong ligawan ng isang linggo ay sinagot ko na siya kaagad. Ayoko nang patagalin pa dahil doon din naman iyon patungo.

"Ang sarap ng leeg mo." aniya habang pinupupog ako ng halik sa leeg. I felt his tongue dwelled on it. Napasabunot ako sa buhok niya. "Doon kaya tayo sa bahay? Mas maganda doon." anas niya saka muling umakyat ang halik sa labi ko.

Hindi ako nagsalita. Ayokong sa bahay nila ipagpatuloy ito. Something might happen that I will surely regret soon. Hanggang dito pa lang ang kaya ko.

"Babe..."

"Dito na lang tayo, may klase pa tayo mamaya."

"Let's just ditch classes okay? Ngayon lang naman."

Imbes na sumagot ay muli ko siyang hinila para halikan. He's too talkative and demanding. Natu-turn off na sana ako kung hindi lang siya magaling humalik. Muli niya akong isinandal sa pader at bumaba ang halik sa leeg ko. And then slowly, he started unbuttoning my uniform. I was hesitant, pero hindi ko siya pinigilan. Mas bumaba ang halik niya hanggang sa may itaas ng dibdib ko.

"You're so beautiful, babe-

Natulos ako sa kinatatayuan nang biglang sumalampak si James sa lupa dahil sa malakas na pagkakasuntok sa kaniya ng kung sino. I slowly lifted my eyes to that someone who's staring at me with rage in his eyes. Nilibot niya ang tingin sa kabuuan ko hanggang sa dumako iyon sa uniform ko na tanggal na ang ilang botones.

Nanlamig ako sa kinatatayuan.

"Anong problema mo?!" galit na tanong sa kaniya ni James. Bumangon ito akmang susugod sa kaniya nang muli siya nitong suntukin sa panga. Mas malakas kaysa sa nauna. Muntik na akong mapasigaw sa takot.

"J-Jacques, ano ba? Tigilan mo nga iyan!" natatarantang sigaw ko sa kaniya. Lumapit ako kay James na ngayon ay hindi na magawang makatayo. Dumudugo ang labi niya. "Okay ka lang ba-

Hindi ko na natapos ang sasabihin nang walang pakundangan akong kinaladkad ni Jacques paalis sa lugar. Mabilis ang pinapakawalang hininga niya sa galit na hindi ko alam kung saan nagmumula. Mahigpit ang kapit niya sa pulsuhan ko na kahit ilang beses ko iyong hinila ay hindi ko nagawang mabawi sa kaniya.

"J-Jacques! Ano ba? M-masakit!" reklamo ko sa kaniya. Nagagalit na rin ako sa inaasta niya. Kinakabahan ako, pero mas pinipili kong magalit para hindi niya malaman ang tunay na nararamdaman ko.

Pabato niya akong binitawan matapos naming pumasok sa isang bakanteng classroom hindi kalayuan sa gym. Kaagad na pumukol ang masamang tingin niya sa akin.