17. Bölüm

229 14 57
                                    

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Karanlık koridordaki ölüm sessizliği adeta bir resmi anlatıyordu. Resimlerin sesi olmaz çığlıkları olurdu kimseden ses dahi çıkmıyordu sadece içlerindeki o çaresiz çığlıklıklar yankılanıyordu.

Kadın sigarasını yakıp simsiyah olmuş duvar kağıdına bakıp "bakalım bu mezar taşları kime aitmiş hazırmısın?

Mehir korku dolu gözlerle başını sallamıştı ne oluyordu kimdi bu kadın?

Kadın acımasızca gülerek "ama ondan önce sana ufak bir bilgi vermek istiyorum eğer o karnındaki çocuğu doğrursan öleceksin ve bu sadece senin ölümünle sınırlı kalmayacak" demiş ve kahkahalarla mezar taşlarının üzerindeki isimleri okumaya başlamıştı "Cumali Yamaç Damla ve sen"

Kadın acımasızca gülerek "ama ondan önce sana ufak bir bilgi vermek istiyorum eğer o karnındaki çocuğu doğrursan öleceksin ve bu sadece senin ölümünle sınırlı kalmayacak" demiş ve kahkahalarla mezar taşlarının üzerindeki isimleri okumaya başlamışt...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kadın mehirin kulağına yaklaşıp "unutma sessizlik ve karanlık ölümdür

demiş ve ortalıktan kaybolmuştu. Mehir kan ter içinde sıçrayarak uykusundan uyanmıştı. İlk Salihi aramıştı gözleri ama yatakta yoktu Midesinin bulanmasıyla koşarak tuvalete gitti.

yatağın önündeki pufa oturup camı sonuna kadar açmıştı Gözlerini sımsıkı kapatarak derin bir nefes alıp titreyen elleriyle cebindeki gebelik testini çıkardı ve korku dolu gözlerle çift çizgiye baktı.

Mehir titreyen sesiyle "pozitive h..hamileyim"

Hamileydi Anne olacaktı Salihin sevdiği adamın canından can taşıyordu içinde bu haberin verdiği mutlulukla ağlamaya başladı. İdris uyanmasın diye elini ağzına götürüp sessizce ağladı. İlk defa mutluluktan ağlıyordu onunla bu zamana kadar yaşamadığı bilmediği görmediği ne varsa yaşayacak öğrenecekti içlerindeki çocuk onunla büyüyecekti belkide kim bilir....

Daha fazla aşağıdaki seslere tahamül edemeyip sinirle üstünü giydi ve aşağıya indi. Cumali ve Salih her zamanki gibi yumurta için birbirine girdiğini düşünmüştü ama durum çok daha ciddiydi. En az elli kişi belindeki silahla bahçede volta atıyordu. İçerdeki durumlar dahada beterdi yüzü kar maskeli iki metre iri yarı adamlar Cumaliyi Yamaçı ve Salihi yere yatırmış sırtlarına dizi ile bastırıyorladı. kadınların kafasınada silah dayamışlar tehdit ediyorlardı.

Yamaç sinirle "kimsiniz lan siz şerefsiz köpekler söyleyin ağ babanız gelsin oğlum ne yaptık lan biz size bari kadınları bırakın lan adammısınız oğlum siz"

Cumali ağız haraketini yaparak "öldürücem lan sizi hepinizi az sabredin yedi sülalenizi indiricem lan"

Salih başını yerden kaldırıp kafasındaki adama alaylı bir gülümsemeyle "böyle işmi yapılır yaw ben sizin yapacağınız işi sikeyim canım
şşt! lan az bastırsana belim ağrıyordu"

Yamaç salihe göz devirip "rahatlığını sikim Salih"

Salih gülerek "teşekkürler yamaçcıım"

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin