Under the clouds (Guevarra Series 2)

Chapter 38

I was slowly caressing his face when he suddenly opened his eyes. Napalunok ako sa kaba. Tatanggalin ko na sana ang kamay ko nang bigla niya itong hinuli. 

"I-I'm sorry, nagising yata kita," kabadong anas ko. Ilang minuto pa lang ang nakakalipas simula nang magising ako. I've noticed that he's so sensitive to the noise. Kung alam ko lang na magigising ko siya, I shouldn't have touched his face even if I'd like to.

Mas lalo akong kinabahan nang hindi siya magsalita. He just keeps on staring at me, his brows are frowning. 

"B-bakit?"

"You're so beautiful," he commented. 

Hindi ko na nagawang makapagsalita nang hilahin niya ako at mahigpit na yakapin. 

"I thought you're going to be angry."

I heard him chuckling.

"Bakit naman?"

"Kasi nagising kita? You know may kasabihan 'di ba? Biruin mo na lahat huwag lang ang bagong gising," napahalakhak din ako dahil pakiramdam ko ay sobrang cheesy nang sabihin ko iyon. 

"I woke up earlier than you. Kanina pa talaga ako nagising." 

Nag-angat ako ng paningin sa kaniya.

"And you pretend again that you're sleeping? S-sana sinabi mo kaagad!" parang tanga ako kanina na nakatitig sa kaniya dahil akala ko tulog pa siya. 

Then I remembered, ganito rin pala ang nangyari noong nakitulog siya sa apartment.

"What? I like it when you're touching my face," he laughs softly. 

Pilit kong pinipigilan ang ngiti ko. I don't like to admit that his laughs sound so sexy against my ears. Baka mas lalo lang niya akong pagtawanan. 

I thought the tranquility that I felt last night was going to end quickly as soon as I opened my eyes. Pero… nandito pa rin. Kalmado pa rin. 

Kasi nandito siya sa tabi ko. 

Muli kong ibinaon ang mukha sa kaniyang dibdib upang itago ang namumuong ngiti sa aking labi. We stayed laying on his bed before we decided to wash up and prepare for breakfast. Pinahiram niya lang ako ng damit niya dahil wala akong ibang dalang pamalit. 

"You sure you're okay with that?" He licked his lips after roaming his eyes around me.

"Okay na ako rito, hindi naman ako magtatagal."

Tumango siya at mabilis na tumalikod. Ni hindi siya nagtangkang tumingin sa mga mata ko. I sat down on the couch carefully because I felt a bit sore in that area. 

For sure Jacques is aware about this. Hindi naman siya ignorante sa mga ganitong bagay. And even if what happened last night is amazing, I don't have the guts to talk about it to Jacques.

"Hey… let's eat," aya niya sa akin matapos ng ilang minuto. Tumango ako at tatayo na sana nang bigla niya akong buhatin.

"J-Jacques!"

He didn't say anything. Buong araw ay ganoon ang nangyari sa amin. He didn't even let me wash the dishes. I told him I'm fine but he wouldn't listen. Kaya naman wala akong ginawa buong maghapon. 

Hindi rin siya pumasok sa trabaho noong araw na iyon. We just watched a movie and then slept. Akala ko rin uuwi na ako sa hapon. Iyon naman talaga ang plano ko.

But then… my stay in his condo lasted for three days. Nanatili lamang ako sa loob ng unit habang nasa trabaho siya. He bought me clothes, toothbrush and slippers. May sarili na rin akong kumot at unan sa kwarto niya.