.
.
.
.
Salih kucağında haraketsizce yatan kanlar içinde kalmış bedene bakıp sessizce gözyaşı döküyor intikam yeminleri ediyordu. Gitgide nefesi daralıyor aldığı her nefes boğazına takılıyordu genç adamın..b
Yamaç ise bu hayatta ikinci baba dediği arkasında herzaman varlığını gücünü hissettiği dağ artık yok olmuş birdaha gelmeyecekti abisini kaybetmenin acısıyla hıçkıra hıçkıra ağlıyordu..
Yamaç gözlerinden akan yaşa engel olmaya çalışarak bir adım ötesindeki Salihin yanına gitmeye çalışıyordu. Titreyen bacakları her geçen saniye dahada şiddetleniyordu..
Yamaç Salihin omuzunu sevip "S..Salih s..sen iyimisin babamınoğlu" dedi.
Salih hiçbirşey duymuyordu boş gözlerle bir kucağında cansızca yatan abisine birde yamaça bakıyordu. Nefes alması artık çok zorlaşmıştı.
Yamaç Salihi sarsıp "S..Salih kendine gel lan iyimisin oğlum" demişti titreyen sesiyle..
Salih dizlerinde yatırdığı cumali abisinin başını nazikçe yere bırakıp ayağa kalktı. Kan olmuş elinin tersiyle gözyaşlarını silip yere eğildi ve kanlar içinde kalmış abisini kucağına aldı..
Salih cumalinin kulağına fısıldayarak "yakışmadı be sana Cumali Koçovalı hani beni birkez daha kimsesiz yalnız bırakmayacaktın" demiş ve açık olan kapıdan arabaya binmişti.
Yamaç titreyen ellerine bakıp "b..ben k..kullanamam s..salih"
Salih arka koltuktan inip yamaçı alnından öperek "b..başın s..sağolsun" diyip şoför koltuğuna binip hastaneye sürmüştü arabayı..
Yaklaşık beş dakika sonra hastanelerdeydi. Salih aynadan bembeyaz olmuş bedene bakıp sonkez gülerek arabadan indi.
Yamaç ağlayarak "Salih r..rüya dimi r..rüya herşey k..kabustu değilmi abim ölmedi şuan bulmaca çözüyor dimi"
Salih dolu gözlerle yamaça bakıp başını öne eğmişti. Kapıyı açıp buz gibi olmuş abisini kucağına aldı ve yavaş adımlarla hastane bahçesinde yürümeye başladı.
Bunu gören çukur halkı birkez daha yasa boğulmuştu. Herkes kendi köşesinde ağlıyor yas tutuyordu dün Damla yengelerini bugün Cumali abilerini kaybetmişlerdi iki büyük acı. Salihi gören çukur gençleri hemen koşuşturmaya başlamıştı..
Salih cumali abisini sedyeye yatırıp saçlarını düzelttikten sonra "iyi uykular gittiğin yerde anneme medetime selam söyle olurmu" demiş ve alnından öpüp dehşet halde abisinin hemşireler tarafından morga götürmelerini izledi.
...
Sultan kapının önündeki adama bakıp "k..kim h..hangisi yamaçımmı?
Efsun korku dolu gözlerle "ne oluyor lan konuşsana yamaça birşeymi oldu"
Genç ağlayarak "anne abiler geldi ikiside berbat halde ben görmedim çocuklar dedi yamaç abi dizlerinin üstüne çekmiş kafasını yerden yere vuruyormuş Salih abinin kucağında biri varmış Cumali abiyi kaybettik anne"
Sultan geriye sendeleyip ağazı çıktığı kadar feryat ederek "Oğluuum" demiş ve bayılmıştı.
Mehir yerde yatan sultana bakıp "hipokrat yeminimi sikim" diyip eline döktüğü kolanyayı sultana koklatmaya başlamıştı.
Sultan kendine geldiği an ceketini alıp yalın ayak koşarak hastaneye gitmişti. Morgun önüne geldiklerinde ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüş saçı başı dağılmış deli gibi titreyen yamaçı görmüşlerdi..
